African spiny mouse, (rodzaj Acomys), każdy z ponad tuzina gatunków małych i średnich gryzoni charakteryzujących się surowe, nieelastyczne włosy kolczaste z ich górnej części. African spiny myszy mają duże oczy i uszy i łuszcząca się, prawie łysy ogon, który jest krótszy niż lub około tak długo, jak ciało. Ogon jest kruchy i łatwo odłamuje się w całości lub w części. Złota mysz kolczasta (Acomys russatus), występująca od Egiptu do Arabii Saudyjskiej, jest jedną z największych, z ciałem o długości do 25 cm (9,8 cala) i krótszym ogonem o długości do 7 cm. Przylądkowa mysz kolczasta (A. subspinosus) z Afryki Południowej jest jedną z najmniejszych, z ciałem o długości do 10 cm i ogonem o długości mniejszej niż 2 cm. W zależności od gatunku futro pokrywające górne partie ciała może być szare, szarożółte, brązowawo-czerwone lub czerwonawe. Czarne (melanistyczne) osobniki występują w populacjach złotej myszy kolczastej i kairskiej myszy kolczastej (A. cahirinus).
Olaf Leillinger
Afrykańskie myszy kolczaste są wszystkożerne, choć materiały roślinne stanowią większość ich diety. W Egipcie niektóre Cairo spiny myszy jeść głównie daktyle, ale inne zostały zgłoszone do konsumpcji suszonego mięsa i szpiku kostnego mumii w grobowcach Gebel Drunka, na południowy zachód od Asyut. Wszystkie gatunki żyją na ziemi i większość z nich to zwierzęta nocne, niektóre są bardziej aktywne wczesnym rankiem i wieczorem. Złota mysz kolczasta jest dzienna i zajmuje to samo siedlisko, co kairska mysz kolczasta, która jest jej nocnym odpowiednikiem – oba gatunki wykorzystują te same zasoby pokarmowe, ale o różnych porach. Samice niektórych gatunków będzie pomagać matkom podczas porodu przez gryzienie pępowiny i lizanie i czyszczenie nowonarodzonych myszy.
Dwa gatunki rodzime do Afryki Wschodniej, Kemp’s spiny Mouse (A. kempi) i Percival’s spiny Mouse (A. percivali), posiadają zdolność do zdzierania płatów skóry podczas próby ucieczki uchwycenia od drapieżników. Pozostałe rany, które mogą być bolesne z wyglądu, mogą się drastycznie zmniejszyć w ciągu pierwszych 24 godzin po zranieniu. Są one pokryte przez nową skórę w tempie mniej więcej dwa razy szybciej niż w przypadku ran o podobnej wielkości i kształcie, które mogą wystąpić u dorosłych szczurów.
African spiny myszy zakres przez północne, wschodnie i południowe regiony Afryki na wschód przez południowo-zachodniej Azji i południowego Pakistanu do rzeki Indus. Są one również znaleźć w południowej Turcji i na wyspach Cypr i Kreta. Żyją na skalistych, częściowo porośniętych roślinnością pustyniach, sawannach i suchych lasach, melinują w szczelinach skalnych, kopcach termitów lub norach innych gryzoni. Najszerszy zasięg występowania ma mysz kairska, która rozciąga się od północnej Afryki do rzeki Indus; w niektórych częściach swojego zasięgu żyje w pobliżu ludzi lub z nimi. Najbardziej ograniczony jest A. cilicicus, który jest znany tylko z jednego miejsca w południowej Turcji.
Różne władze klasyfikują afrykańskie myszy kolczaste do zaledwie 14 gatunków i tak wielu jak 19. Rodzaj był kiedyś zgrupowane z innymi Starego Świata szczury i myszy z podrodziny Murinae w rodzinie Muridae, ale analizy danych stomatologicznych i molekularnych sugerują, że afrykańskie spiny myszy tworzą charakterystyczne i oddzielne podrodziny, Acomyinae. Inne afrykańskie gryzonie okazały się bliskimi krewnymi afrykańskich myszy kolczastych i również zostały przeklasyfikowane do tej podrodziny; są to mysz Rudda (Uranomys ruddi), mysz leśna Kongo (Deomys ferrugineus) i szczury pędzlowe (rodzaj Lophuromys).
Skamieniałości wymarłych gatunków śledzą rodowód afrykańskich myszy kolczastych do późnego miocenu (11,2 milionów do 5,3 milionów lat temu) w Afryce, gdzie prawdopodobnie żyli w siedliskach nie podobnych do suchych sawann, w których obecne gatunki znajdują się.
.