Przepływ przez krążenie systemowe i płucne jest normalnie zrównoważony i równy w objętości (Qp/Qs =1). Oba krążenia są umieszczone w szeregu ze sobą. Ta sama objętość krwi najpierw pokonuje drogę przez krążenie systemowe, następnie płucne, potem z powrotem do krążenia systemowego i tak dalej.
Left to right shunts charakteryzują się „przeciekiem wstecznym” krwi z krążenia systemowego do płucnego. Powoduje to, że przepływ płucny jest większy niż przepływ systemowy (Qp/Qs >1). W konsekwencji krążenie płucne przenosi nie tylko krew, która dostała się do prawego przedsionka i prawej komory przez żyłę główną górną i dolną, ale również dodatkową krew, która dostała się przez VSD, ASD, AVSD lub PDA. Objętość krwi i/lub ciśnienie w krążeniu płucnym stają się nieprawidłowo wysokie. Jeśli shunt jest znaczny, dochodzi do postępującego uszkodzenia naczyń płucnych i stopniowego rozwoju nieodwracalnego nadciśnienia płucnego. Ciśnienie w obwodzie płucnym może ostatecznie przekroczyć ciśnienie systemowe, powodując odwrócenie przepływu krwi z prawej strony krążenia do lewej (zespół Eisenmengera). Może to trwać zaledwie 1-2 lata w przypadku dużego VSD, AVSD lub PDA lub nawet kilkadziesiąt lat, jak w przypadku ASD.
Leki powodujące shunty od lewej do prawej obejmują:
- Ubytek przegrody międzykomorowej (VSD)
- Patent ductus arteriosus (PDA)
- Ubytek przegrody międzyprzedsionkowej (ASD)
- Ubytek trójkomorowy (AVSD)
W małych (restrykcyjnych) VSD i PDA kierunek i wielkość shuntu zależy od różnicy ciśnień w poprzek shuntu. W dużych VSD i PDA kierunek i wielkość shuntu zależy od względnego oporu w obiegu płucnym i systemowym.
W ASD wielkość shuntu zależy w dużej mierze od względnej podatności (elastyczności) komór.
AVSD jest mieszanką ASD i VSD w zależności od dominującej zmiany.
Rozmiar ubytku określa się, porównując jego średnicę z pierścieniem aorty. Mały ubytek jest mniejszy niż 1/3 średnicy pierścienia aorty. Umiarkowana wielkość ubytku to 1/3 do 2/3, a duży ubytek to >2/3 wielkości pierścienia zastawki aortalnej
.