Święto patronalne przypada w drugą niedzielę miesiąca sierpnia, patronem miasta jest Pan Wygaśnięcia, który znajduje się w Starożytnej Świątyni o tej samej nazwie. On jest również nazywany panem deszczu; Na uroczystości są różne działania, którym towarzyszy muzyka i taniec, wszystko to na głównym placu gminy, poranki są śpiewane około 10:00 pm, a następnie kontynuować z pirotechniki.
Legenda:… Stało się to w jeden poranek, kiedy ledwo było widać pierwsze światło świtu. Indianie obudzili się zaskoczeni i pospieszyli do kaplicy, ponieważ usłyszeli bicie dzwonów. A jego szok był jeszcze większy, gdy zdał sobie sprawę, że to nie Indianin Sacristan, który zabrzmiał go, ale osioł, który poruszył szyję i pociągnął linę z pyskiem.Ciężki ładunek przyniósł zwierzę na grzbiecie. – Jakiś kupiec go zgubi – mówili, ale na próżno szukali w drodze; nie znaleźli nawet niedawnego śladu jakiegokolwiek śladu na ścieżce.Chociaż z następującym strachem, uwolnili borrico od takiego ciężaru; a kiedy złożyli jezioro szuflady z szorstkich i źle splecionych desek, zauważyli, że jej zawartość stanowił obraz ukrzyżowanego i naturalnej wielkości Pana. Pochylili się z koprem przed tak opatrznościową wizytą; niektórzy płakali, wzruszeni wyrazem twarzy Pana; inni krzyżowali się w geście zdumienia i radości.Wprowadzili Chrystusa do kaplicy, zastępując Nim wielki drewniany krzyż, który sterczał u dołu, a który do tej pory był czczony jako posiadacz prymatu.Tak wielkie było uniesienie, że nikt nie wiedział więcej o zmęczonym jumento, które zostawili przy drzwiach. Szukano go wiele wśród krzewów i pól; wszystko na nic, nie znaleziono go; niemniej jednak mówi się, że znaleziono go martwego, zmęczonego w pobliżu północnych drzwi kaplicy i że tam został pochowany.
Od tego czasu obraz ten jest czczony w tym, co jest obecnie Parafią i Sanktuarium Matki Bożej z Guadalupe.