Frank Borman stał się bohaterem dla ludzi na całym świecie, gdy poprowadził zespół astronautów podczas pierwszej misji NASA w przestrzeni kosmicznej na Księżyc w 1968 roku. Cztery lata później, pracując jako członek zarządu Eastern Airlines, Borman popełnił inny akt bohaterstwa. Pewnego wieczoru otrzymał telefon informujący go, że lot 401 linii Eastern zniknął z radarów w pobliżu florydzkich Everglades. Wkrótce sam Borman przedzierał się przez mętne bagna, pomagając ratować ofiary katastrofy i ładując rozbitków do helikopterów ratunkowych.
- Dowódca Gemini 7, który dokonał pierwszego spotkania statków kosmicznych na orbicie.
- Dowódca Apollo 8, który stał się pierwszym załogowym statkiem kosmicznym, który opuścił ziemską grawitację i udał się na Księżyc, gdzie wykonał 10 orbit księżycowych.
- Jako pilot wylatał ponad 6000 godzin.
- Prezes, dyrektor generalny i przewodniczący zarządu Eastern Airlines podczas swojej 16-letniej kadencji.
Biografia
Frank Frederick Borman II urodził się 14 marca 1928 roku w Gary w stanie Indiana. Był pierwszym i jedynym dzieckiem urodzonym przez Edwina & Marjorie Borman, która nazwała go po jego ojcowskim dziadku. Jego ojcowski pradziadek, Christopher Borman, przybył do Stanów Zjednoczonych z Hanoweru w Niemczech około roku 1860. Miał zaledwie pięć lat, gdy zaczęła się jego pasja do lotnictwa. Jedną z jego dziecięcych przyjemności była jazda z Gary do Dayton w Ohio, aby odwiedzić krewnych ze strony matki. Podczas jednej z takich wizyt, tata zabrał go na pięciodolarową przejażdżkę starym dwupłatowcem z pilotem. Był oczarowany wiatrem i poczuciem wolności, jakie daje lot.
Ciotka Franka przedstawiła go niskiemu, ciemnoskóremu porucznikowi armii o imieniu Albert Hegenberger, który podarował mu kilka modeli samolotów i książkę dla dzieci o samolotach, którą wciąż posiada i ceni, The Red Eagle.
Po nauce latania w wieku 15 lat, Borman uczęszczał do Akademii Wojskowej Stanów Zjednoczonych i zdobył skrzydła Sił Powietrznych w 1951 roku. Po służbie w 44. dywizjonie myśliwsko-bombowym i instruktażu w szkołach broni Sił Powietrznych, uzyskał tytuł magistra inżynierii lotniczej w Kalifornijskim Instytucie Technologii i został asystentem profesora w Akademii Wojskowej Stanów Zjednoczonych. Po ukończeniu szkoły pilotów kosmicznych w Edwards A.F.B., służył tam jako instruktor, oficer projektowy i pilot testowy.
Wybrany przez National Aeronautics and Space Administration w 1962 roku do szkolenia astronautów, Borman dowodził misją Gemini-7 (z Jamesem A. Lovellem), która obejmowała pierwsze rendez-vous statków kosmicznych na orbicie. Następnie w programie lądowania na Księżycu Apollo był członkiem komisji badającej pożar na pokładzie statku kosmicznego Apollo. Jako kierownik programu Apollo kierował pracami nad przebudową statku kosmicznego Apollo. Jako dowódca misji Apollo-8, on i jego załoga (James A. Lovell i William Anders) zostali wystrzeleni na orbitę okołoziemską 21 grudnia 1968 roku. Następnie stali się pierwszymi ludźmi, którzy opuścili ziemską grawitację i udali się w podróż na Księżyc. Po 10 orbitach księżycowych powrócili bezpiecznie na Ziemię. Podczas lądowania na Księżycu Apollo-11 służył jako łącznik z prezydentem USA i jako jego specjalny ambasador. W 1970 roku dołączył do Eastern Airlines jako wiceprezes ds. operacyjnych, a po ukończeniu zaawansowanego kursu zarządzania został starszym wiceprezesem ds. operacyjnych. W 1974 roku został mianowany wiceprezesem wykonawczym, dyrektorem operacyjnym i członkiem zarządu. Do 1976 roku awansował na prezesa, prezydenta i dyrektora generalnego Eastern.
1 lipca 1986 roku Frank Borman zrezygnował z pracy w Eastern i uczynił Nowy Meksyk swoim domem, gdzie obecnie pracuje jako konsultant.
.