Auto-da-fé, (portugalski: „akt wiary”) , liczba mnoga autos-da-fé, hiszpański auto de fé, ceremonia publiczna, podczas której odczytywano wyroki na osobach postawionych przed hiszpańską inkwizycją i po której wyroki były wykonywane przez władze świeckie. Pierwsza auto-da-fé miała miejsce w Sewilli w 1481 roku; ostatnia w Meksyku w 1850 roku. Ceremonie, które stawały się coraz bardziej rozbudowane i spektakularne, odbywały się zazwyczaj na placu miejskim, często w obecności rodziny królewskiej. Zwykle składały się z długiej procesji, uroczystej mszy, przysięgi posłuszeństwa inkwizycji, kazania i odczytywania wyroków. Ofiarami byli najczęściej apostaci, byli żydzi i byli muzułmanie, następnie alumbrados (wyznawcy potępionego ruchu mistycznego) i protestanci, sporadycznie oskarżeni o takie przestępstwa jak bigamia i czary. Kara dożywotniego więzienia była najsurowszą karą, jaką mógł wymierzyć inkwizytor; karę śmierci wymierzały i wykonywały władze cywilne. Generalnie, ani karanie, ani przekazywanie skazanych władzy świeckiej nie odbywało się przy okazji auto-da-fé.
Three Lions/Hulton Archive/Getty Images
.