Hamlet Williama Shakespeare’a skupia się na tytułowym bohaterze knującym zemstę przeciwko Klaudiuszowi za zabójstwo ojca, aby zdobyć duńską koronę. Nowy król jest także wujkiem Hamleta, a teraz ojczymem z powodu małżeństwa z jego matką, Gertrudą. Poprzez ciąg wydarzeń bohater ostatecznie mści się na swoim ojcu, choć zarówno jego matka, jak i on sam padają ofiarą tragicznego losu. Przez cały czas trwania sztuki, związek między Hamletem i Gertrudą zmienia się od napiętych do braku szacunku i nieufności do słodko-gorzkiego końca.
Związek między Hamletem i Gertrudą jest napięty na początku. Od początku sztuki do aktu III, Hamlet jest zgorzkniały z matką. Czuje się tak, ponieważ od śmierci jego biologicznego ojca minęły niecałe cztery miesiące, a ona jest już ponownie zamężna z Klaudiuszem. Czuje, że jego ojciec został zdradzony przez jej brak żałoby. Mówi synowi, by „odrzucił twój nocny kolor” (I.ii.68) i „wszystko, co żyje, musi umrzeć” (I.ii.72). Wyraźnie widać, że nie jest pogrążona w żałobie po śmierci męża, lecz optymistycznie nastawiona do nowego męża i życia. Zaniepokojenie Gertrudy dziwnym zachowaniem Hamleta po jego spotkaniu z Ofelią w akcie II scenie I również świadczy o napięciu w ich związku. Na przykład, zgadza się ze słowami Klaudiusza, że „przemiana Hamleta” (II.ii.5) i proponuje Rosencrantzowi i Guildensternowi, aby szpiegowali i odkryli przyczynę problemów jej syna. Ponadto, zgadza się, aby Poloniusz ukrył się za gobelinem w akcie III scenie IV bez wiedzy Hamleta. Te dwie decyzje sugerują ich niezdolność do komunikacji. Zamiast tego, szpiegowanie jest wymagane dla Gertrudy, aby dowiedzieć się o wewnętrznej mentalności jej syna. Matka i …
… middle of paper …
… matka przez cały czas. Na nieszczęście, oboje nie potrafią cieszyć się tą chwilą. Ogólnie rzecz biorąc, matka i syn związek zmienić przez play.
W konkluzji, Hamlet i Gertruda związek zmienić z napięte do braku szacunku i nieufności i zakończyć w słodko-gorzki sposób. Na początku, Hamlet jest rozgoryczony na matkę za jej zdradę do zmarłego króla Hamleta. Potrzeba Gertrudy do wysyłania szpiegów, aby dowiedzieć się jej syna psychicznie pokazuje dalsze napięcie w związku. W akcie III scenie iv, on pokazuje Gertruda brak szacunku, grożąc jej i obrażając ją. Ze strony matki, nie ufa synowi i myśli, że jest zdradliwy i szalony. Wreszcie, w akcie V scenie v, matka uświadamia sobie, że jej syn ma rację i przed śmiercią woła do niego z miłością. Niestety, przez wszystkie pętle i zakręty, słodka chwila nie trwa długo, gdyż oboje spadają na śmierć.
.