Poeta, pisarz i dramaturg Denis Johnson urodził się w Monachium, w Niemczech, gdzie jego ojciec pracował dla Departamentu Stanu. Dorastał na Filipinach, w Japonii i Waszyngtonie, gdzie uzyskał tytuł magistra na University of Iowa’s Writers’ Workshop. Uzależniony od narkotyków i alkoholu, po wytrzeźwieniu jego twórczość literacka znacznie wzrosła. W 1973 roku był bezdomnym w Berkeley w Kalifornii, o czym opowiedział w eseju dla New Yorkera „Homeless and High”. Niewielu pisarzy było tak wysoko ocenianych – we wszystkich gatunkach, w których pracował – przez krytyków, czytelników i kolegów po fachu. W 2014 roku powiedział Los Angeles Times: „Szybko się nudzę i próbuję innego stylu, innego gatunku, innej formy. … Dla mnie pisanie to wszystko jedna rzecz, a może powinienem powiedzieć, że to wszystko nic. Prawda jest taka, że ja po prostu piszę zdania.”
Johnson opublikował swój pierwszy zbiór wierszy, The Man Among the Seals (1969), w wieku 20 lat. Kolejne zbiory to Inner Weather (1976), The Incognito Lounge and Other Poems (1982) oraz The Throne of the Third Heaven of the Nations Millennium General Assembly: Poems Collected and New (1995). Jego wiersze często przedstawiają postaci z marginesu społecznego. Alan Williamson, recenzując The Incognito Lounge and Other Poems w New York Times Book Review, napisał: „przekonuje mnie, że cierpi z powodu anomii, którą opisuje. Jest surowy zarówno dla siebie, jak i dla kultury; i jest dręcząco świadomy, że życie może być, i było, inne niż to, które go otacza… wie, jak używać swoich oczu”. Na temat swoich poetyckich wpływów, Johnson stwierdził: „Moje ucho do dykcji i rytmów poezji zostało wyszkolone przez – w kolejności chronologicznej – Dr. Seussa, Dylana Thomasa, Walta Whitmana, gitarowe solówki Erica Claptona i Jimiego Hendrixa oraz T.S. Eliota. Inne wpływy przychodzą i odchodzą, ale ci, których podziwiam najbardziej i ci, których podziwiałem najwcześniej (wciąż ich podziwiam), mają coś do powiedzenia w każdej linijce, którą piszę.”
Johnson jest autorem licznych powieści, w tym Fiskadoro (1985), Nobody Move (2009), a Tree of Smoke, powieść o tajnych operacjach podczas wojny w Wietnamie, zdobyła National Book Award 2007. Jesus’ Son (1992), zbiór jego opowiadań, które koncentrują się na życiu narkomanów, został w 1999 roku sfilmowany pod tym samym tytułem. Otrzymał Lannan Literary Award for Fiction i Whiting Writer’s Award.
Johnson zmarł w 2017 roku.
.