Gigantyczny skorpion wodny, zwany także skorpionem morskim, członek wymarłej podklasy Eurypterida grupy stawonogów Merostomata, linii dużych, skorpionopodobnych, wodnych bezkręgowców, które kwitły w okresie syluru (444 do 416 milionów lat temu). Zidentyfikowano ponad 200 gatunków, które podzielono na 18 rodzin. Należy do nich największy znany gatunek stawonoga, Jaekelopterus rhenaniae (zwany też Pterygotus rhenanius lub P. buffaloenis), który mierzy prawie 2,5 metra (8 stóp) długości. Kilka innych form eurypteridów było prawie tak dużych. Skamieniałości olbrzymich skorpionów wodnych są zwykle znajdowane w osadach słonawych i słodkowodnych, ale zwierzęta te prawdopodobnie najpierw żyły w płytkich obszarach przybrzeżnych i ujściach rzek, a później przeniosły się do środowisk słodkowodnych. Wydaje się, że tylko kilka gatunków było dobrymi pływakami. Przypuszcza się, że były one przerażającymi drapieżnikami, z dużymi chwytnymi szczypcami, które mogły usidlić wczesne kręgowce i różne zwierzęta pokryte muszlami. Ich daleki krewny, krab podkowiasty z rzędu Xiphosura, przetrwał do dnia dzisiejszego.
.