Skorupa ziemska jest twardą zewnętrzną warstwą Ziemi. Stanowi ona mniej niż 1% objętości Ziemi. Skorupa zbudowana jest z różnych rodzajów skał: iglastych, metamorficznych i osadowych.
Poniżej skorupy znajduje się płaszcz. Skorupa i górna część płaszcza tworzą litosferę. Litosfera jest rozbita na płyty tektoniczne, które mogą się przemieszczać.
Skorupa jest dwóch różnych typów. Jeden z nich to skorupa kontynentalna (pod lądem), a drugi to skorupa oceaniczna (pod oceanem). Skorupa kontynentalna jest grubsza, ma grubość od 30 km (20 mil) do 50 km (30 mil). Składa się ona głównie z mniej gęstych, bardziej żeliwnych skał, takich jak granit. Skorupa oceaniczna jest cieńsza, ma grubość od 5 km (3 mil) do 10 km (6 mil). Jest wykonana z gęstszych, bardziej maficznych skał, takich jak bazalt.
Temperatura skorupy rośnie wraz z głębokością z powodu energii geotermalnej. Tam, gdzie skorupa spotyka się z płaszczem, temperatury mogą wynosić od 200 °C (392 °F) do 400 °C (752 °F). Skorupa jest najzimniejszą warstwą, ponieważ jest wystawiona na działanie atmosfery.
| Tlen | 46.6% |
| Krzem | 27.7% |
| Aluminium | 8.1% |
| Żelazo | 5.0% |
| Wszystkie inne | 12.6% |
Kompozycja
Skały iglaste stanowią ponad 90% objętości skorupy ziemskiej.p47 Nie jest to zauważalne, ponieważ są one w większości przykryte przez skały osadowe i metamorficzne.
Jednolita rodzina krzemianów, skaleni, stanowi około połowy materiału w skorupie (60% wagowo), a kwarc ma znaczny udział w pozostałej części. Inne powszechnie występujące minerały to mika i hornblenda.
Tylko 8% skorupy ziemskiej to minerały niekrzemianowe, w tym węglany, siarczki, chlorki i tlenki.
Powstawanie skorupy
Płaszcz i skorupa ziemska uformowały się około 100 milionów lat po powstaniu planety, około 4,6 miliarda lat temu. Na początku skorupa była bardzo cienka i prawdopodobnie często się zmieniała, ponieważ płyty tektoniczne przesuwały się o wiele bardziej niż teraz. Skorupa zostałaby zniszczona wiele razy przez asteroidy uderzające w Ziemię, co było znacznie bardziej powszechne w Późnym Ciężkim Bombardowaniu.
Najstarsza oceaniczna skorupa bazaltowa dzisiaj jest tylko około 200 milionów lat. Większość skorupy kontynentalnej jest znacznie starsza. Najstarsze skały skorupy kontynentalnej na Ziemi to kratery mające od 3,7 do 4,28 miliarda lat. Zostały one znalezione w Narryer Gneiss Terrane w Australii Zachodniej, w Acasta Gneiss na Terytoriach Północno-Zachodnich na Tarczy Kanadyjskiej oraz na Tarczy Fennoskandzkiej. Kilka cyrkonów mających co najmniej 4,3 miliarda lat znaleziono w Narryer Gneiss Terrane w Zachodniej Australii.
Średni wiek skorupy kontynentalnej Ziemi wynosi około 2,0 miliarda lat. Większość skał skorupowych powstałych przed 2,5 mld lat temu znajduje się w kraterach. Tak stara skorupa kontynentalna i znajdujący się pod nią płaszcz są mniej gęste niż w innych miejscach na Ziemi. Nie ulegają one łatwo zniszczeniu podczas przesuwania się płyt. Powstawanie nowej skorupy kontynentalnej jest związane z okresami dużej orogenezy lub budowy gór. Dzieje się to w tym samym czasie, co formowanie się superkontynentów, takich jak Rodinia, Pangaea i Gondwana. Skorupa ziemska tworzy się częściowo poprzez łączenie się łuków wyspowych, w tym granitowych i metamorficznych pasów fałdowych. Są one utrzymywane razem częściowo przez subdukcję płaszcza poniżej skorupy, co tworzy płaszcz, na którym skorupa może się unosić.