Georg Simmel, (ur. 1 marca 1858, Berlin, Niemcy – zm. 26 września 1918, Strassburg), niemiecki socjolog i filozof neokantowski, którego sława opiera się głównie na pracach dotyczących metodologii socjologicznej. Wykładał filozofię na uniwersytetach w Berlinie (1885-1914) i Strassburgu (1914-18), a jego wnikliwe eseje na temat interakcji osobistych i społecznych zainspirowały rozwój analizy jakościowej w socjologii.
Simmel dążył do wyodrębnienia ogólnych lub powtarzających się form interakcji społecznych od bardziej specyficznych rodzajów aktywności, takich jak polityczne, ekonomiczne i estetyczne. Szczególną uwagę poświęcił problemowi autorytetu i posłuszeństwa. W Philosophie des Geldes (1900; wyd. 6, 1958; The Philosophy of Money, 1978) zastosował swoje ogólne zasady do konkretnego przedmiotu, ekonomii, podkreślając rolę gospodarki pieniężnej w specjalizacji aktywności społecznej i depersonalizacji relacji indywidualnych i społecznych. W ostatniej dekadzie życia poświęcił się metafizyce i estetyce.