Krok po kroku Akcje i przepływy: Converting From Causal Loop Diagrams

Po uzyskaniu podstawowej wiedzy na temat zapasów i przepływów, można rozpocząć konwersję CLD na diagramy zapasów i przepływów. Kroki opisane poniżej zapewniają mocne podstawy do zrozumienia powiązań między CLD a diagramami zapasów i przepływów oraz porządkują często chaotyczny proces (patrz „Przekształcanie CLD na diagramy zapasów i przepływów” na s. 8). Ponadto proces ten wzmacnia sposób myślenia o zapasach i przepływach, podkreślając różnicę między przepływem informacji a przepływem materiałów oraz znaczenie spójności jednostek w całym diagramie. Chociaż instrukcje te zakładają korzystanie z jednego z niedrogich, dostępnych obecnie komputerowych pakietów do modelowania, można również rysować diagramy zapasów i przepływów ręcznie. Jednakże, używając programu do modelowania, końcowym rezultatem procesu konwersji będzie model komputerowy, który można wykorzystać do eksperymentowania z różnymi politykami i sprawdzenia, jak system może zareagować.

Proces konwersji obejmuje następujące kroki:

Określ jednostki wszystkich zmiennych CLD

Proces ten rozpoczyna się od prostego pytania, które kładzie podwaliny pod późniejsze kroki: Jakie są jednostki każdej zmiennej w diagramie? Określenie jednostek służy kilku ważnym celom:

• Sprawia, że myślenie o pętli przyczynowej staje się bardziej rygorystyczne, co jest ważnym krokiem w kierunku myślenia o zapasach i przepływach.
• Pomaga określić, które zmienne będą dotyczyć czasu i dlatego prawdopodobnie będą przepływami.
• Daje podstawę do określenia, jakich zmiennych brakuje i będą musiały być dodane później w procesie konwersji.

Na przykład, w poniższym diagramie pętli przyczynowo-skutkowej cyklu życia produktu, jednostką dla Zainstalowanej Bazy, Potencjalnych Klientów i Wielkości Rynku są ludzie. Jednostką dla Ludzi Kupujących Produkt jest osób na miesiąc.

Identyfikacja i tworzenie zapasów

Kolejnym krokiem jest określenie, które zmienne CLD są zapasami. Poprzedni krok określania jednostek ułatwia ten proces poprzez wskazanie, które zmienne dotyczą czasu i dlatego są prawdopodobnie przepływami. (Zauważ jednak, że tylko dlatego, że zmienna jest funkcją czasu, nie musi oznaczać, że jest przepływem; zależy to od ogólnej funkcji CLD). Należy dwukrotnie sprawdzić swoje pomysły dotyczące tego, które zmienne w CLD są zasobami – i zidentyfikować wszelkie dodatkowe zasoby, które mogą być potrzebne – stosując się do wskazówek podanych w części I tej serii. W przykładzie cyklu życia produktu, dwa zasoby to Potencjalni klienci i Zainstalowana baza.

Zidentyfikuj i stwórz przepływy

Po zidentyfikowaniu zasobów, łatwo jest zidentyfikować przepływy: Są to po prostu zmienne, które dodają do lub odejmują od zapasów. Tylko przepływ może zwiększyć lub zmniejszyć zasoby, więc jeśli zmienna ma bezpośredni wpływ na zasoby i jest funkcją czasu, to dobrze jest założyć, że jest to przepływ. W naszym przykładzie jedynym przepływem są ludzie kupujący produkt.

Połącz przepływy z zasobami i zasoby z przepływami (jeśli to konieczne)

Pierwszym zadaniem w tym kroku jest połączenie wszystkich przepływów z zasobami, na które mają wpływ. Jeśli przepływ ma negatywny wpływ na zasoby, to jest to wypływ; jeśli ma pozytywny wpływ, to jest to napływ. Na przykład, gdy wzrasta przepływ „Ludzie kupujący produkty”, wzrasta zasób „Baza zainstalowana”, ponieważ „Ludzie kupujący produkty” to napływ do „Bazy zainstalowanej”. Z drugiej strony, wraz ze wzrostem przepływu Ludzie kupujący produkty, maleje zasób Potencjalni klienci.

Po połączeniu wszystkich przepływów z ich zasobami, może zaistnieć potrzeba połączenia niektórych zasobów z przepływami. Jest to konieczne, jeśli zasób wpływa na jeden lub więcej przepływów poprzez łącze informacyjne. W CLD ten sam rodzaj powiązania może przenosić zarówno materiał (np. zmontowane jednostki), jak i informację (np. stopę procentową). W diagramie zapasów i przepływów, jednakże, powiązania materialne i informacyjne są oddzielne. W naszym przypadku żaden z zapasów nie jest bezpośrednio powiązany z produktem Ludzie kupujący za pomocą powiązania informacyjnego.

Dodaj i połącz pozostałe zmienne CLD

W tym kroku dodaj wszelkie zmienne CLD, które nie zostały wcześniej zidentyfikowane jako zapasy lub przepływy. Te zmienne „pomocnicze” są dwojakiego rodzaju: zmienne, których wartość nie zmienia się w ogóle w interesującym nas okresie czasu – zwane „stałymi” – oraz zmienne, które po prostu przedstawiają obliczenia oparte na stanach i przepływach. Na przykład, na diagramie cyklu życia produktu, całkowita wielkość rynku jest zmienną pomocniczą, która jest stała (dla uproszczenia zakładamy, że wielkość rynku się nie zmienia). Procent niewykorzystanego rynku jest zmienną pomocniczą, która reprezentuje obliczenia: Potencjalni klienci podzieleni przez Całkowity rozmiar rynku.

Połącz nowe zmienne ze zmiennymi, na które wpływają i z tymi, na które wpływają. Należy pamiętać, że zapasy mogą wpływać na zmienne pomocnicze (np. Potencjalni klienci wpływają na Procent niewykorzystanego rynku), ale te zmienne nie mogą wpływać na zapasy – na zapasy mogą wpływać tylko przepływy. Jeśli wydaje się, że zmienna musi wpływać na zasoby, to należy ustalić, czy jest to przepływ, który wcześniej przeoczyłeś.

W tym momencie Twoje początkowe przejście przy tworzeniu diagramu zasobów i przepływów zostało wykonane (patrz „Pierwsza iteracja”). Jednakże, proces konwersji jest iteracyjny; prawdopodobnie będziesz musiał przejść przez kolejne rundy definiowania i tworzenia zmiennych, zanim diagram będzie kompletny. Ponadto, jednym z kluczowych sposobów, w jaki diagram musi jeszcze ewoluować, jest uczynienie go obliczalnym, co oznacza, że wartość wszystkich zapasów i przepływów może być obliczona na podstawie informacji zawartych w diagramie. Chociaż diagram CLD wyraża, w jaki sposób jedna zmienna jest powiązana z inną, nie dostarcza on wystarczającej ilości szczegółów, aby obliczyć wartość jednej zmiennej na podstawie wartości pozostałych. W przeciwieństwie do tego, diagram zapasów i przepływów jest obliczalną reprezentacją systemu. Aby było to możliwe, każda zmienna musi być zdefiniowana i przypisana do właściwych jednostek, a często muszą być również dodane nowe zmienne.

Definiowanie zapasów i przepływów oraz sprawdzanie jednostek

Formalnie definiowanie zmiennych pociąga za sobą określenie równania, które pozwala obliczyć wartość danej zmiennej, gdy znamy jej wartość początkową i wartości innych zmiennych w diagramie. Na przykład zmienna Baza zainstalowana jest definiowana jako początkowa baza zainstalowana plus napływ osób kupujących produkt. Podczas procesu definiowania możesz odkryć dodatkowe zmienne wymagane do zapewnienia, że jednostki wejścia odpowiadają jednostkom wyjścia.

Zacznij od zapasów, które są zwykle najłatwiejsze do zdefiniowania. Ponieważ są one obliczane przez dodanie efektów wpływów i wypływów do kwoty już znajdującej się w zasobach (tj. akumulują efekty przepływów), wszystko, czego wymagają, to poziom początkowy (ile mają na początek) i zdefiniowane jednostki. W tym kroku możesz ponownie wykorzystać pracę, którą wykonałeś wcześniej przy określaniu jednostek. Zadaj sobie pytanie: Czy zapasy gromadzą właściwy materiał? Na przykład w przykładzie cyklu życia produktu, jeśli Baza zainstalowana gromadzi dolary, a Ludzie kupujący produkt są mierzeni w ludziach, to jednostki Bazy zainstalowanej są błędne.

Kolejnym krokiem jest zdefiniowanie przepływów, a następnie sprawdzenie jednostek, których używają. W naszym przykładzie przepływ Ludzie kupują produkt jest mierzony w osobach na miesiąc. Przepływa on do zasobu Installed Base, który mierzy całkowitą liczbę osób, które kupiły produkt. Gdyby zamiast tego przepływ „Ludzie kupujący produkt” był mierzony w jednostkach osób na godzinę, ale najmniejszy „wycinek” czasu (często nazywany „krokiem czasowym”), o którym chcemy myśleć, to miesiąc, wówczas należałoby zmienić przyrosty czasowe z osób na godzinę na osoby na miesiąc. Zdefiniowanie jednostek dla przepływów może również doprowadzić do odkrycia innych zmiennych, które należy uwzględnić w diagramie.

Twórz i połącz wszelkie dodatkowe zmienne

Po ustaleniu, że zapasy i przepływy mają właściwe jednostki, należy zbadać pozostałe zmienne. Proces definiowania pozostałych zmiennych i sprawdzania spójności jednostek jest taki sam, jak opisany powyżej dla definiowania przepływów. Ponownie, możesz odkryć potrzebę jeszcze większej ilości zmiennych, rozpoczynając kolejną iterację definiowania zmiennych i sprawdzania jednostek.

Po zdefiniowaniu wszystkich niezbędnych zmiennych i zapewnieniu spójności wszystkich jednostek, zakończyłeś konwersję CLD do diagramu zapasów i przepływów. Jednakże, model nadal nie jest obliczalny. Rozważmy obliczenia dla osób kupujących produkt: Jaka liczba Potencjalnych Klientów, którym powiedziano o produkcie, kupuje go w przeciętnym miesiącu? Nie znając tej liczby, nie można obliczyć wartości przepływu Ludzie Kupujący Produkt. Brakuje nam natomiast informacji o tym, jaki procent osób, którym powiedziano o produkcie, decyduje się na jego zakup, co będziemy nazywać Prawdopodobieństwem Zakupu przez Potencjalnych Klientów. Po uwzględnieniu tej zmiennej, jeśli znamy wartość strumienia Potencjalni klienci, możemy obliczyć liczbę osób kupujących produkt.

Jak się jednak okazuje, nie możemy obliczyć liczby Potencjalnych Klientów, którym powiedzieliśmy w ciągu miesiąca, ponieważ nie wiemy, ilu osobom powiedzieli poszczególni członkowie Bazy Zainstalowanej. Bez tej informacji nie jesteśmy w stanie określić, ilu potencjalnych klientów dowiedziało się o produkcie. Jeśli dodamy nową zmienną o nazwie Kontakty na osobę, będziemy mogli określić liczbę potencjalnych klientów, którym powiedziano (suma kontaktów nawiązanych przez osoby z bazy zainstalowanej pomnożona przez procent niewykorzystanego rynku). Wykorzystując tę liczbę oraz Prawdopodobieństwo Zakupu przez Potencjalnych Klientów, możemy obliczyć liczbę Osób Kupujących Produkt. W tym momencie diagram jest obliczalny i konwersja jest zakończona (zobacz „Wersja końcowa”).

Proces uczenia się

Samo podążanie za „przepisem” konwersji jest niewystarczające do nauki tworzenia diagramów zapasów i przepływów. Z tego powodu zalecamy, aby uczący się przeszli przez serię przekształceń (przykłady można znaleźć w adresie internetowym na końcu artykułu), zaczynając od prostych i przechodząc do bardziej złożonych, wspomaganych przez instruktora, zanim spróbują przekształceń samodzielnych lub w parach.

Daniel Aronson ([email protected]) posiada tytuł MBA z MIT Sloan School of Management. Ostatnio dołączył do zespołu rozwiązań biznesowych Knowledge Services w firmie Arthur Andersen i jest gospodarzem strony Thinking Page (www.thinking.net). Daniel Angelakis ([email protected]) jest starszym konsultantem w Knowledge Services Business Solutions Team w firmie Arthur Andersen. Dodatkowe przykłady i więcej szczegółów na temat procesu konwersji można znaleźć na stronie www.thinking.net/Systems Thinking/ stocksandflows.html.