Nonreflexive responses to a noxious event and prolonged memory are key criteria of a pain experience. W poprzednim badaniu, kraby pustelniki, Pagurus bernhardus, które otrzymały mały wstrząs elektryczny w swojej skorupie często tymczasowo opróżniały skorupę, a niektóre pielęgnowały swój odwłok i/lub odsuwały się od swojego żywotnego zasobu. Większość jednak powróciła do muszli. Po zaoferowaniu nowej skorupy 20 s później, zszokowane kraby były bardziej skłonne niż nie zszokowane do podejścia i przeniesienia się do nowej skorupy i zrobiły to szybciej (Elwood & Appel 2009, Animal Behaviour, 77, 1243-1246). Tutaj sprawdziliśmy, jak zwiększenie czasu pomiędzy wstrząsem a zaoferowaniem nowej skorupy wpływa na odpowiedź. Istniały dowody na pamięć szoku awersyjnego, która trwała co najmniej 1 dzień. Kraby testowane po 30 min i 1 dniu częściej podchodziły do skorupy, a nowe skorupy były chętniej pobierane 30 min po szoku. Wstrząśnięte kraby szybciej podchodziły do nowej skorupy i używały mniejszej liczby sondowań chelipedów przed wejściem do niej, a wyniki te były stabilne w czasie i istotne dla poszczególnych okresów do 1 dnia. Samice częściej niż samce ewakuowały się z muszli i robiły to po mniejszej liczbie wstrząsów. Wyniki te rozszerzają poprzednią pracę i pokazują rozszerzoną pamięć o doznanych wstrząsach. Odkrycia są zgodne z kryteriami bólu, które są akceptowane dla kręgowców.