An ampulla (/æmˈpʊlə/; liczba mnoga ampullae) była w starożytnym Rzymie małym okrągłym naczyniem, zwykle wykonanym ze szkła i z dwoma uchwytami, używanym do celów sakralnych. Słowo to jest używane w archeologii, a także w odniesieniu do późniejszych kolb, często bez uchwytów i znacznie bardziej płaskich, na wodę święconą lub olej święty w średniowieczu, często kupowanych jako pamiątki z pielgrzymek, takich jak metalowe ampułki z Monzy z VI wieku. Materiały to szkło, ceramika i metal. Unguentarium jest terminem oznaczającym butelkę, która, jak się uważa, była używana do przechowywania perfum, a oba terminy w znacznym stopniu się pokrywają, jeden definiowany przez kształt, a drugi przez przeznaczenie.
Szklana Święta Ampulla była częścią francuskich regaliów koronacyjnych i wierzono, że ma boskie pochodzenie. Podobna, lecz znacznie nowsza, jest Ampulla w regaliach brytyjskich, wydrążone, złote naczynie w kształcie orła, z którego arcybiskup Canterbury wylewa olej namaszczenia podczas namaszczania nowego brytyjskiego władcy podczas jego koronacji. Duńska ampułka, używana podczas namaszczenia króla w okresie absolutyzmu, ma kształt cylindryczny, jest wykonana ze złota i ozdobiona emaliowanymi motywami kwiatowymi i diamentami.