Funerals in Japan
Japoński pogrzeb obejmuje stypę, kremację zmarłego, pochówek w grobie rodzinnym oraz okresowe nabożeństwo żałobne. Według statystyk z 2007 roku 99,81% wszystkich zmarłych Japończyków jest
skremowanych. Większość z nich jest następnie chowana w rodzinnym
grobowcu, ale rozrzucanie
prochów stało się bardziej popularne w ostatnich
latach, w tym pochówek na morzu, a nawet przy
rzadkich okazjach pochówek w kosmosie. Średni
koszt japońskiego pogrzebu wynosi 2,3 miliona jenów,
jeden z najdroższych na świecie. Jedną z
głównych przyczyn wysokich kosztów jest niedobór
działek pogrzebowych (w Tokio prawie niemożliwe jest
wykupienie grobu). W ostatnich latach coraz więcej japońskich rodzin
wybiera jednak mniejsze, tańsze
opcje usług pogrzebowych. Ancestor worship
is also found in Japan (as part of Shintoism)
After Death
While Japan has a mixture of Shintō and Buddhist beliefs, funerals are almost
always Buddhist ceremonies, and 91% of the funerals are Buddhist style. Po
śmierci usta zmarłego są zwilżane wodą, w ceremonii zwanej „Woda
ostatniej chwili”. Kapliczka domowa jest zamykana i przykrywana białym
papierem, aby utrzymać z dala nieczyste duchy zmarłych. Nazywa się to Kamidana-fuji. Obok łóżka
zmarłego stawia się
mały stolik ozdobiony kwiatami, kadzidłem i świecą. Na piersi zmarłego można położyć nóż, aby odpędzić złe
duchy.
Krewni i władze są informowani i wystawiany jest akt zgonu.
Zorganizowanie pogrzebu jest zazwyczaj obowiązkiem najstarszego syna. W celu zaplanowania pogrzebu kontaktuje się ze świątynią
. Jest to uważane przez niektórych, że niektóre dni są
lepsze dla pogrzebu niż inne. Na przykład, niektóre dni są znane jako tomobiki,
dosłownie „ciągnąc przyjaciela”, który jest wielki na wesela, ale należy unikać na pogrzeby,
jak nikt nie chce iść za zmarłego do grobu.
Ciało jest myte i otwory są zablokowane z bawełny lub gazy. Ostatnie
ubranie to zazwyczaj garnitur dla mężczyzn i kimono dla kobiet. Kimono dla mężczyzn jest
also czasami używane, ale jest mniej powszechne. Makijaż może być również stosowany w celu poprawy
wygląd ciała. Ciało jest umieszczane w trumnie na suchym lodzie, a białe
kimono, sandały, sześć monet za przejście przez rzekę Trzech Krzyży i
przedmioty, które zmarły lubił (papierosy i słodycze) są umieszczane w trumnie.
Skrzynka jest następnie umieszczana na ołtarzu na stypie. Ciało umieszczane jest z głową
w kierunku północnym lub, jako drugi wybór, w kierunku zachodnim (szczególnie w
Buddyzmie, zachód reprezentuje zachodnie królestwo Amidy Buddy).
Przebudzenie
Mężczyźni noszą czarny garnitur z białą koszulą i czarnym krawatem, a kobiety noszą albo
czarną sukienkę albo czarne kimono. Czerń ma specjalny, czarny jak smoła odcień. Jeśli
zmarła rodzina była wyznawcą
buddyzmu, zestaw paciorków modlitewnych zwanych „juzu” może być
niesiony przez gości. Gość przynosi pieniądze na kondolencje w specjalnej czarno-srebrnej, zdobionej kopercie.
W zależności od pokrewieństwa ze zmarłym i zamożności
gościa, może to być wartość równa pomiędzy
3 000 a 30 000 jenów. Goście są usadzani, przy czym
najbliższy krewny znajduje się najbliżej przodu. Buddyjski kapłan
odśpiewa następnie fragment sutry. Członkowie rodziny
każdy po kolei ofiaruje trzykrotnie kadzidło do kadzielnicy przed zmarłym. W tym samym czasie zebrani goście
odprawiają ten sam rytuał
w innym miejscu, za siedzeniami członków rodziny.
Śpiączka kończy się, gdy kapłan skończy sutrę. Każdy
odchodzący gość otrzymuje prezent, który ma wartość około połowy lub jednej czwartej
pieniędzy z kondolencji otrzymanych od tego gościa. Najbliżsi krewni mogą zostać i
czuwać przy zmarłym przez noc w tym samym pokoju.
Pogrzeb
Pogrzeb odbywa się zwykle następnego dnia po stypie. Procedura jest podobna do
przebudzenia, a kadzidło jest ofiarowane, podczas gdy kapłan intonuje sutrę. Ceremonia różni się
nieco, ponieważ zmarły otrzymuje nowe buddyjskie imię (kaimyō). To imię
podobno zapobiega powrotowi zmarłego, jeśli jego imię zostanie przywołane. Nazwy pogrzebowe
zazwyczaj używają przestarzałych lub archaicznych słów kanji, aby uniknąć prawdopodobieństwa, że
nazwa będzie używana w zwykłej mowie lub piśmie. Długość i prestiż imienia
zależy również od długości życia danej osoby, lub częściej, od wielkości darowizny krewnych dla świątyni, która może wahać się od taniego
i wolnego imienia do najbardziej wyszukanych imion za 1 milion jenów lub więcej. Kanji
dla tych kaimyō są zazwyczaj bardzo stare i rzadko używane, a niewielu ludzi
w dzisiejszych czasach potrafi je odczytać. Nowe imiona są zazwyczaj wybierane przez buddyjskiego
kapłana, po konsultacji z rodziną zmarłego. Nowe imię nadane
them jest imię będą mieli w życiu pozagrobowym, gdzie będą trenować przez 49 dni do
będzie uczniem Buddy.
Na koniec ceremonii pogrzebowej, goście i rodzina może umieścić kwiaty w
trumny wokół głowy i ramion zmarłego przed trumna jest zapieczętowana i
zaniesione do misternie urządzonym karawanem i transportowane do krematorium. W
niektórych regionach Japonii, trumna jest przybijana przez żałobników za pomocą kamienia.
Kremacja
Trumna jest umieszczana na tacy w krematorium. Rodzina jest świadkiem zsunięcia
ciała do komory kremacyjnej, po czym rodzina wraca o wyznaczonej
godzinie.
Krewni wybierają kości z popiołów
i przenoszą je do urny za pomocą dużych
pałeczek lub metalowych szczypiec, przy czym dwóch krewnych
czasami trzyma pałeczkami tę samą kość w tym samym czasie
(lub,
według niektórych źródeł, przekazuje
kostki z pałeczki na pałeczkę). Jest to
jedyny moment w Japonii, kiedy dwie osoby mogą jednocześnie trzymać pałeczkami ten sam przedmiot. We wszystkich innych
czasach trzymanie czegokolwiek pałeczkami przez dwie osoby w tym samym czasie lub przekazywanie
przedmiotu z pałeczek na pałeczki przypomina wszystkim przechodniom o pogrzebie
bliskiego krewnego i jest uważane za wielkie towarzyskie faux pas. Kości stóp
są zbierane jako pierwsze, a kości głowy jako ostatnie. Ma to na celu zapewnienie, że
zmarły nie znajduje się w urnie do góry nogami. Kość gnykowa (kość znajdująca się w
szyi) jest najważniejszą kością, którą należy umieścić w urnie.
W niektórych przypadkach prochy mogą być podzielone pomiędzy więcej niż jedną urnę, na przykład
jeśli część prochów ma trafić do grobu rodzinnego, a inna część do świątyni, lub
nawet do grobu firmowego lub pochówku w przestrzeni. Wiele japońskich firm ma
grobów firmowych na największym cmentarzu w Japonii, . Te groby są dla byłych pracowników
firmy i ich krewnych, i często mają nagrobek związany z działalnością
firmy. W zależności od lokalnego zwyczaju urna może pozostać w domu rodzinnym przez kilka dni lub zostać zabrana bezpośrednio na cmentarz.