Główne części czasownika „to sink” to właściwie „sink, sank, sunk”: czas teraźniejszy, czas przeszły, past participle.
Today I sink the ship. Present tense
Yesterday I sunk the ship. Simple past tense
At various times in the past, I have sunk many ships. Złożony czas przeszły (nieokreślony co do tego kiedy te zatopienia rzekomo miały miejsce)
„Sank” jest czasem przeszłym prostym – coś co wydarzyło się w jednym konkretnym momencie w przeszłości, czasami nazywany Preterit.
„Sunk” jest imiesłowem biernym. Jest on używany z czasownikiem posiłkowym „to have”.
Ten czasownik jest z najstarszego okresu rozwoju języka angielskiego. Jest to czasownik „fleksyjny”, co oznacza, że zmienia swoją wewnętrzną pisownię jak przechodzi przez czasy.
Czasy przeszłe i imiesłowy bierne czasowników z bardziej nowoczesnego okresu języka angielskiego kończą się na „-ed”, takie jak „worked”, „talked” i inne: „pracować, pracować, pracować”, np,
I currently work for a private company.
Last year, I worked for the government.
I have not ever worked for a non-profit.
„Sing, sang, sung” i drink, „drank, drunk” są innymi przykładami czasowników fleksyjnych z okresu staroangielskiego.
Today I sing a song.
Yesterday I sang two songs.
By the time the week is over, I „will have sung” many songs.
„Will have sung” jest czasem Future Perfect. „Sung” znowu jest imiesłowem biernym, który jest używany z czasownikiem posiłkowym „to have” w czasie przyszłym.
Dzisiaj, piję.
Wczoraj piłem.
Myślę, że „wypiłem” za dużo. (Czas przeszły złożony nieokreślony czasami nazywany Imperfektem.)
Barron’s wydaje serię książek paperback dla prawie każdego języka zwaną „501 Verbs”. Prawdopodobnie jest też „201 Verbs”. Jestem pewien, że jest jedna dla angielskiego. To będzie miało wszystkie czasy przeliterowane dla najważniejszych czasowników.
Connie
.