Termin ten zyskał na znaczeniu w niedawnej decyzji Sądu Najwyższego USA w sprawie Payton v. New York (1980). Sąd orzekł, że bez uzasadnionych okoliczności czwarta poprawka zabrania policji bezpodstawnego i niezgodnego z prawem wejścia do domu podejrzanego w celu dokonania aresztowania. W artykule zawarto analizę precedensu Sądu Najwyższego, analizę stosownych opinii sądów federalnych i stanowych, które przed orzeczeniem Paytona wymagały w swoich jurysdykcjach istnienia okoliczności uzasadniających aresztowanie bez nakazu, proponowaną formułę okoliczności uzasadniających, przedstawioną przez znanego komentatora, oraz proponowaną definicję, która odpowiada potrzebom sądów i funkcjonariuszy organów ścigania w następstwie orzeczenia Paytona. Sugerowana definicja jest następująca: biorąc pod uwagę prawdopodobną przyczynę aresztowania i uzasadnione przekonanie, że podejrzany jest w swoim domu, okoliczności niecierpiące zwłoki dla bezpodstawnego i niekoncesjonowanego wejścia do domu podejrzanego w celu dokonania tego aresztowania istnieją wtedy, gdy rozsądnie rozważny człowiek w danych okolicznościach miałby uzasadnione przekonanie, że opóźnienie aresztowania w celu zabezpieczenia nakazu stanowiłoby znaczące ryzyko zagrożenia życia lub mienia, ucieczki podejrzanego lub zniszczenia dowodów. Pierwsza część definicji dotycząca prawdopodobnego powodu i uzasadnionego przekonania co do miejsca pobytu podejrzanego ustanawia jako warunek wstępny dla bezpodstawnego wejścia do domu w celu aresztowania te same warunki, które obowiązują w przypadku wejścia na podstawie nakazu aresztowania. Wymóg uzasadnionego przekonania, że opóźnienie aresztowania w celu zabezpieczenia nakazu stanowiłoby znaczące ryzyko, wprowadza w życie pragnienie Sądu, że ryzyko wystąpienia sytuacji wyjątkowej, której sąd powinien szukać, jest ogólnie opisane przez trzy sytuacje, które zostały zaczerpnięte w dużej mierze z orzecznictwa Sądu Najwyższego – zagrożenie dla życia lub mienia, ucieczka podejrzanego i zniszczenie dowodów. Przypisy są dołączone.