Wśród żyjących kręgowców gastrolity są powszechne wśród krokodyli, aligatorów, ptaków roślinożernych, fok i lwów morskich. Ptactwo domowe potrzebuje dostępu do żwiru. Kamienie połykane przez strusie mogą przekraczać długość 10 centymetrów (3,9 cala). Płazy takie jak Axolotl połykają kamienie, które przypuszczalnie są gastrolitami. Pozorne mikrogastrolity znaleziono również u kijanek żab. Połknięcie mułu i żwiru przez kijanki różnych gatunków żab poprawia kontrolę pływalności.
Dinozaury zauropodów wydają się używać kamieni do mielenia twardej materii roślinnej. Przykładem tego jest wczesnokredowy teropod Caudipteryx zoui z północno-wschodnich Chin. Został on odkryty z serią małych kamieni, w obszarze jego szkieletu, który odpowiadałby okolicy brzusznej. Zwierzęta wodne, takie jak plezjozaury, mogły używać ich jako balastu, by pomóc sobie w utrzymaniu równowagi lub zmniejszyć swoją pływalność, tak jak krokodyle. Niektóre kopalne gastrolity są zaokrąglone i wypolerowane, wiele kamieni u żywych ptaków nie jest w ogóle wypolerowanych. Gastrolity związane ze skamieniałościami dinozaurów mogą ważyć kilka kilogramów.