Biografia
Jeden z najbardziej kontrowersyjnych i kreatywnych talentów w modzie, John Galliano dokonał bardzo oczekiwanego powrotu do mody, po mianowaniu go dyrektorem kreatywnym Maison Margiela . Galliano obecnie nadzoruje projektowanie wszystkich linii Margiela, w tym couture i odzieży damskiej ready-to-wear. Zadebiutował swoimi pierwszymi projektami dla domu podczas Paris Couture Week w styczniu 2015.
„Margiela jest gotowa na nową charyzmatyczną kreatywną duszę”, powiedział Renzo Rosso , prezes OTB, w oświadczeniu. „John Galliano jest jednym z największych, niekwestionowanych talentów wszech czasów. Unikalny, wyjątkowy couturier dla Maison, który zawsze rzucał wyzwania i wprowadzał innowacje do świata mody. Czekam na jego powrót, aby stworzyć ten modowy sen, który tylko on może stworzyć, i życzę mu, aby tutaj znalazł swój nowy dom.”
Galliano spadł z najwyższych szczebli establishmentu mody, jako dyrektor kreatywny Dior w 2011 roku, po jego skazaniu za wygłaszanie antysemickich uwag w stanie nietrzeźwym.
Po uczęszczaniu do St Anthony’s School i Wilson’s Grammar School w Londynie, Galliano studiował w Central Saint Martins, z którego ukończył w 1988 roku. Jego pierwsza kolekcja, inspirowana rewolucją francuską i zatytułowana Les Incroyables, została w całości zakupiona na sprzedaż w londyńskim butiku Browns. Galliano szybko rozpoczął swoją własną markę mody i rozpoczął pracę z długoterminowym współpracownikiem Amanda Harlech, w tym czasie redaktor mody dla Harper’s i Queen.
Po kilku fałszywych startów w odniesieniu do umów z finansistów, Galliano przeniósł się do Paryża, aby umieścić na jego pierwszy pokaz w ramach Paris Fashion Week w 1989 roku. Do 1990 roku, był bankrutem, a z Londynu oferując niewiele w drodze ulgi, projektant na stałe przeniósł się do Paryża.
Niezdolność Galliano do znalezienia bezpiecznego i stałego sponsora finansowego w końcu się skończyło z pomocą amerykańskiego Vogue redaktor naczelnej Anna Wintour i André Leon Talley, ówczesny korespondent europejski w Vanity Fair. Nie mogąc zapłacić za swój pokaz wiosna/lato 1993, Talley poprosił São Schlumberger, by użyczyła na pokaz swój XVIII-wieczny hôtel particulier. Wintour i Talley zorganizowali finansowanie z grupą bankową Paine Webber. Kolekcja, która się ukazała, nazwana Księżniczką Lukrecją, otrzymała entuzjastyczne recenzje. The New Yorker poinformował Diane von Furstenberg nazwał go „momentem przełomowym w nowoczesnej historii mody.”
Bernard Arnault mianował Galliano jako główny projektant Givenchy w 1995 roku; mianowanie uczynił Galliano pierwszym brytyjskim projektantem do szefa francuskiego domu haute couture. W październiku 1996 roku LVMH przeniosło Galliano do Diora. W 1997 roku CFDA przyznała mu tytuł międzynarodowego projektanta roku. W latach 1987, 1994, 1995 i 1997 został uznany brytyjskim projektantem roku podczas British Fashion Awards. Skośny krój, kolekcja Nefertiti couture, torba z siodłem – pod Galliano, Dior zdominowałby raportowanie mody dzięki spektaklowi jego pokazów i komercyjności jego kreacji.
Po opublikowaniu nagrań Galliano czyniących antysemickie uwagi, dokonanych w czerwcu i grudniu 2010 roku, Galliano został skazany na zapłacenie w sumie 6 000 euro (8 400 dolarów) w zawieszeniu grzywny we wrześniu 2011 roku po tym, jak francuski sąd uznał go za winnego publicznego znieważania ze względu na rasę. Galliano wycofał się z życia publicznego, aby poradzić sobie z problemami addiction.
Na początku 2013 roku, po jego rehabilitacji za nadużywanie alkoholu i substancji, Galliano przyjął zaproszenie od Oscara de la Renty na tymczasową rezydencję w studiu projektowym de la Renty na sezon jesień/zima 2013. Swój pierwszy wywiad telewizyjny od czasu skazania Galliano zakończył słowami: „Jestem w stanie tworzyć. Jestem gotowy do tworzenia… Mam nadzieję, że dzięki mojej pokucie dostanę drugą szansę.
Jako dyrektor kreatywny Maison Margiela z powodzeniem stworzył nową, odważną tożsamość dla kolekcji Artisanal i Women’s 'Défilé’ marki.