Zaburzenia Myofunkcjonalne Twarzy (OMD) są zaburzeniami mięśni i funkcji twarzy i jamy ustnej. OMD mogą wpływać, bezpośrednio i/lub pośrednio, na karmienie piersią, wzrost i rozwój szkieletu twarzy, żucie, połykanie, mowę, zgryz, ruchy stawów skroniowo-żuchwowych, higienę jamy ustnej, stabilność leczenia ortodontycznego, estetykę twarzy i wiele innych.
Większość OMD ma swoje źródło w niedostatecznym nawykowym oddychaniu nosowym lub oddychaniu przez usta. Późniejsza adaptacja mięśni i funkcji orofacjalnych do zaburzonego wzorca oddychania prowadzi do powstania wielu OMD. Orofacjalne Zaburzenia Miofunkcjonalne mogą mieć wpływ na leczenie przez ortodontów, dentystów, higienistki stomatologiczne, patologów mowy i innych specjalistów pracujących w obszarze orofacjalnym.
„Prawidłowe połykanie zależy od prawidłowej relacji pomiędzy mięśniami twarzy, ust i gardła.”
Prawidłowe połykanie zależy od prawidłowej relacji pomiędzy mięśniami twarzy, ust i gardła. Akt połykania jest jedną z funkcji, która zależy od równowagi życiowej organizmu. Aby połykać prawidłowo, mięśnie i nerwy języka, policzków i gardła muszą współpracować w harmonii. Kiedy dana osoba połyka normalnie, czubek języka mocno naciska na dach jamy ustnej lub podniebienie twarde, znajdujące się nieco za przednimi zębami. Język współdziała ze wszystkimi innymi mięśniami zaangażowanymi w połykanie. Podniebienie twarde natomiast pochłania siłę wytworzoną przez język.
Możesz również sprawdzić najlepszy środek na bezsenność Xanax w aptece internetowej online-xanax.com
Ponieważ człowiek połyka 500-1000 razy dziennie, nieprawidłowe połykanie może powodować różne problemy. Ale tak naprawdę to pozycja spoczynkowa języka powoduje najwięcej szkód, ponieważ jest bardziej stała.
Problemy stomatologiczne związane z OMD
Gdy osoba połyka nieprawidłowo, czubek i/lub boki języka naciskają na zęby lub rozprzestrzeniają się między nimi. Zjawisko to powszechnie nazywane jest parciem języka. Stały nacisk wynikający z odpoczynku lub nieprawidłowego odsuwania języka od podniebienia twardego może spowodować przesunięcie zębów na zewnątrz. Nacisk ten może później uniemożliwić erupcję zębów (przebicie się przez dziąsło).
ZMD może prowadzić do nieprawidłowego zgryzu – niewłaściwego ustawienia górnych i dolnych zębów, znanego jako wada zgryzu. Problem ten może prowadzić do trudności w gryzieniu, żuciu, połykaniu i trawieniu pokarmów.
Problemy kosmetyczne związane z OMD
Często najbardziej oczywistym objawem nieprawidłowej postawy jamy ustnej są mięśnie twarzy. Tępy, ospały wygląd i pełne, słabe usta rozwijają się, gdy mięśnie nie działają normalnie.
Stale rozchylone wargi (z lub bez oddychania przez usta) również sygnalizują to zaburzenie. Osoba nieprawidłowo połykająca często zaciska i napina mięśnie policzków, podbródka i warg – objaw znany jako grymas twarzy. To może dać podbródek garbaty wygląd, ponieważ mięśnie te są nadużywane.
Problemy z mową, które mogą wynikać z OMD
Osoba z nieprawidłowymi wzorcami mięśni jamy ustnej może cierpieć na seplenienie lub mieć trudności z artykułowaniem dźwięków. Nieprawidłowe funkcjonowanie mięśni jamy ustnej może dodatkowo prowadzić do dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego, bólów głowy, zaburzeń żołądkowych (spowodowanych połykaniem powietrza), niedrożności dróg oddechowych i innych problemów zdrowotnych.
Zaburzenia oddychania w czasie snu i łagodny do umiarkowanego OSA
Ostatnie badania wykazały, że terapia miofunkcjonalna może zmniejszyć objawy zaburzeń oddychania w czasie snu (takie jak chrapanie) oraz złagodzić łagodny do umiarkowanego OSA (obturacyjny bezdech senny). Mięśnie języka, gardła i twarzy, gdy funkcjonują i są prawidłowo używane, mogą zmniejszyć przeszkodę w drogach oddechowych.
Przyczyny parcia na język
Powiększone migdałki (zaznaczone na biało) mogą blokować drogi oddechowe, powodując nieprawidłowe ułożenie języka.
Nawyki ssania kciuka lub palca zmuszają język do przyjęcia niskiej pozycji, która popycha go w kierunku zębów.
Miofunkcjonalna terapia twarzoczaszki (OMT) eliminuje wiele przyczyn nieprawidłowości w połykaniu i nieprawidłowej pozycji spoczynkowej języka.
Miofunkcjonalna terapia twarzoczaszki jest bezbolesna, a ćwiczenia są stosunkowo proste. Kiedy pewne mięśnie twarzy są aktywowane i funkcjonują prawidłowo, inne mięśnie podążają za nimi, aż do osiągnięcia właściwej koordynacji języka i mięśni twarzy. Aby odnieść sukces w tej terapii, konieczne jest codzienne, konsekwentne ćwiczenie, aż do momentu, gdy pacjent skoryguje swój nieprawidłowy wzorzec mięśniowy. Wymaga to również zaangażowania ze strony pacjenta, rodziny i czasu. Leczenie zazwyczaj składa się z regularnego programu ćwiczeń przez okres 6-12 miesięcy, chociaż długość leczenia może się różnić.
Podejście wielodyscyplinarne
Właściwie wyszkolony terapeuta miofunkcjonalny jest jednym z członków zespołu, który z powodzeniem leczy OMD. Inni specjaliści, tacy jak stomatolodzy, ortodonci i osteopaci, mogą zapewnić, że potrzeby pacjenta są uwzględnione i odpowiednio traktowane. Uważamy, że aby leczenie zakończyło się sukcesem, należy spojrzeć na pacjenta z różnych punktów widzenia.
Pozytywny wpływ
Dzięki terapii miofunkcjonalnej pacjent może odzyskać radość z jedzenia, mówienia, oddychania, a nawet bardziej spokojnego snu. Poprawki kosmetyczne mogą pomóc przywrócić pewność siebie i poczucie własnej wartości. Wierzymy, że każdy zasługuje na edukację na temat zaburzeń miofunkcjonalnych i leczenie, jeśli cierpi z powodu OMD. Dążymy do zwiększenia świadomości OMT wśród społeczności medycznych, stomatologicznych i akademickich, aby wspierać akceptację i postęp tej profesji na całym świecie.