Kim był Laban w Biblii?

Zapisz się na Newsletter CompellingTruth.org:

Laban był bratem Rebeki, wnukiem brata Abrahama, Nahora, i ojcem Leah i Racheli. Mieszkał w Haranie i posiadał stada kóz i owiec.
Kiedy sługa Abrahama przybył do Haranu, aby znaleźć żonę dla Izaaka, Laban i jego ojciec Bethuel powitali go. Sługa Abrahama podarował Rebece pierścień i bransolety. Gdy dowiedział się, czyją jest córką, pobłogosławił Pana i powiedział Rebece, że Bóg go tam zaprowadził. Gdy Laban dowiedział się o tym, zobaczył biżuterię na rękach swojej siostry i usłyszał od Rebeki, co powiedział sługa, Laban „rzekł: 'Wejdź, błogosławiona Pańska. Dlaczego stoisz na zewnątrz? Przygotowałem bowiem dom i miejsce dla wielbłądów”. Wszedł więc człowiek do domu i odpiął wielbłądy, dał wielbłądom słomy i paszy, a tam była woda do umycia nóg jego i nóg ludzi, którzy z nim byli” (Rdz 24,31-32). Laban i Bethuel zgodzili się, by Rebeka wyszła za mąż za syna Abrahama i odesłali ją z błogosławieństwem. Po latach, kiedy syn Rebeki, Jakub, uciekał przed Ezawem, Laban powitał swojego bratanka w podobny sposób (Rdz 27-29). Widzimy więc, że Laban był dość zamożny, uprzejmy dla swojej siostry i gościnny dla obcych. Być może ten brak pełnego oddania się Bogu tłumaczy czasami podstępne zachowanie Labana. Jakub był również znany z tego, że był oszustem i wydaje się, że Laban i Jakub kilka razy oszukali siebie nawzajem. Kiedy Jakub poprosił o rękę córki Labana, Racheli, Laban zgodził się, aby została ona jego żoną w zamian za siedem lat pracy przy jego stadach. Jednak w noc poślubną Laban oddał Jakubowi swoją starszą córkę Leę. Laban zgodził się dać mu Rachelę po zakończeniu tygodnia wesela z Leą, ale tylko w zamian za kolejne siedem lat pracy (Rdz 29,18-29). Kiedy Jakub był już gotowy do wyjazdu, a Laban próbował go przekonać, by został, prosząc go o podanie wysokości wynagrodzenia, mężczyźni zgodzili się, że Jakub może wziąć pod swoją opiekę każde nakrapiane, plamiste lub czarne jagnię lub kozę. Oddzieliłby te zwierzęta od innych, trzymając je jako swoje stado i doglądając stada Labana. „Lecz tego dnia Laban usunął samce kóz pręgowanych i cętkowanych oraz wszystkie samice kóz pręgowanych i cętkowanych, każdą, która była biała, i każde jagnię, które było czarne, i oddał je pod opiekę swoim synom” (Rdz 30,35). Tak więc Jakub został tylko z solidnym kolorowym stadem do prowadzenia. Jednak Bóg pobłogosławił stado pod doświadczoną opieką Jakuba i jego stado powiększyło się o cętkowane, plamiste i czarne jagnięta i kozy, które były większe i silniejsze niż stada pozostające u synów Labana. Wtedy „Jakub usłyszał, że synowie Labana mówili: 'Jakub wziął wszystko, co należało do naszego ojca, i z tego, co należało do naszego ojca, zdobył całe to bogactwo’. A Jakub widział, że Laban nie traktował go już z taką przychylnością jak dawniej. Wtedy Pan rzekł do Jakuba: 'Wróć do ziemi ojców twoich i do swoich krewnych, a Ja będę z tobą'”. (Rdz 31:1-3). Jakub zebrał swoją rodzinę i wyjechał bez pożegnania (Rdz 31, 1-21). W ten sposób Laban, choć początkowo witał Jakuba jako ukochanego członka rodziny, przynajmniej dwukrotnie go oszukał.