Biografia Triggera – „Najmądrzejszego konia w filmach”

Wydaje się, że nie było na świecie dziecka od końca lat 30-tych do 50-tych, które natychmiast nie rozpoznało imienia Trigger. Był on najlepszym przyjacielem kowboja, wysoko wzniesionym, szybko biegającym superbohaterem, który potrafił strzelać z pistoletu i rozwiązywać liny, ale wciąż pozwalał najsłabszym i najbardziej bojaźliwym dzieciom siedzieć bezpiecznie na swoim wspaniałym grzbiecie.

Trigger był koniem, oficjalnie znanym jako Najmądrzejszy Koń w Filmie, i należał do samego Króla Kowbojów, Roya Rogersa. Dzieci w głębi serca wiedziały, że Trigger je kocha i marzyły, że na jego grzbiecie też mogą być bohaterami kowbojów.

Trigger wnosił słońce w życie ludzi na całym świecie, zwłaszcza dzieci, dzięki blaskowi swojej złotej sierści, a także dzięki swojej odwadze i dzielności na ekranach kin i telewizorów. Wnosił otuchę i nadzieję do ludzi w bardzo osobisty sposób, kiedy chodził cicho po schodach lub jechał windą, aby odwiedzić tych, którzy najbardziej go potrzebowali, kiedy byli w szpitalach lub schroniskach.

Tak bardzo jak kochamy i pamiętamy jego właściciela i najlepszego kumpla Roya Rogersa, tak samo kochamy i pamiętamy Triggera, Najmądrzejszego Konia w Filmie.

Trigger: Początki jako Golden Cloud

Złoty ogier palomino, który stał się sławny na całym świecie dzięki imieniu Trigger, urodził się na ranczu w San Diego w Kalifornii. Podczas badań nad tym artykułem znaleźliśmy sprzeczne informacje, że urodził się w 1932 lub 1934 roku. Kierownikiem rancza był człowiek o nazwisku Roy F. Cloud, a imię, jakie pierwotnie nadano Triggerowi, brzmiało Golden Cloud.

Ojcem Goldena Clouda była klacz pełnej krwi angielskiej, a jego matką niezarejestrowana klacz, którą czasami opisuje się jako klacz zimnokrwistą. W wieku około trzech lat Golden Cloud został sprzedany do Hudkins Stables w Hollywood w Kalifornii, stajni, która dostarczała konie na potrzeby przemysłu filmowego. Pierwszą pracą Golden Cloud w filmach była rola wierzchowca Olivii de Havilland w roli Maid Marian w filmie „The Adventures of Robin Hood” z 1938 r.

Starring Roy Rogers and Trigger, Too

W 1938 roku, w tym samym roku, w którym Golden Cloud pojawił się w filmie „Przygody Robin Hooda”, młody śpiewający kowboj, który niedawno zmienił nazwisko z Leonard Slye na Roy Rogers, został obsadzony w swojej pierwszej głównej roli w filmie.

Film był westernem o nazwie „Pod zachodnimi gwiazdami” i jak każdy dobry kowboj, nowy główny bohater potrzebował konia. Kilka różnych stajni w okolicy przywiozło konie do Roya, aby ten mógł je wypróbować. Roy pamiętał, że było sześć lub siedem naprawdę dobrych koni do wyboru, każdy z nich dobrze wyglądał, był szybki i dobrze wyszkolony. Jednym z tych koni był Golden Cloud.

Kiedy Roy Rogers po raz pierwszy przejechał się na Golden Cloud, była to miłość od pierwszej jazdy. Koń miał szybkość i moc, łatwe lopowanie oraz spokojną i chętną postawę. Młody aktor wspominał, że po przejechaniu się na Golden Cloud nigdy nawet nie brał pod uwagę innych koni.

Jednego dnia po tym, jak Roy wybrał Golden Cloud, był na planie filmu „Pod westernowymi gwiazdami” i ćwiczył swój quick-draw, kiedy aktor charakterystyczny Smiley Burnette, który grał w filmie pomocnika Roya, powiedział: „Roy, tak szybki jak ten twój koń, powinieneś go nazwać Trigger”. Royowi spodobała się ta sugestia i od tej pory zaczął nazywać Golden Cloud swoim nowym imieniem Trigger.

Kiedy film „Pod gwiazdami Zachodu” został wydany, odniósł sukces zarówno wśród krytyków, jak i widzów. Był to western klasy „B”, ale jego popularność spowodowała, że był wyświetlany w wielu kinach pierwszego planu. Tłumy pokochały Roya Rogersa i pokochały też Triggera. Narodził się jeden z najbardziej udanych duetów w historii rozrywki.

„Sell The Palomino To Me”

W ciągu kilku miesięcy po premierze „Pod gwiazdami westernu” Roy odbył tournée po kraju promując film. Ludzie wszędzie pytali go o konia, na którym jeździł w filmie, a on szybko zdał sobie sprawę, że widzowie pokochali Triggera prawie tak samo jak on sam.

Od początku Roy otwarcie i przepraszająco kochał tego konia i chciał go mieć na własność, aby móc nie tylko jeździć na nim w kolejnych filmach, ale także zabierać go na osobiste występy. W miarę jak Trigger stawał się coraz bardziej popularny, Roy uświadamiał sobie, że ogromna część jego nowej sławy wynikała z tego, że został sparowany z Triggerem, i zaczął się martwić, że koń może zostać sparowany z kimś innym.

Jak bardzo chciał mieć Triggera na własność, mimo że „Pod Gwiazdami Zachodu” uczyniło z niego gwiazdę, był kontraktowym graczem Republic Pictures zarabiającym 75 dolarów tygodniowo. Nie wydawało się to wystarczające, aby zadbać o siebie i swoją żonę i mieć wystarczająco dużo pieniędzy, aby kupić wschodzącą gwiazdę jeździectwa.

Ale Roy Rogers często opisywał siebie jako optymistę, i nie mając pojęcia, jak właściwie mógłby sobie pozwolić na konia, poszedł naprzód i poprosił Clyde’a Hudkinsa z Hudkins Stables, aby sprzedał mu Triggera. Clyde Hudkins zgodził się sprzedać Triggera Royowi za niebotyczną sumę 2.500 dolarów (co w przybliżeniu odpowiada dzisiejszym 30.000 dolarów). Royowi zakręciło się w głowie, gdy usłyszał tę kwotę, ale zgodził się na transakcję. Spłacał Triggera, „tak jak zestaw do sypialni”, aż koń został całkowicie spłacony. Roy powiedział później, że było to „na pewno najlepsze 2,500 dolarów, jakie kiedykolwiek wydałem”

Uwaga: Podczas pisania tego artykułu udało nam się znaleźć fotokopie faktur za zakup Triggera przez Roya ze stajni Hudkinsa, na których widnieje pierwsza płatność w wysokości 500 dolarów dokonana we wrześniu 1943 roku i druga płatność w wysokości 2,000 dolarów dokonana w grudniu 1943 roku. Jednak autobiografia Roy Rogers, Dale Evans „Happy Trails, Our Life Story” wskazuje, że zakup został prawdopodobnie dokonany w 1938 lub 1939 roku zaraz po nakręceniu „Under Western Stars”, a kwoty płatności były mniejsze.

Trigger The Superstar

Począwszy od pierwszej głównej roli Roya Rogersa w „Under Western Stars” Trigger pojawił się we wszystkich filmach Roya, 88 filmów łącznie według Roya. Trigger pojawił się również u boku Roya we wszystkich 100 odcinkach (niektóre źródła podają 104) programu telewizyjnego The Roy Rogers Show, który był emitowany w NBC w latach 1951-1957.

Kiedy kariera Roya Rogersa pięła się ku wielkiej sławie, Trigger towarzyszył mu w tej podróży, stając się taką samą ikoną Ameryki jak jego ludzki odpowiednik. Gdy tylko Roy uzyskał wystarczające wpływy w studiu filmowym, nalegał, aby Trigger dostał główną rolę, razem z nim samym.

Trigger olśniewał publiczność swoją urodą i mózgiem, wykonując pozornie niekończącą się listę sztuczek, które obejmowały rozwiązywanie lin i strzelanie z pistoletu. Podczas gdy Roy i Trigger zawsze opowiadali się za tym, co słuszne, nigdy nie pozwolili, aby stanęło to na przeszkodzie dobrej, pompującej serce akcji. W kolejnych filmach i programach telewizyjnych Roy i Trigger nigdy nie zawiedli, porywając widzów swoimi dzikimi przygodami z udziałem kowbojów i wiernych koni.

Trigger i Roy nie tylko występowali razem w filmach i telewizji, ale także robili niezliczone osobiste występy w całym kraju i niestrudzenie odwiedzali dzieci w szpitalach i schroniskach.

Moc gwiazd Triggera była oczywista dla wszystkich od samego początku. Nie tylko dla Roya i jego fanów, ale także dla Herberta Yatesa, szefa studia filmowego, z którym Roy miał podpisany kontrakt.

Niedługo po tym, jak Roy i Trigger stali się odnoszącym sukcesy zespołem, pan Yates chciał obsadzić Roya w niezachodnim filmie jako palącego papierosy, ciężko pijącego reportera. Roy odmówił tej roli, mówiąc panu Yatesowi, że wie, że jego fani nie polubią go w takiej roli i nie chce ich zawieść. Herbert Yates był wściekły z powodu odmowy Roya i w odwecie powiedział mu, że jeśli nie przyjmie tej roli, odbierze mu jego przyszłe role w westernach. Mało tego, Yates powiedział, że pozwoli innemu aktorowi dosiadać Triggera, będąc pewnym, że koń może zrobić gwiazdę z każdego.

Kłótnia zakończyła się nagle, kiedy Roy powiedział szefowi studia, że kupił Triggera dla siebie i jeśli Yates nadal będzie próbował obsadzić Roya w roli pijaka, Yates nie tylko straci go w nadchodzących westernach, ale także straci Triggera. Wściekły Herbert Yates szybko się wycofał, obsadzając w roli reportera kogoś innego i nie odbierając Royowi żadnej z jego kowbojskich ról. Był wystarczająco wściekły, że stracił Roya, swoją szalenie popularną ludzką gwiazdę, ale nie zamierzał stracić również Triggera.

Żegnaj, Triggerze

Trigger przeszedł na emeryturę z show-biznesu, kiedy Roy przestał robić „The Roy Rogers Show” w telewizji w 1957 roku. Według książki „Happy Trails, Our Life Story” autorstwa Roya Rogersa i Dale Evans, Trigger został przeniesiony do stajni niedaleko domu Rogersów, gdzie mógł wędrować po zielonej trawie i odpoczywać w kalifornijskim słońcu. Trigger odszedł spokojnie w 1965 roku. Zakładając, że urodził się w 1932 roku, w chwili śmierci miałby 33 lata.

Po usłyszeniu o śmierci Triggera Instytut Smithsonian w Waszyngtonie poprosił Roya o ciało Triggera do ich kolekcji historycznych Amerykanów. Roy odmówił, nie chcąc, aby miejsce ostatecznego spoczynku Triggera było tak daleko od niego samego w Kalifornii.

Dale Evans, żona Roya i współscenarzystka wielu jego filmów oraz telewizyjnego „The Roy Rogers Show”, chciała, aby Trigger miał ładny pogrzeb z pięknym nagrobkiem. Roy również nie był zadowolony z tego pomysłu, nie podobała mu się myśl, że jego przyjaciel i partner z tak wielu lat zostanie pogrzebany. Roy wiedział, że chce zachować Triggera nie tylko dla siebie, ale również dla wszystkich fanów, którzy go kochali, więc skontaktował się z Bischoff’s Taxidermy, mieszczącą się w tym czasie w Los Angeles w Kalifornii. Z wielką starannością Bischoff’s zamontował skórę Triggera na gipsowej podobiźnie konia w pozycji wyprostowanej, słynnej pozie rozpoznawalnej dla fanów Roya Rogersa i Triggera na całym świecie.

Zamontowany Trigger został po raz pierwszy wystawiony w Muzeum Roya Rogersa-Dale’a Evansa, kiedy zostało ono otwarte w Apple Valley w Kalifornii w 1967 roku. Całe muzeum, łącznie z Triggerem, zostało przeniesione do pobliskiego Victorville w Kalifornii w 1976 roku. Po śmierci Roya w 1998 roku i Dale’a w 2001 roku muzeum zostało przeniesione w 2003 roku do Branson, Missouri. Trigger, najbardziej popularna atrakcja muzeum, ponownie został przeniesiony. Koń buckskin Dale’a Buttermilk i Bullet the Wonder Dog (owczarek niemiecki, który był również zwierzęciem rodzinnym) zostały również zamontowane po ich śmierci i umieszczone na wystawie w muzeum.

Niestety dla fanów Roya Rogersa i Dale Evans wszędzie, muzeum zostało zamknięte 12 grudnia 2009 roku.

More Than One Trigger?

Popularność Roya Rogersa i Triggera wzrosła tak szybko, że Roy od początku wiedział, że będzie potrzebował więcej niż jednego konia, aby zaspokoić swoje potrzeby w filmach, występach osobistych, a później w programach telewizyjnych.

Podczas gdy oryginalny Trigger był zarezerwowany głównie dla filmów i telewizji, Roy zakupił innego palomino do występów osobistych, konia, którego nazwał Little Trigger. Mały Trigger nie był zarejestrowany w żadnej organizacji rasowej i był intensywnie wykorzystywany przez Roya do występów osobistych w latach 40. i 50., a także pojawił się w niektórych filmach Roya.

Roy zakupił także innego konia, aby dać odpocząć oryginalnemu Triggerowi. Ten drugi „inny Trigger” był zarejestrowanym koniem Tennessee Walking Horse o nazwie Allen’s Gold Zephyr, ale Roy nazwał go Trigger Jr.

Roy Rogers nie lubił publicznie mówić, że jest więcej niż jeden Trigger i lubił utrzymywać zewnętrzne pozory, że jest tylko jeden. Roy wiedział, że wielu fanów jego i Triggera to dzieci zbyt małe, by zrozumieć, że jeden koń nie powinien spełniać tych samych wymagań, co Roy. Roy kochał swoich młodych fanów i nie chciał, aby ci, którzy widzieli go i Triggera osobiście, stracili szansę na przeżycie dreszczyku emocji związanego z wiarą, że widzą konia, w którym się zakochali, na ekranie filmowym i telewizyjnym, tuż przed swoimi oczami.

Nie pokazano: Oryginalny Trigger miał lewą tylną skarpetę, ale ta skarpeta była trudna do zobaczenia w wielu jego scenach filmowych i telewizyjnych. Mały Trigger i Trigger Jr, dla porównania, mieli pończochy na wszystkich czterech nogach.

Trigger Trivia

• Pierwotne imię Triggera brzmiało Golden Cloud. Urodził się na ranczu w San Diego w Kalifornii w 1932 lub 1934 roku. Roy Rogers zmienił imię Golden Cloud na Trigger w 1938 roku na potrzeby ich pierwszego wspólnego filmu, „Under Western Stars.”
• Gdy Trigger zmarł w 1965 roku, jego skóra została zamontowana na gipsowym odlewie rżącego konia. Montażu dokonała firma Bischoff’s Taxidermy, pierwotnie mieszcząca się w Los Angeles w Kalifornii, a obecnie w Burbank w Kalifornii.
• Pierwszą rolą filmową Triggera była rola Olivii de Havilland jako Pokojówki Marian w filmie „Przygody Robin Hooda” z 1938 roku. Panna de Havilland może być najlepiej znana z roli Melanie w „Przeminęło z wiatrem” (1939). Zdobyła również dwa Oscary, jeden dla Najlepszej Aktorki w filmie „Dziedziczka” (1949) i jeden dla Najlepszej Aktorki w filmie „Każdemu według jego potrzeb” (1946).
• Roy Rogers kupił Triggera od Hudkins Stables z Hollywood w Kalifornii za kwotę $2,500, płacąc za konia na raty, Rogers powiedział, „tak jak za zestaw do sypialni”. Podczas pisania tego artykułu udało nam się znaleźć fotokopie faktur za zakup Triggera przez Roya, na których widnieje pierwsza płatność w wysokości 500 dolarów dokonana we wrześniu 1943 roku i druga płatność w wysokości 2.000 dolarów dokonana w grudniu 1943 roku. Jednak autobiografia Roya Rogersa i Dale Evans „Happy Trails, Our Life Story” sugeruje, że zakup został prawdopodobnie dokonany w 1938 lub 1939 roku, a kwoty płatności były mniejsze.
  • W 1943 roku 2 500 dolarów było w przybliżeniu odpowiednikiem 30 000 dolarów dzisiaj.
• Każda okazja, którą miał podczas osobistych występów, Roy umieszczał Triggera i jego wymyślną przyczepę do przewozu koni na zewnątrz areny lub budynku, w którym występowali przed pokazem. Chciał, aby wszystkie dzieci mogły zobaczyć Triggera, zwłaszcza te, które nie mogły sobie pozwolić na kupno biletu.
• Najlepsze siodła Triggera zostały wykonane przez Edwarda H. Bohlina, znanego jako Michał Anioł robienia siodeł. Pan Bohlin rozpoczął swoją karierę jako słynny producent siodeł, robiąc siodła dla Tony’ego, słynnego konia filmowego aktora kowbojskiego Toma Mixa. Wiele siodeł Triggera było pokrytych misternymi wzorami w srebrze i złocie, a niektóre z nich ważyły nawet 150 funtów.
• Słowo „palomino” jest opisem koloru konia, a nie jego hodowli. Koń palomino ma sierść o różnych odcieniach żółtego lub złotego koloru oraz białą grzywę i ogon. Trigger był złotym palomino, co oznacza, że jego sierść była w kolorze głębokiego złota.
• Pomimo, że Trigger nie był zarejestrowany w żadnym stowarzyszeniu ras koni, był zarejestrowany w Palomino Horse Association, stowarzyszeniu, które rejestruje konie w zależności od ich koloru, a nie hodowli.
• Roy Rogers był ostrożny, aby nie przepracować swojego końskiego partnera, więc obok oryginalnego Triggera, był także Mały Trigger (niezarejestrowany w żadnym stowarzyszeniu rasowym) i Trigger Jr (zarejestrowany Tennessee Walking Horse z zarejestrowanym imieniem Allen’s Gold Zephyr). Ani Mały Trigger, ani Trigger Jr. nie byli spokrewnieni z oryginalnym Triggerem.
• Oryginalny Trigger pozostał ogierem przez całe życie, ale nigdy nie spłodził potomstwa.
• Muzeum Roya Rogersa-Dale’a Evansa zostało przeniesione z Victorville w Kalifornii do Branson w stanie Missouri w 2003 roku. Trigger, Trigger Jr, Dale’a koń buckskin Buttermilk i Bullet the Wonder Dog (owczarek niemiecki, który był również zwierzęciem rodzinnym) zostały zamontowane po ich śmierci i można je było zobaczyć na wystawie. Muzeum zamknięto 12 grudnia 2009 r.
• Trigger odszedł spokojnie w 1965 roku. Zakładając, że urodził się w 1932 roku, w chwili śmierci miałby 33 lata.

.