A 68-letnia Japonka, która przedstawiła się z utratą czucia w jamie brzusznej, została przyjęta do naszego szpitala. Trzy dni przed przyjęciem pacjentka doświadczyła nagłego początku bólu w prawej dolnej części klatki piersiowej i osłabienia obu nóg, wraz z zaburzeniami pęcherza moczowego i odbytu. Mimo że dotyk i propriocepcja były nienaruszone, badanie przedmiotowe ujawniło upośledzoną wrażliwość na dotyk i temperaturę brzucha i ud. W obrazie rezonansu magnetycznego (MRI) strzałkowy obraz T2-ważony (T2WI) wykazał nieprawidłowo wysoką intensywność sygnału w rdzeniu piersiowym, rozciągającym się od T5 do T10 i wpływającym na przednie dwie trzecie rdzenia (rysunek 1A; strzałki). Ponadto osiowy T2WI ujawnił klasyczny „objaw oka sowy” obejmujący substancję środkowo-przednią rdzenia (rysunek 1B; strzałka).1 Objawy kliniczne pacjenta i wyniki badań obrazowych były zgodne z objawami zespołu przedniego rdzenia kręgowego. Chociaż etiologia zespołu nie została ustalona, na podstawie cech klinicznych pacjentki, takich jak nagły początek objawów, podejrzewano zawał przedniej tętnicy kręgowej.
Zespół rdzenia kręgowego przedniego jest spowodowany uszkodzeniem lub niedrożnością tętnicy rdzeniowej przedniej, która zapewnia główne ukrwienie przednich dwóch trzecich rdzenia kręgowego.2 Zespół ten jest rzadki, stanowi zaledwie 8% wszystkich mielopatii i charakteryzuje się porażeniem kończyn, zaburzeniem czucia, dysfunkcją jelit i pęcherza moczowego oraz ostrym bólem zlokalizowanym na poziomie uszkodzenia rdzenia kręgowego.2 Etiologia jest zróżnicowana i obejmuje zawał, zapalenie naczyń, zabiegi chirurgiczne, rozwarstwienie aorty i ostry uraz, natomiast pozostaje niejasna u 20%-30% pacjentów.3 Typowym objawem w badaniu MRI są hiperintensywne zmiany w osiowym T2WI w rogach przednich, wykazujące konfigurację „oka sowy”.2 Ten wynik badania MRI jest również rzadki, a w literaturze opisano tylko kilka przypadków. Nasz przypadek jest wyjątkowy, ponieważ rozpoznanie tej rzadkiej choroby zostało pomyślnie postawione na podstawie wyników badań klinicznych i obrazowych. Rozpoznanie kliniczne zespołu przedniego rdzenia kręgowego jest trudne do ustalenia; może być jednak ustalone na podstawie dokładnego badania klinicznego popartego wynikami MRI.