Techopedia wyjaśnia Layer 2 Tunneling Protocol (L2TP)
Oficjalnie opublikowany w 1999 roku, L2TP jest rozszerzeniem Point-to-Point Tunneling Protocol (PPTP). Jest to fuzja dwóch protokołów, jednego od Microsoftu (PPTP) i jednego od Cisco. L2TP oszczędza koszty połączenia dial-up i koszty ogólne dla każdego użytkownika, który chce się zdalnie połączyć z biurem. L2TP jest znany jako Virtual Dialup Protocol z powodu jego usługi rozszerzenia Point-to-Point Protocol (PPP) przez Internet.
Na przykład załóżmy, że użytkownik w Nowym Jorku jest podłączony za pomocą tradycyjnego modemu dial-up i chce się skomunikować z kimś w Sydney. W tym celu użytkownik uzyskuje połączenie i ustanawia dedykowane łącze z Nowego Jorku do Sydney. To dedykowane łącze dial-up będzie korzystać z publicznej komutowanej sieci telefonicznej (PSTN) i zapewni najniższą prędkość transferu danych ze względu na współdzielone media PSTN. Tysiące innych użytkowników korzysta z tego samego medium, więc użytkownik będzie miał ogólną prędkość 33 Kbps lub gorszą.
Zamiast tego użytkownik może użyć L2TP, gdzie PPP jest używane i skonfigurowane na obu końcach (ISP i użytkownik). Po pomyślnym uwierzytelnieniu żądania użytkownika, tworzony jest tunel dla danych użytkownika. Gdy tunel jest utworzony, użytkownik może rozpocząć komunikację.
Zalety L2TP obejmują:
- Wysokie bezpieczeństwo danych jest zapewnione dla krytycznych aplikacji.
- Szyfrowanie wysokiego poziomu jest stosowane, aby krytyczne informacje były zawsze bezpieczne i pozostały osobiste.
- Zapewnia doskonałą i wydajną łączność.
- Jest opłacalny i nie ma kosztów ogólnych po wdrożeniu.
- Jest niezawodny, skalowalny, szybki i elastyczny.
- Jest to standard branżowy najlepszy dla sektora korporacyjnego.
- Ma najlepszą politykę autoryzacji dla użytkowników z uwierzytelnianiem VPN.