The call of the void to uczucie, kiedy stoisz w wysokim miejscu i myślisz o skoku, ale tak naprawdę nie chcesz i nie robisz tego.
Pxhere
To uczucie, którego doświadczyło więcej ludzi, niż chcieliby przyznać. Patrzysz w dół z krawędzi wysokiego klifu lub balkonu na wysokości kilkudziesięciu pięter, podziwiając widok z lotu ptaka, gdy nagle dzieje się coś złowrogiego.
„Mógłbym po prostu skoczyć teraz,” myślisz sobie, przed mentalnie recoiling na myśl jak wycofać się z gzymsu. Nie jesteś sam. Francuzi mają na to określenie: l’appel du vide, wezwanie pustki.
Jeśli doświadczyłeś tego uczucia w sposób całkowicie nie-samobójczy, nie ma ostatecznego wniosku lub wyjaśnienia dla niego. Jest to jednak uczucie na tyle powszechne, że poświęcono mu badania.
W 2012 roku Jennifer Hames prowadziła badania na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Stanowego Florydy na temat wezwania pustki. Nazwała to „fenomenem wysokiego miejsca” i ostatecznie stwierdziła, że wezwanie pustki jest potencjalnie dziwnym (i pozornie paradoksalnym) sposobem umysłu na docenienie życia.
W badaniu przeprowadzono ankietę wśród 431 studentów studiów licencjackich, pytając ich, czy doświadczyli tego zjawiska. W tym samym czasie, oceniła ich zachowania nastroju, objawy depresji, poziomy lęku i ich poziomy ideacji.
Trzecia część uczestników badania zgłosiła, że doświadczyła tego zjawiska. Ludzie z wyższym lękiem byli bardziej skłonni do odczuwania popędu, ale również ludzie z wyższym lękiem byli bardziej skłonni do posiadania wyższej ideacji. Więc ludzie z wyższą ideologią częściej zgłaszali to zjawisko.
Nieco ponad 50% badanych, którzy powiedzieli, że czuli zew pustki, nigdy nie miało skłonności samobójczych.
Więc co dokładnie się dzieje?
Można to wyjaśnić przez dziwną mieszankę pomiędzy świadomym i nieświadomym umysłem. Analogia, którą Jennifer Hames podaje w odniesieniu do wezwania pustki lub fenomenu wysokiego miejsca jest taka, jak w przypadku osoby spacerującej blisko krawędzi dachu.
Nagle osoba ma odruch, aby skoczyć do tyłu, mimo że nie byli w niebezpieczeństwie upadku. Umysł szybko racjonalizuje sytuację. „Dlaczego się cofnąłem? Przecież nie mogę spaść. Tam jest barierka, więc dlatego chciałem skoczyć” – cytuje się w badaniu wnioski, do jakich dochodzą ludzie. Zasadniczo, skoro się cofnąłem, to musiałem chcieć skoczyć, ale tak naprawdę nie chcę skakać, bo chcę żyć.
„Tak więc, osoby, które zgłaszają doświadczanie zjawiska niekoniecznie są samobójcze; raczej doświadczenie zjawiska wysokiego miejsca może odzwierciedlać ich wrażliwość na wewnętrzne wskazówki i faktycznie potwierdzić ich wolę życia”, podsumował Hames.
Wikimedia CommonsAre you getting that call Of the void feeling from this view?
The study is flawed but interesting, with a major takeaway being the clear example it demonstrates of the notion that unusual and confusing thoughts don’t actually indicate real risk and are not also isolated.
An alternatywna teoria do wezwania pustki pochodzi od Adama Andersona, neuronaukowca poznawczego na Uniwersytecie Cornell. On bada zachowanie i emocje za pomocą obrazów mózgu. Jego teoria dla call of the void jest bardziej wzdłuż linii tendencji do hazardu.
Ludzie są bardziej prawdopodobne, aby podjąć ryzyko, gdy sytuacja jest zła, ponieważ chcą uniknąć ewentualnie zły wynik przez hazard przeciwko niemu.
Jak nielogiczne, jak to może brzmieć, jeśli ktoś ma lęk wysokości jego instynkt jest do hazardu przeciwko temu skacząc z tego wysokiego miejsca. Przyszłe zyski nie są tak bezpośrednie, jak unikanie obecnego niebezpieczeństwa. Strach wysokości i strach przed śmiercią nie są tak połączone. Strach przed śmiercią ma emocjonalny dystans, którego nie mają inne, mniej abstrakcyjne lęki.
Dlatego skok natychmiast rozwiązuje lęk wysokości. Wtedy stajesz przed problemem strachu przed śmiercią. (Który może nie być problemem, jeśli umrzesz).
„To tak, jakby CIA i FBI nie komunikowały się w sprawie oceny ryzyka”, powiedział Anderson.
Zbadano również niezliczoną ilość innych teorii.
Według francuskiego filozofa Jean-Paul Sartre’a, jest to „moment egzystencjalistycznej prawdy o ludzkiej wolności wyboru życia lub śmierci.”
Jest to „zawrót głowy możliwości” – kiedy ludzie rozważają niebezpieczne eksperymenty z wolnością. Pomysł, że możemy wybrać, aby to zrobić.
Jest też czysto ludzkie wyjaśnienie: chęć sabotowania siebie jest ludzka.
Nawet jeśli nie ma naukowego, niezawodnego wyjaśnienia dla l’appel du vide, wezwania pustki, fakt, że powstało wiele teorii i badań na ten temat dowodzi jednego: jest to wspólne odczucie.
Po zapoznaniu się z wezwaniem pustki, przeczytaj o Stanfordzkim Eksperymencie Więziennym, który ujawnił najciemniejsze głębie ludzkiej psychologii. Następnie dowiedz się o Franzu Reichelu, człowieku, który zginął, skacząc z wieży Eiffla.