Około 9000 lat temu młoda kobieta zmarła i została pochowana w jaskini w środkowej Grecji. Archeolodzy odkopali jej kości w latach 90-tych, ale wiele o tej kobiecie z epoki mezolitu pozostaje nieznane: jej imię, dokładny wiek, przyczyna śmierci. Dzięki nowej i drobiazgowej rekonstrukcji twarzy mamy jednak teraz całkiem niezłe pojęcie o tym, jak wyglądała.
Jak donosi Sarah Gibbens z National Geographic, rekonstrukcja została odsłonięta w Muzeum Akropolu w styczniu. Rzeźba jest niezwykle realistyczna, ujawniając wyraźne szczegóły budowy twarzy kobiety: blisko osadzone oczy, silną szczękę, wysokie czoło. Eksperci, którzy pracowali nad rekonstrukcją, szacują, że w chwili śmierci miała około 18 lat. Nazwali ją „Avgi”, co po grecku oznacza „świt”. Jest to odpowiednia nazwa, ponieważ Avgi żyła w czasie, gdy ludzie przechodzili od łowców-zbieraczy do społeczeństw agrarnych – świt cywilizacji.
Kości Avgi zostały znalezione w Theopetra, stanowisku archeologicznym, które było zajęte od środkowego paleolitu do neolitu, według Megan Gannon z Live Science. W obrębie jaskini, gdzie Avgi został położony na odpoczynek, archeolodzy znaleźli starożytne ślady stóp, prochy, narzędzia kamienne i inne kości, obejmujące okres około 45,000 years.
Projekt przywrócenia Avgi do życia był prowadzony przez ortodontę Manolisa Papagrigorakisa, który współpracował z endokrynologiem, ortopedą, neurologiem, patologiem i radiologiem. Ten multidyscyplinarny zespół ekspertów otrzymał istotną pomoc od szwedzkiego archeologa Oscara Nilssona, który odtworzył twarze osób z różnych okresów historycznych: człowieka Wikingów, dziewczynki znalezionej na stanowisku z mezolitu w Danii, ofiary morderstwa z epoki brązu.
Czaszka Avgiego była zbyt delikatna, aby się z nią obchodzić, więc badacze rozpoczęli proces rekonstrukcji od wykonania tomografii komputerowej czaszki i użycia drukarki 3D do odtworzenia pomiarów. Opierając się na obserwacjach poczynionych przez ekspertów medycznych, Nilsson użył gliny, aby starannie wyrzeźbić najdrobniejsze szczegóły twarzy Avgiego, zwracając uwagę na niuanse każdego mięśnia.
Dla atrybutów takich jak kolor włosów, skóry i oczu, których starożytna kość nie może ujawnić, Nilsson poczynił trafne przypuszczenia w oparciu o ogólne cechy populacji. A kiedy przyszedł czas, by nadać Avgi osobowość, pozwolił sobie na kilka artystycznych swobód. W rekonstrukcji Nilssona brwi nastolatki są zmarszczone, a usta wykrzywione. Wygląda na sceptyczną i nieustępliwą.
„Konieczne jest uzyskanie wrażenia, że za oczami kryje się coś” – powiedział Gannonowi Nilsson – „co rzeczywiście ma duszę.”
.