Farmakoterapia – Leki

Farmakoterapia (farmakologia) to leczenie zaburzeń lub chorób za pomocą leków.

W leczeniu uzależnień, leki są stosowane w celu zmniejszenia intensywności objawów odstawienia, zmniejszenia głodu alkoholowego i innych narkotyków oraz zmniejszenia prawdopodobieństwa użycia lub nawrotu określonych leków poprzez blokowanie ich działania. Głównym celem leczenia wspomaganego lekami jest osiągnięcie przez pacjenta w pełni trwałej remisji.

Farmakoterapia jest często stosowana razem z innymi terapiami, takimi jak terapia poznawczo-behawioralna (CBT) lub 12 kroków. Leki w połączeniu z tymi innymi terapiami są wykazane do:

  • Poprawiają wskaźniki przeżywalności pacjentów
  • Wzmacniają utrzymanie w programach leczenia
  • Zmniejszają nielegalne używanie opiatów i związane z substancjamizwiązanych z używaniem substancji
  • Zwiększenie zdolności pacjentów do zdobycia i utrzymania zatrudnienia
  • Poprawa wyników ciąż, na które wpływ ma używanie substancji

LEKARSTWA WEDŁUG SUBSTANCJI GŁÓWNEJ

Istnieje szereg leków o zróżnicowanym działaniu i wynikach. Potrzeba więcej badań nad długoterminowymi wynikami i czy te leki reagują inaczej w różnych podgrupach.

LEKI STOSOWANE W ZABURZENIACH ZWIĄZANYCH Z UŻYWANIEM ALKOHOLU

LEKI STOSOWANE W ZABURZENIACH ZWIĄZANYCH Z UŻYWANIEM OPIOIDÓW

LEKI STOSOWANE W ZABURZENIACH ZWIĄZANYCH Z NIKOTYNĄ LUB ZAPRZESTANIA PALENIA

ZNACZENIE LEKÓW

NEUROTRANSMITERY

Powszechny termin używany w kontekście leków stosowanych w zaburzeniach używania substancji.

ISTNIEJĄ 3 GŁÓWNE KLASY LEKÓW DO LECZENIA ZABURZEŃ UŻYWANIA SUBSTANCJI

  1. Agoniści
  2. Antagoniści
  3. Mieszane Agoniści-Antagoniści

AGONISTY

WYJAŚNIENIE NAUKOWE (w tym częściowi agoniści)

Agoniści wiążą się z receptorami neuroprzekaźników w mózgu i aktywują je. W farmakoterapii uzależnień, agoniści są zatrudniani do celowania w receptory aktywowane przez poszczególne leki. W ten sposób lek agonista może stymulować receptory neuroprzekaźników i zrównoważyć efekty odstawienia i głodu spowodowane przez niedostateczne pobudzenie receptorów, które jest zwykle doświadczane, gdy ktoś przestaje używać narkotyku. Chociaż agoniści naśladują mechanizmy działania narkotyków, zazwyczaj wywołują jedynie łagodne neurologiczne efekty stymulacyjne, a zatem są znacznie mniej uzależniające niż leki nadużywane. Częściowi agoniści działają jak agoniści, z wyjątkiem tego, że mają łagodniejsze powinowactwo do receptorów neuroprzekaźników, na które są ukierunkowani, przez co wywołują subtelniejsze efekty neurologiczne.

ANTAGONISTA

WYJAŚNIENIE NAUKOWE

Antagoniści wiążą się z receptorami neuroprzekaźników w mózgu i blokują je. W farmakoterapii uzależnień, antagoniści są zatrudnieni, które konkretnie celują w receptory aktywowane przez poszczególne leki. W ten sposób lek antagonista może zmniejszyć prawdopodobieństwo użycia leku docelowego (ponieważ dana osoba nie będzie w stanie doświadczyć efektów działania leku i jest mniej prawdopodobne, aby spróbować użyć leku) i zapobiec przedawkowaniu (nawet jeśli ktoś bierze lek, nie będzie miał efektu). Ogólnie rzecz biorąc, leki antagonistyczne nie mają potencjału nadużywania, ponieważ nie wywołują żadnych efektów podobnych do narkotyków.

MIXED AGONIST-ANTAGONIST

WYJAŚNIENIE NAUKOWE

Jak sama nazwa wskazuje, mieszane leki agonistyczno-antagonistyczne mają podwójne działanie; zarówno stymulują receptory neuroprzekaźnika w mózgu, jak i jednocześnie blokują receptory neuroprzekaźnika przed aktywacją przez określony lek lub klasy leków. Działania leków zarówno stymulujące, jak i blokujące są nietrwałymi efektami, które występują tylko wtedy, gdy lek jest przyjmowany i aktywny w organizmie.

***Działania agonistów odblokowujących i antagonistów blokujących receptory są nietrwałymi efektami leków, które występują tylko tak długo, jak długo lek jest stale przyjmowany i aktywny w organizmie.

.

By: adminPosted on

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.