Armia japońska na szczycie Xiaoximen (Małej Zachodniej Bramy) wewnętrznych murów miasta Mukden (obecnie Shenyang), Mandżuria, Chiny Z „Manshu Jihen Shashincho”
Późnym wieczorem 18 września 1931 roku (Showa 6), krótki odcinek torów kolejowych należących do Południowo Mandżurskiego Towarzystwa Kolejowego w pobliżu jeziora Liutiao na obrzeżach Mukden (obecnie Shenyang) został wysadzony w powietrze przez oficerów Armii Kwangtung (część Cesarskiej Armii stacjonującej w Mandżurii). Był to tak zwany Incydent Mandżurski lub Incydent w Mukden.
W swoim dzienniku, HARADA Kumao, prywatny sekretarz Genro SAIONJI Kinmochi, pozostawił skrupulatną relację o wzburzeniu premiera WAKATSUKI Reijiro na wieść o Incydencie Mandżurskim, jak również o późniejszych działaniach gabinetu i dworu cesarskiego. Gabinet natychmiast ustanowił politykę braku ekspansji, ale Armia Kwangtung kontynuowała prowadzenie ekspansji w Mandżurii.
Pomysł został zasugerowany o utworzeniu „gabinetu współpracy” składającego się zarówno z Minseito i Seiyukai opozycji jako sposób na osiągnięcie przełomu w sytuacji, ale z różnych ludzi pracujących w cross-purposes, pomysł zawrócił zamiast, przynosząc polityczne zamieszanie. W rezultacie drugi gabinet WAKATSUKI upadł, udaremniając wysiłki ministra spraw zagranicznych SHIDEHARA Kijuro zmierzające do dyplomatycznego pojednania. W następnym roku Japonia uznała marionetkowy reżim „Manchukuo” zainstalowany przez Armię Kwangtung, będąc jednym z niewielu krajów, które to uczyniły. W 1933 r. (Showa 8), Japonia wycofała się z Ligi Narodów i znalazła się w coraz większej izolacji w społeczności międzynarodowej.