Nowy Jork obfitował kiedyś w adwokatów obrony wysokiego szczebla, takich, którzy wkraczali na sale sądowe i, czasami przynajmniej, wyciągali bossów i celebrytów z ich uwikłań w system sądownictwa karnego. Ale władze federalne prawie całkowicie zneutralizowały mafię, układy ugodowe w dużej mierze wyparły procesy, a prawnicy, nawet tak zwani procesualiści, uznali, że bezpieczeństwo dużych firm jest lepsze od ryzyka sali sądowej. Wszystko to sprawiło, że BenjaminBrafman został praktycznie sam. „Nie ma już zbyt wielu ludzi, którzy się tym zajmują” – powiedział niedawno. „Robi się samotnie na Alamo.”
Brafman ma pięć stóp sześć – całą klatkę piersiową, bez szyi – z głosem, który mógłby osiągnąć pełnoletność tylko w Nowym Jorku. Kiedy rozpoczął karierę jako obrońca, w latach osiemdziesiątych, praktykował w najbardziej podejrzanych dzielnicach tego zawodu – oskarżonych handlarzy narkotyków i tym podobnych – ale jego umiejętności, zwłaszcza jako przesłuchującego, szybko przyniosły mu uznanie bardziej elitarnej klasy oskarżonych o przestępstwa. Do jego klientów należeli Dominique Strauss-Kahn, były szef Międzynarodowego Funduszu Walutowego; Plaxico Burress, piłkarz New York Giant; Dinesh D’Souza, prawicowy polityk i (na krótko) Michael Jackson. Najnowszym beneficjentem jego orędownictwa był Martin Shkreli, znany jako, jak powiedział mi Brafman, „najbardziej znienawidzony człowiek na świecie”
Shkreli, który ma zaledwie trzydzieści cztery lata, zdobył rozgłos w 2015 roku, kiedy jako szef firmy biotechnologicznej podniósł cenę Daraprimu, leku przeciwpasożytniczego, o ponad pięć tysięcy procent. W następnym roku został postawiony w stan oskarżenia w sądzie federalnym na Brooklynie pod ośmioma zarzutami oszustwa. Sprawa była technicznie niezwiązana z kontrowersjami wokół Daraprimu, ale potencjalni przysięgli nie zapomnieli o tej kwestii. „Nigdy w ciągu czterdziestu lat prowadzenia spraw nie uczestniczyłem w takim głosowaniu” – powiedział mi Brafman, który ma 69 lat. „Prowadziłem sprawy o morderstwo i rozczłonkowanie, a przysięgli mogli powiedzieć, że mogą być sprawiedliwi. Nigdy nie widziałem takiej wrogości wobec oskarżonego.”
W większości spraw o oszustwa, ofiary straciły pieniądze. To, co sprawiło, że proces Shkrelitrial był niezwykły, to fakt, że większość inwestorów w jego firmie faktycznie osiągnęła zysk. Obrona Brafmana polegała, w gruncie rzeczy, na dobrej wierze – że Shkreli mógł pójść na skróty, ale tak naprawdę był tylko ekscentrycznym biznesmenem, który starał się znaleźć lekarstwo na straszne choroby. „Jest genialny ponad wszelką miarę, jest na innej planecie, jeśli chodzi o zdolności intelektualne” – powiedział Brafman. „Jest pracoholikiem o ograniczonych umiejętnościach społecznych, ale starałem się go uczłowieczyć. Starałem się pokazać, że ma on potencjał, aby stać się osobą odnoszącą niezwykłe sukcesy i mogącą wnieść wiele do świata.” (To, co Brafman nazywa „ograniczonymi umiejętnościami ludzkimi” Shkreli’ego, wraz z jego ogólną obleśnością, sprawiło, że jego klient został zawieszony na Twitterze). W końcu ława przysięgłych wydała niejednolity werdykt, skazując Shkreli’ego w trzech z ośmiu zarzutów. Co najważniejsze, ława przysięgłych uniewinniła go od zarzutu związanego z wielomilionowym oszustwem, co mogło doprowadzić do najdłuższego wyroku. (Shkreli, któremu nadal grozi ponad dekada więzienia, nie został jeszcze skazany.)
Jak najlepsi prawnicy procesowi, Brafman jest gawędziarzem, który stara się przekształcić swoje sprawy w narracje, które przysięgli odczytają po swojemu. Sprawa Shkrelicase przypomniała mu najbardziej jego reprezentowanie Seana (Diddy’ego) Combsa w 2000 roku, kiedy muzyk został oskarżony o nielegalne posiadanie broni i przekupstwo w związku z bójką w nowojorskim klubie nocnym. „Narracja musi pasować, musi być zgodna z prawdą, tak aby ława przysięgłych wiedziała, że nie zmyślasz” – powiedział Brafman. „To była trudniejsza sprawa w tamtych czasach, kiedy ludzie myśleli, że każdy związany z muzyką rap, kto mówił o 'pistoletach’, 'narkotykach’ i 'dziwkach’, powinien siedzieć w więzieniu. Ale Combs został uczłowieczony w ciągu dziesięciu minut od wejścia na salę rozpraw. Zeznał, że był stażystą w firmie płytowej, a rok później był jej szefem. Daliśmy jasno do zrozumienia, że jest to ktoś, kto ma potencjał, by stać się najbardziej udanym afroamerykańskim przedsiębiorcą w historii Ameryki”. W tym przypadku, w którym współobrońcą Brafmana był zmarły Johnnie Cochran, Combs został uniewinniony.
Tradycyjnie, prawnictwo procesowe było grą dla młodych mężczyzn (i, historycznie, było to głównie mężczyzn), a Brafman jest w pełni świadomy, że wielu jego mentorów i rówieśników, takich jak Jimmy LaRossa i Gustave Newman, odeszło ze sceny. Sprawa taka jak Shkreli wymaga nie tylko sześciu tygodni na sali sądowej, ale także opanowania setek tysięcy dokumentów i e-maili. Brafman nie jest pewien, jak długo chce to ciągnąć. Postanowił więc zrobić sezonowe ustępstwo na rzecz mijających lat. „Wszyscy moi rówieśnicy, jeśli w ogóle pracują, biorą wolne w sierpniu” – powiedział. „Moja żona powiedziała do mnie: 'Ile letnich wakacji jeszcze ci zostało, Brafman?’. Więc jakby obiecałem sobie, że już nigdy nie spróbuję tego rodzaju sprawy w lecie. Ale przez resztę roku nie mam żadnych problemów. Co innego będę robił?”
.