Balans jest jednym z najważniejszych elementów kompozycji.
Balans to opozycja elementów, która tworzy równowagę i harmonię. Stan równowagi jest intuicyjnie komfortowy dla odbiorcy.
Ciało ludzkie jest symetryczne w pionie, a nasz odbiór wizualny temu odpowiada. Lubimy obiekty zrównoważone w stosunku do osi pionowej. Zawsze mamy tendencję do równoważenia jednej siły drugą.
W kontekście projektowania, równowaga opiera się na wizualnej wadze elementów. Waga wizualna to długość uwagi, jaką widz poświęca obrazowi. Jeśli strona jest zbalansowana, odwiedzający podświadomie czują się komfortowo. Równowaga strony internetowej jest postrzegana jako wizualnie proporcjonalny układ jej elementów.
Jak sprawić, aby Twoja strona wyglądała na zrównoważoną?
Równowaga symetryczna (statyczna)
Najczęstszym przykładem równowagi jest symetria.
Symetria jest wizualnie przyjemna na poziomie podświadomości, wygląda na zorganizowaną i harmonijną. Symetryczna równowaga jest tworzona przez jednolite umieszczenie elementów po obu stronach poziomej lub pionowej osi centralnej. To znaczy, że obie strony wyimaginowanej linii przechodzącej przez środek strony są w rzeczywistości lustrzanymi odbiciami siebie nawzajem. Niektórzy uważają, że symetryczna równowaga jest nudna i przewidywalna, ale wytrzymała próbę czasu i pozostaje jednym z najlepszych sposobów na stworzenie poczucia komfortu i solidności na stronie.
Równowaga asymetryczna (dynamiczna)
Kompozycja o nierównym ciężarze po obu stronach ma równowagę asymetryczną.
Równowaga dynamiczna jest zawsze ciekawsza od statycznej, która nie pozostawia pracy dla umysłu. Przy braku równowagi nasz wzrok odruchowo zaczyna szukać przeciwwagi, a to doskonała okazja do zwrócenia uwagi na tę część kartki, która mogłaby pozostać niezauważona. W tym miejscu należy położyć nacisk – a uwaga chwyci się go, jak koła ratunkowego.
Często taką „przeciwwagą” jest przycisk i/lub nagłówek.
Ważna informacja (lub wezwanie do działania) powinna być użyta jako „przeciwwaga”.
Im ostrzejsza asymetria, tym bardziej odbiorca stara się znaleźć jej przyczynę (zbadać przeciwwagi). Ludzie instynktownie studiują taki obraz uważniej niż zwykle. Potrzebne jest tu jednak wyczucie proporcji – zbyt ekscentryczna kompozycja nie zawsze jest dobrze odbierana.
Równowaga
Typ równowagi, w którym elementy wizualne rozchodzą się promieniście od wspólnego punktu centralnego. Równowaga radialna nie jest zbyt często stosowana w projektowaniu. Jej zaletą jest to, że uwaga łatwo znajduje i utrzymuje punkt centralny – dokładnie w centrum. Jest to zazwyczaj najbardziej niezwykła część kompozycji.
Równowaga mozaikowa
Jest to zrównoważony chaos, jak w obrazach Jacksona Pollocka. Taka kompozycja nie ma wyraźnych punktów centralnych, a wszystkie elementy są równie odpowiedzialne. Brak hierarchii, na pierwszy rzut oka, tworzy wizualny szum, ale wszystkie elementy pasują do siebie i tworzą spójną całość.
Sekrety równowagi wizualnej
Mówiąc o równowadze sił w kompozycji, często dokonują porównań z siłami świata fizycznego: grawitacją, dźwignią, ciężarami i fulcrum. Nasz mózg i oczy postrzegają równowagę w formie bardzo podobnej do praw mechaniki. Łatwo jest nam wyobrazić sobie obraz jako gładką powierzchnię zrównoważoną w pewnym punkcie, jak waga z miseczkami. Jeśli dodamy jakiś element na jednej z krawędzi obrazu, traci on równowagę, a my czujemy potrzebę naprawienia go. Nie ma znaczenia, czy tym elementem jest grupa odcieni, kolorów, czy kropek. Celem jest znalezienie wizualnego „środka masy” obrazu, jego środka ciężkości.
Niestety, nie ma precyzyjnej metody określania wizualnej masy obiektu. Ogólnie rzecz biorąc, projektanci polegają na swojej intuicji. Istnieją jednak przydatne obserwacje, które mogą być pomocne:
- Rozmiar
Duże obiekty zawsze ważą.
- Forma
Nieregularne elementy wydają się lżejsze niż elementy o regularnych kształtach.
- Kolor
Ciepłe kolory są cięższe od zimnych.
- Odcień
Ciemne przedmioty ważą więcej niż jasne.
- Tekstura
Obiekty z teksturą wydają się cięższe.
- 3D
Obiekty z teksturą wydają się cięższe.
- Lokalizacja
Im dalej obiekt znajduje się od centrum, tym większa jest jego waga wizualna.
- Orientacja
Pionowe elementy wydają się cięższe niż poziome.
- Gęstość
Wiele małych elementów stanowi przeciwwagę dla jednego dużego.
- Zainteresowanie wewnętrzne
Złożoność obiektu nadaje mu większą wagę wizualną.
- Wypełnienie przestrzeni
Pozytywne formy ważą więcej niż negatywna przestrzeń.
- Postrzeganie fizycznej wagi
Przedstawiony kettlebell wydaje się cięższy niż długopis.
Podsumujmy
Gdy używana jest symetria, rezultat pokazuje profesjonalizm i poważne, zrównoważone podejście. Metody asymetrii przyciągają zainteresowanie, wyrażają indywidualność i kreatywność, skupiają uwagę.
.