Chromofor, grupa atomów i elektronów wchodząca w skład cząsteczki organicznej, która powoduje jej zabarwienie.
Zależności między cechami strukturalnymi związków chemicznych a ich barwami poszukiwano od około 1870 roku, kiedy to zauważono, że chinony i aromatyczne związki azowe i nitrowe często są silnie zabarwione i że barwy te słabną lub ulegają zniszczeniu, gdy związki te ulegają uwodornieniu. Zdolność związków do przyjmowania wodoru, zwana nienasyceniem, jest spowodowana obecnością elektronów, które nie są silnie związane w wiązaniach kowalencyjnych pomiędzy poszczególnymi parami atomów, ale zajmują większe obszary przestrzeni (orbitale molekularne), które mogą być związane z kilkoma atomami. Te elektrony mogą absorbować energię światła w pewnym zakresie długości fal w obszarze widzialnym; transmisja lub odbicie pozostałej części światła powoduje obserwowaną barwę związku. Głębokie zabarwienie powstaje, gdy kilka chromoforów jest ściśle połączonych w tej samej cząsteczce lub gdy obecna jest inna grupa, zwana auxochromem.
.