Lincoln, miasto (district), administracyjne i historyczne hrabstwo Lincolnshire, Anglia. Stoi 200 stóp (60 metrów) nad poziomem morza na imponującym miejscu w punkcie, gdzie rzeka Witham przecina głęboką szczelinę przez wapienną skarpę Lincoln Edge. Lincoln jest ośrodkiem rynkowym dla dużego okręgu rolniczego, a wiele jego gałęzi przemysłu opiera się na rolnictwie, w tym na przetwórstwie żywności; ma również produkcję ciężkich maszyn. Zbieżność głównych tras drogowych i kolejowych wschodniej Anglii w Lincoln przyczynia się do jego znaczenia.
Lincoln było ważnym miastem rzymskim, zwanym wówczas Lindum, leżącym na linii Fosse Way i Ermine Street i służyło jako forteca dla 9 Legionu. W roku 71 Ce stało się kolonią, Lindum Colonia, służącą jako osada dla emerytowanych żołnierzy legionowych. W tym okresie powstały pierwsze mury miejskie, których relikty zachowały się do dziś, w tym Newport Arch. Exchequer Gate, Potter Gate i Stonebow to średniowieczne bramy zbudowane znacznie później. Wiele innych rzymskich znalezisk obejmuje publiczną fontannę, cmentarze, łaźnie i piece, a muzeum posiada obszerną kolekcję rzymskich antyków.
Lincoln stało się jedną z pięciu gmin pod panowaniem duńskim we wschodniej Anglii, a w późnym średniowieczu było jednym z głównych miast Anglii. Henryk II nadał miastu pierwsze prawa miejskie w 1154 roku, a mieszkańcy zyskali wiele przywilejów i wolność podobną do tej, jaką cieszyło się miasto Londyn. Znaczenie Lincoln wzrosło, gdy w 1291 roku miasto stało się miastem handlowym zajmującym się handlem wełną, skórami i skórkami, działalnością, która przyczyniła się do jego dobrobytu pod koniec XIII wieku.
Wiele słynnych budynków Lincoln jest średniowiecznych. Zamek Lincoln, stojący na Lincoln Edge naprzeciwko katedry, pochodzi z 1068 roku i zawiera fragmenty normańskie. Zamek pochodzi z XII wieku. Katedra, również normańska, stoi na wzniesieniu z widokiem na miasto. Zbudowany z lokalnego wapienia, jest mocno zwietrzały na zewnątrz, ale wewnątrz zawiera zauważone przykłady architektury gotyckiej. W pobliżu katedry znajduje się wielokątny Kapitularz (1225), najwcześniejszy angielski przykład tego typu. Powierzchnia 14 mil kwadratowych (36 km kwadratowych). Pop. (2001) 85,595; (2011) 93,541.
.