Książka Alcoholics Anonymous Comes of Age (AACA), autorstwa Billa W, daje kilka odpowiedzi na stronach 159-162.
Na początku 1938 roku niektórzy z braterstwa czuli potrzebę książki i decyzja została podjęta, aby wyprodukować książkę. Bill miał być autorem książki i do jesieni 1938 roku Bill ukończył pisanie czterech rozdziałów o tytułach „Historia Billa” „Jest rozwiązanie” „Więcej o alkoholizmie” i „My Agnostycy”. W Anonimowych Alkoholików Comes of Age, na stronie 159, Bill mówi:
„Teraz zdano sobie sprawę, że mamy dość tła i materiału do dekoracji okien i że w tym momencie będziemy musieli powiedzieć, jak nasz program do odzyskania od alkoholizmu naprawdę działa. Kręgosłup książki musiałby zostać umieszczony właśnie tutaj.”
Na stronach 160-161 AACA, Bill opisuje jak napisał 12 Kroków. Bill mówi, że pewnego popołudnia jesienią 1938 roku:
„Leżałem w łóżku przy 182 Clinton Street z ołówkiem w ręku i z tabletką papieru do scratchowania na kolanie. Nie mogłem się skupić na tej pracy, a tym bardziej włożyć w nią serca. Ale to była jedna z tych rzeczy, które musiały być zrobione. Powoli mój umysł zaczął się skupiać. Od czasu wizyty Ebby’ego u mnie jesienią 1934 roku stopniowo rozwinęliśmy coś, co nazwaliśmy „programem word-of-mouth”. Większość podstawowych pomysłów pochodziła od Grup Oksfordzkich, Williamsa Jamesa i dr Silkwortha. Choć podlegały one znacznym różnicom, wszystko sprowadzało się do dość spójnej procedury, która składała się z sześciu kroków”. (patrz poniżej dla sześciu kroków)
Bill mówi, że po zastanowieniu się nad tymi zmianami między jesienią 1934 a jesienią 1938, zdecydował, że chce napisać więcej niż 6 Kroków, i tak naprawdę nie chciał udokumentować programu 6 kroków, który wspólnota faktycznie używała w tym czasie. W AACA Bill mówi:
„W końcu zacząłem pisać. Postanowiłem napisać więcej niż sześć kroków; jak wiele, nie wiedziałem. Odprężyłem się i poprosiłem o wskazówki. Z szybkością zadziwiającą, biorąc pod uwagę moje szarpiące emocje, ukończyłem pierwszy szkic. Zajęło mi to może pół godziny”.
Bill zdaje się twierdzić, że to boska inspiracja (tzn. „prowadzenie” w ówczesnych praktykach Grup Oksfordzkich było słuchaniem głosu Boga) doprowadziła go do napisania programu 12 Kroków. Bill mówi:
„Kiedy osiągnąłem punkt zatrzymania, ponumerowałem nowe kroki. Ich suma wynosiła dwanaście. W jakiś sposób ta liczba wydawała się znacząca. Bez żadnego specjalnego rymu czy powodu połączyłem je z dwunastoma apostołami.”
Bill celowo kultywował i promował ideę, że 12 Kroków było bosko zainspirowane przez „przewodnictwo” Boga dla Billa tego jesiennego dnia w 1938 roku.
„Widzisz prawdziwa idea była taka, że wszystko co musiałeś mieć to duchowe doświadczenie. Padnij na kolana, zrozum swój problem i koniec z gorzałką. Nie mieliśmy już pojęcia, daję wam na to słowo, w ’38 roku, że powodem, dla którego trwaliśmy w trzeźwości, było to, że trzymaliśmy się siebie nawzajem… Zaczęliśmy dostrzegać, że tylko ci, którzy chodzili na mityngi, trwali w trzeźwości.”
-James Burwell, pionier AA, autor książki „The Vicious Cycle” Alcoholics Anonymous — Second Edition
Uwaga: Ebby był sponsorem Billa W. Ebby opracował program sześciu kroków i przekazał sześć kroków do Billa W. w 1934 roku. W broszurze Three Talks to Medical Societies Bill opisuje program 6 kroków, który Ebby Thatcher opracował w 1934 roku:
5. Postanowił poświęcić się pomaganiu innym w potrzebie, bez zwykłych żądań osobistego prestiżu czy korzyści materialnych.
6. Przez medytację szukał Bożego kierownictwa dla swego życia i pomocy w praktykowaniu tych zasad postępowania w każdym czasie.”