Gdzie odkryć masońską przeszłość L.A. (bez wstępowania do Zakonu Braterskiego)

Jest to najstarsza i największa organizacja braterska na świecie, jednak większość z nas, którzy nie są jej częścią, nadal jest zakłopotana jej symbolami, rytuałami i tajnymi operacjami.

Masoneria może wydawać się tradycją Starego Świata – ale tutaj, w Los Angeles, osiągnęła swoją szczytową popularność w późnych latach 60-tych!

Niestety, członkostwo w masońskich bractwach zanotowało spadek w drugiej połowie ubiegłego wieku. I to po tym, jak kilkadziesiąt lat wcześniej do bractw masońskich należeli tak znakomici członkowie, jak Douglas Fairbanks, John Wayne, Cecil B. DeMille, Walt Disney, D.W. Griffith i Oliver Hardy.

Ale chociaż nadal może być punktem zero dla illuminati, w pewnym momencie masoneria straciła swoich powiązanych z Hollywood glitterati.

Ale wydaje się, że bractwo masońskie wzbudziło zainteresowanie nowszych pokoleń – i wykazuje oznaki odbicia w XXI wieku, z dawnymi lożami i świątyniami, które są ponownie wykorzystywane do nowych celów i wprowadzają niewtajemniczonych w kryptyczny i enigmatyczny świat tajnych uścisków dłoni i starożytnej ikonografii.

Oto pięć z najbardziej fascynujących masońskich zabytków w Los Angeles, gdzie możesz zajrzeć za zasłonę – bez składania przysięgi lub bycia zaprzysiężonym do tajemnicy.

Shrine Auditorium i Expo Hall, Exposition Park

Angelczycy mogą znać Shrine lepiej jako miejsce koncertów lub jako jedno z historycznych miejsc ceremonii rozdania nagród Akademii, ale wystarczy jedno spojrzenie na budynek i nie jest zaskoczeniem, że jego korzenie są masońskie. Technicznie rzecz biorąc, został on stworzony jako „Al Malaikah Shriners Ancients Arabic Order Nobles of Mystic Shrine” – czyli siedziba Al Malaikah Shriners, organizacji braterskiej przylegającej do masonów. Wśród jej członków są elity Hollywood, w tym Harold Lloyd, Roy Rogers, Clark Gable, Gene Autry i więcej.

Architekci John C. Austin (32 stopień Mason sam) i G. Albert Lansburgh zastosowali styl Moorish Revival zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz, aby przywołać arabskie wpływy i sztukę islamską w ich tworzeniu największego krytego audytorium na świecie – przynajmniej, kiedy zostało otwarte w 1926 roku, z pojemnością ponad 6,700 miejsc – i największego na świecie kryształowego żyrandola, o średnicy 20 stóp i wadze 4 ton. Dziś nadal można wejść pod łuki, iglice i kopuły budynku i do jego przeszklonych przedsionków, i nadal można oglądać przedstawienia pod namiotowym zadaszeniem z gipsu i poczuć się jak pustynny nomada.

Odwiedź świątynię Shriners podczas jednego z ich półrocznych otwartych domów, gdzie możesz zwiedzić teatr i dowiedzieć się o obecnej pracy bractwa z Shriners Hospitals for Children. Będąc tam, można również zwiedzić Muzeum Grace Dee Mays (w holu na trzecim piętrze) i dowiedzieć się o historii Shriners International z Cyrkiem Shrine i wszystkich jego poprzednich potentatów (lub dyrektorów, którzy służą przez roczną kadencję). Jest tu mnóstwo pamiątek – i mnóstwo efemeryd noszących charakterystyczne symbole Shriners, w tym fez i jego emblemat, scimitar (lub zakrzywiony miecz) z półksiężycem złożonym z dwóch szponów ozdobionych głową sfinksa i pięcioramienną gwiazdą. Nie-Shriners są mile widziane!

Geffen Playhouse, Westwood

Tuż za rogiem Westwood Boulevard i w sercu Westwood Village – naprzeciwko kampusu UCLA – znajduje się jedna z pierwszych 12 budowli w tej okolicy, znana obecnie jako Geffen Playhouse. Jednak pierwotnie nie był on przeznaczony dla teatru na żywo – ani nawet dla nikogo poza studentami i absolwentami UCLA. Zaczęło się w 1929 roku jako Masonic Affiliates Clubhouse, zbudowany dla członków społeczności UCLA, którzy byli spokrewnieni z masonami – lub którzy chcieli zostać masonami. W latach dwudziestych nie było to niezwykłe udogodnienie na kampusach uniwersyteckich w całych Stanach Zjednoczonych, ale związek między masonerią a UCLA był wtedy znacznie bardziej powszechny niż dzisiaj.

Janss Investment Corporation pierwotnie założyła Westwood jako miasto uniwersyteckie, ustanawiając ścisły motyw architektoniczny, który wymagał, aby budynki były zaprojektowane głównie w stylu hiszpańsko-śródziemnomorskim z maksymalną wysokością tylko dwóch lub trzech pięter. Projekt stworzony przez architekta Stilesa O. Clementsa z Morgan, Walls & Clementsa spełniał te wymogi – z unikalnym dodatkiem w postaci fontanny na dziedzińcu wykonanej z płytek Malibu Tile. Te same wzory można zobaczyć w Adamson House w Malibu, który Clements również zaprojektował jako architekt.

Jak inne byłe struktury masońskie, ten dom klubowy – ukończony w tym samym roku, w którym założono UCLA – widział wiele innych zastosowań przed jego obecnym. Podczas II wojny światowej został przekształcony w koszary dla armii amerykańskiej. W następstwie upadku masonerii, Masoni sprzedali go szwedzkiej parze Donald i Kristen Combs, którzy otworzyli tam w 1971 roku swój sklep meblowy Contempo, a następnie rozbudowali Contempo Westwood Center, aby objąć również legalny teatr (wtedy nazywany Westwood Playhouse) w 1975 roku i restaurację Stratton’s w 1976 roku. UCLA zakupiło kompleks w 1994 roku i w następnym roku przemianowało go na Geffen Playhouse na cześć darczyńcy Davida Geffena. Złap przedstawienie w tym przełomowym, odrestaurowanym teatrze – i poszukaj masońskiego motto „Let There Be Light” wyrytego na jego kamieniu węgielnym.

Hollywood Masonic Temple/El Capitan Entertainment Center, Hollywood

Hollywood Lodge No. 355 mieściła się w prostej, ceglanej konstrukcji na Hollywood Boulevard – w miejscu, gdzie obecnie znajduje się Dolby Theatre – ale w 1921 roku masoni przenieśli się na drugą stronę ulicy do nowego, okazałego domu, w którym pozostali przez prawie pół wieku. Świątynia o powierzchni 34 000 stóp kwadratowych została zaprojektowana w stylu greckiego renesansu przez architekta Johna C. Austina (podobnie jak The Shrine Auditorium, jak wyżej), wraz z jego zespołem w Austin, Field & Fry firm.

Now Los Angeles Historic Cultural Monument nr 277, był to pomysł „ojca Hollywood”, dewelopera Charlesa E. Tobermana. To był jego pomysł, aby ceny członkostwa w „klubie” były wyższe, aby sfinansować budowę imponującej świątyni – i chociaż na początku sprzedawały się jak ciepłe bułeczki, wielu z tych, którzy mieli hollywoodzkie fortuny, straciło je w czasie Wielkiego Kryzysu. Członkostwo spadło – i po odbiciu się od dna na jakiś czas i wynajęciu przestrzeni na poziomie ulicy kilku firmom (w tym restauracji i, przypadkowo, nielegalnej operacji hazardowej), masoni w końcu sprzedali swoją wielką lożę w latach 70-tych.

Wciąż stoi obok El Capitan ze swoimi sześcioma granitowymi kolumnami z przodu i masońską symboliką oraz mistycznymi napisami o braterstwie wśród Wolnych i Uznanych Masonów. Oddział Walt Disney Company’s Buena Vista Theaters zakupił go w 1998 roku – wraz z El Capitan obok – i od 2002 roku jest znany jako El Capitan Entertainment Center i używany jako miejsce pokazów produkcji Disney’a, a ostatnio nagrań programu ABC „Jimmy Kimmel Live.” Oznacza to, że masz szansę dostać się do środka – wystarczy poprosić o darmowe bilety, aby dołączyć do publiczności studyjnej na żywo wewnątrz dawnej sali masońskiej poprzez formularz online.

Masonic Lodge at Hollywood Forever Cemetery, Hollywood

Wielu Angelenos słyszało o „Loży Masońskiej” na Cmentarzu Hollywood Forever, nie rozumiejąc jej ezoterycznego pochodzenia. W końcu to właśnie na jej zewnętrznej ścianie Cinespia organizuje projekcje filmowe na świeżym powietrzu, a w jej audytorium odbywają się koncerty i inne wydarzenia kulturalne. Ale chociaż struktura w stylu hiszpańskiego baroku została pozbawiona wielu widocznych powiązań z masonerią – przynajmniej na zewnątrz – kiedyś służyła jako baza domowa dla członków Loży Southland nr 617.

Oznaczona obecnie jako narodowy zabytek historyczny, loża zaprojektowana przez Morgana, Wallsa & Clementsa została ukończona w 1931 roku, a wnętrza (w tym oprawy oświetleniowe i meble) również zostały zaprojektowane przez firmę w stylu hiszpańskiego renesansu. Murarze używali całego kompleksu jako centrum społeczności – ale tylko do lat 60-tych, kiedy to opuścili budynek. Nieruchomość stała w zasadzie opuszczona przy wejściu na Santa Monica Boulevard przez trzy dekady.

Większa część budynku jest teraz częścią kompleksu administracyjnego cmentarza, ale główna sala spotkań na piętrze zachowała swoje drewniane sufity belkowe i mistyczną energię. Za tą betonową fasadą kwatera wciąż skrywa kilka tajemnic, ponieważ jej wnętrze jest dostępne tylko podczas specjalnych wydarzeń i dla osób posiadających bilet wstępu. Sprawdźcie kalendarz wydarzeń na cmentarzu, aby przekonać się o tym na własne oczy.

Świątynia Obrządku Szkockiego, Mid-Wilshire

Były dom na Wilshire Boulevard masonów Zakonu Obrządku Szkockiego był krótko otwarty dla publiczności po tym, jak przekształcił się w Marciano Art Foundation w 2017 roku. Ale nagłe – i nieco tajemnicze – zamknięcie w 2019 roku tylko dodaje do ekscentrycznej historii tego monolitu o powierzchni 90 000 stóp kwadratowych w dzielnicy Mid-Wilshire w L.A., który masoni z Rytu Szkockiego nazywali kiedyś „katedrą.”

Zanim budynek marniał przez dziesięciolecia – goszcząc mecze bokserskie i oddziały podczas zamieszek w L.A., a następnie popadając w nieużytkowanie – jego członkowie wyprodukowali tam wiele tajemniczych sztuk scenicznych. Były one misternie przebrane w peruki, średniowieczne tuniki i inne stroje, i przedstawiały „masońskie ideały Istoty Najwyższej”. Niektóre z tych teatralnych artefaktów – i innych masońskich pamiątek – były kiedyś wystawione w Muzeum Masońskim American Heritage, które zostało otwarte na drugim piętrze świątyni w 2002 roku. Ale mimo że kolekcja została zachowana w ramach renowacji Marciano w „Pokoju Relikwii”, obecnie nie jest już dostępna dla zwiedzających.

Więc, Świątynia Obrządku Szkockiego jest oficjalnie zamknięta na razie, ale i tak wpadnijcie, nawet tylko po to, aby złożyć hołd architektowi i mozaikarzowi świątyni, Millardowi Sheetsowi, który nazwał ją „jednym z najbardziej ekscytujących projektów, z jakimi kiedykolwiek miałem cokolwiek do czynienia”. Marcianos tragicznie pozbawili tę monumentalną budowlę niektórych charakterystycznych elementów (w tym epigramów na zachodniej fasadzie) – ale na wschodniej fasadzie nadal znajduje się wysoki na 70 stóp mozaikowy mural, który przedstawia historyczną oś czasu wielkich budowniczych świątyń, od Jerozolimy około 900 r. p.n.e. do Kalifornii w XIX wieku. Zwróć uwagę na inne symbole masońskie, takie jak kwadrat i kompasy, dwugłowy orzeł, Oko Opatrzności i narzędzia pracy.

Bonus: Lodge Room, Highland Park

Ukończona w 1923 roku, pokryta cegłą Świątynia Masońska Highland Park pierwotnie zawierała sklepy detaliczne na poziomie ulicy – źródło dochodu dla masonów tuż obok ich loży i sali bankietowej. Jeszcze inny mason był jej architektem – Elmore Robinson Jeffery z Jeffery and Schaefer Architects, oficer Royal Arch Chapter, który zaprojektował ją w stylu włoskiego renesansu.

Nawet z firmami płacącymi czynsz na dole, masoni nie mogli sobie pozwolić na przeprowadzenie modernizacji sejsmicznej i w 1983 r. Byli zmuszeni sprzedać swoją Lodge 382, choć służyła jako ich dom przez sześć dekad.

Główna przestrzeń gromadzenia się byłej świątyni na drugim piętrze ponownie otwarta pod koniec 2017 r. jako miejsce muzyki na żywo o nazwie Lodge Room, które rezerwuje akty w każdy weekend i wiele tygodni. Sprawdź kalendarz online, aby uzyskać najnowszy harmonogram.

Gdy odwiedzisz, spójrz powyżej wejścia, które wychodzi na Ave 56, aby zobaczyć napis „HIGHLAND PARK F&AM” (Free & Accepted Masons). Spójrz jeszcze dalej w górę, aby zobaczyć fryzy z motywami masońskimi, takimi jak ikona kwadratu i kompasu. Wewnątrz, w pomieszczeniach bez okien, należy zwracać uwagę na unikalne wykończenia i elementy, takie jak oryginalna boazeria, malowidła ścienne, insygnia masońskie i sufitowa oprawa oświetleniowa inspirowana Zakonem Gwiazdy Wschodu, organem pomocniczym bractwa masońskiego. Są nawet sekretne drzwi (oczywiście, że są).

Obraz górny: Rzeźba w Shrine Auditorium i Expo Hall. | Sandi Hemmerlein

.