Conjunctival Concretions

Choroba

Conjunctival concretions to małe, zwykle mnogie, żółto-białe zmiany powszechnie występujące na spojówce powiekowej u osób starszych i z przewlekłym stanem zapalnym. Uważa się, że są one szeroko rozpowszechnione i zwykle bezobjawowe, występują u 40-50% badanych populacji.

Etiologia

Przyczyna powstawania tych konkrecji jest zmienna, ale najczęściej związana ze starzeniem się i przewlekłym stanem zapalnym. Długotrwałe stany zapalne, takie jak przewlekłe zapalenie spojówek (np. trachoma lub vernal), ciężkie atopowe zapalenie spojówek i choroby gruczołów rzęskowych, są związane z powstawaniem tych konkrementów. Konkrementy spojówki były również związane z rekrystalizacją niektórych kropli do oczu (np. sulfadiazyny).

Patologia ogólna

Pierwotnymi składnikami konkrementów spojówki są degenerujące się komórki nabłonka i białkowe wydzieliny gruczołów spojówki. W następstwie stanu zapalnego resztki te zostają uwięzione w zagłębieniach i wgłębieniach podspojówkowych i często ulegają zwapnieniu. Chociaż konkrecje mogą zawierać znaczne zwapnienia, nie są one typowo twarde i nie mają wzoru krystalicznego w mikroskopii elektronowej, dlatego nie powinno się stosować terminu „kamica”. Czasami na szczycie tych konkrecji znajdują się torbiele nabłonkowe. Uważa się, że komórki pęcherzykowe nie odgrywają głównej roli w patogenezie tych zmian.

Konkrecje spojówki na spojówce podniebiennej dolnej

Diagnostyka

Typowo, pacjenci są bezobjawowi, a konkrecje są zauważane przypadkowo podczas oceny okulistycznej. Niektórzy pacjenci mogą skarżyć się na podrażnienie lub uczucie ciała obcego. Pacjenci mogą, ale nie muszą mieć w wywiadzie przewlekłego zapalenia spojówek.

Badanie przedmiotowe

W badaniu przedmiotowym występują małe 1-2 mm, kredowe, żółto-białe zmiany typowo na spojówce powiekowej. Mogą one być pojedyncze, mnogie, lub rzadko zlepione. Mają tendencję do lokalizacji w dolnej części spojówki stępu i fornice, ale mogą być również zlokalizowane w górnej części.

Rzadko, zdegenerowane substancje ulegają wtórnemu zapaleniu lub mogą ulec erozji przez pokrywający je nabłonek, powodując miejscowe podrażnienie i uczucie ciała obcego.

Diagnoza różnicowa

• Nabłonkowe torbiele wtrętowe
• Pęcherzyki limfoidalne

Postępowanie

Leczenie jest zwykle zbędne, ponieważ konkrecje są bezobjawowe i zlokalizowane w przestrzeni podnabłonkowej. Jeśli dojdzie do erozji nabłonka, często można je usunąć za pomocą kleszczyków lub igły o średnicy 30 mm po podaniu środka miejscowo znieczulającego. W przypadku wrażenia ciała obcego lub uporczywego podrażnienia mogą być usunięte chirurgicznie.

1. Haicl P, Jankova H. „.” Cesk Slov Oftalmol. 2005 Jul;61(4):260-4.
2. Kulshrestha MK, Thaller VT. „Prevalence of conjunctival concretions.” Eye. 1995(9):797-798.
3. Boettner EA, Fralick FB, Wolter JR. Conjunctival concretions of sulfadiazine. Arch Ophthalmol 1974;92:446.
4. Chin, GN, Chi EY, Bunt AH. „Ultrastructural and histochemical studies of conjunctival concretions”. Arch Ophthalmol. 1980 Apr;98(4):720-4.
5. Chang SW, Hou PK, Chen MS. „Conjunctival concretions. Polarized microscopic, histopatologic, and ultrastructural studies.” Arch Ophthalmol. 1990 Mar;108(3):405-7.

.