Ostatnio napisałam post dający 10 wskazówek dotyczących ubierania wrażliwego sensorycznie dziecka.
Po napisaniu tego postu zapytaliśmy społeczność osób o specjalnych potrzebach na Facebooku, Twitterze i LinkedIn, czy mają jakieś dodatkowe wskazówki dotyczące ubierania wrażliwego dziecka.
Wrażliwi dorośli i rodzice wrażliwych dzieci odpowiedzieli swoimi doświadczeniami i zaleceniami. Niektórzy dorośli donosili, że ich wrażliwość na ubrania jest teraz znacznie łatwiejsza do opanowania niż w dzieciństwie.
Wszystkie odpowiedzi łączyło pragnienie, aby pomóc naszym dzieciom znaleźć wygodne ubrania i zwiększyć ich tolerancję sensoryczną. Oto ich życiowe rozwiązania dotyczące wrażliwości na ubrania.
Be Patient And Choose Your Battles
MB: „Czasami pomaga, jeśli ludzie są wystawieni na działanie ubrań przez kilka tygodni, zanim będą musieli je nosić. Samo posiadanie tego wokół, widzenie, wąchanie, czucie tego może być konieczne przed noszeniem tego.
Swetry są doskonałym przykładem. Mogę kochać sweter w sklepie, a kiedy dostanę go do domu i zacząć go nosić, wtedy wszystko się zmienia i zauważam wszelkiego rodzaju irytujące rzeczy na jego temat. Byłem po prostu zakochany w nim w sklepie, ale nie mogę go nosić w rzeczywistości.”
Elizabeth: „Tylko pamiętaj, aby być cierpliwym z dziećmi, ponieważ to nie jest ich wina i nie mogą nic na to poradzić.”
Kellie: „Mój syn ma 7 lat i nie lubi dżinsów ani szorstkich w dotyku ubrań. Spodnie dresowe, t-shirty itp. są jego ulubionymi. Luźne, workowate szorty są jego preferencją, a założenie bielizny jest nadal trudne. Muszę mu przypominać każdego ranka lub próbuje wyjść z domu bez nich.
Ubranie jest zawsze problemem – i pierwszą rzeczą, jaką robi, kiedy wraca do domu ze szkoły, jest zdejmowanie wszystkiego! Zaczyna w samochodzie, jak tylko opuści szkołę, a kiedy jesteśmy w domu (1 mila od domu), ma już tylko parę szortów i zazwyczaj są one zdjęte, zanim dotrze do swojej sypialni.
W wiele weekendów pozostaje nagi przez cały weekend; ale to jest nasz kompromis – ubrania do szkoły, na wyjście i kiedy ludzie są w domu, a bycie nago jest w porządku, jeśli jesteśmy tylko my.”
Denise: „Moja córka ma teraz 20 lat i chociaż nadal kocha stare, miękkie, wygodne ubrania, nauczyła się, że te ubrania nie zawsze są odpowiednie. I chociaż czasami rozpaczałam, że nigdy nie przestanie chcieć nosić tylko dresy, w pewnym momencie zdecydowała, że dżinsy są o wiele bardziej cool, i to jest to, co nosi przez większość czasu teraz, kiedy jest publicznie.
Moja rada to pozwolić im nosić to, co chcą, tak długo, jak długo zakrywa to, co musi być zakryte i jest czyste! Jest zbyt wiele kwestii, z którymi będziesz musiała się zmagać, a to nie jest jedna z nich!”
Próba i błąd
Erik: „Najważniejsza jest próba i błąd, ponieważ jedno dziecko całkowicie oszaleje na punkcie dżinsów, bawełny lub tkanin syntetycznych, a drugie będzie się czepiać jedwabiu.”
Elizabeth: „Nie mogę nosić niczego, co dotyka mojej szyi zbyt mocno, jak koszulka z dekoltem typu crew neck lub golf.”
Emily: „Byłam naprawdę chora na marynarskie i czarne turtlenecks, ale to jest to, co nosił przez jakiś czas – przez cały rok. Może możesz przejść do kilku różnych kolorów, aby to wymieszać.”
Dawn: „Córka mojej przyjaciółki nosi spandexowe legginsy i topy pod ubraniem. Lubię nosić skarpetki, które zakrywają kostkę, ponieważ nie mogę znieść uczucia, że dotykają ich moje sznurowadła. Kupując t-shirty dla mojego syna, upewniam się, że nie ma na nich haftów, które mogłyby być niewygodne od spodu. Oto kilka artykułów, które poruszają kwestie ubierania sensorycznego wraz z pewnymi strategiami.”
Tania: „Spróbuj ubrań wykonanych z bambusa – są bardzo miękkie. Unikaj też ubrań z małymi otworami na szyję.”
3. ZaopatrzenieDavid: „Piankowe zatyczki do uszu. Nie wyjdę bez nich z domu na film lub koncert!”
Becky: „Mogę zasugerować, że po znalezieniu elementu odzieży, który jest wygodny, kupisz je w rozmiarach 1/2, aby wytrzymały kilka lat. Zrobiłem to z preferowaną parą butów dla mojej córki, 4 pary, każda o pół rozmiaru większa. Ten but ograniczył kłótnie na 2 lata!”
Collette: „Do dziś mój syn (23) nie będzie nosił niczego z długimi rękawami z wyjątkiem płaszcza, a my mieszkamy w północnym Wisconsin. Proponuję wszystko bez metek. Wycinamy metki i metki, a kiedy był młody, wszędzie nosił spodnie dresowe i t-shirty.”
Debi: „FunandFunction.com ma WIELKĄ linię odzieży sensorycznej, która nie tylko świetnie się czuje, ale też całkiem fajnie wygląda. Koszulki 'Hug’, bezszwowe skarpetki, ubrania bez metek itp. W przeciwnym razie główne wytyczne w moim domu to miękki, miękki materiał, bluzy, NIE ma golfów, NIE ma suwaków, NIE ma guzików, NIE ma zatrzasków, NIE ma sprzączek… ale teraz, kiedy chodzi do szkoły, wisi w swoich bokserkach bardziej niż cokolwiek innego.”
Melinda: „Kiedy znajduję styl, który uwielbia, wracam i kupuję więcej w następnym rozmiarze. W międzyczasie pracujemy nad elastycznością na okazje, w których ten swobodny strój nie jest odpowiedni, takie jak wesela czy pogrzeby.”
Get Rid Of Lumpy Socks
Mary: „Mój syn miał duży problem ze skarpetkami. Dostałem bezszwowe skarpetki od Striderite i działały naprawdę dobrze. Są drogie, ale wytrzymują!”
MB: „Ja również poświadczę 20 lat noszenia World’s Softest Socks (tak nazywa się ta marka!) Można je znaleźć online. Nienawidzę lata i ciężko mi się przestawić z noszenia skarpetek.”
Elizabeth: „Musiałam mieć ciasne proste, cienkie skarpetki, bo jeśli były jakieś nierówności w I would rip my socks off because I felt like I was crawling out of my own skin.”
Sandra: „Bezszwowe skarpetki: znalezione na stronach internetowych dla diabetyków. Odzież bez metek: różne sklepy odzieżowe. Aby usunąć metki, użyj obcinacza do szwów.”
Detergent do prania i wrażliwość chemiczna
Emily: „Znalezienie dobrego detergentu do prania bez zapachu i nie wywołującego podrażnień i nie zmiękczającego tkanin oraz bez arkuszy do suszenia, aby zapobiec pillingowi tkanin, również pomaga utrzymać jego ulubione ubrania w takim samym stanie w czasie.”
Karen: „Mój mąż dostaje wysypki za każdym razem, gdy jest narażony na zapachowe detergenty, więc używamy tylko detergentu do prania, który jest wolny i czysty od barwników i perfum. Nie używamy proszków do prania ani płynów do zmiękczania tkanin i zawsze dodajemy dodatkowy cykl płukania, aby usunąć nadmiar detergentu.”
Erik: „W niektórych dżinsach umieszczają te chemiczne rzeczy, które sprawiają, że krwawię w kolanach i lędźwiach, więc muszę uważać na mocno dopasowane spodnie.”
Pracuj nad procesem ubierania się
Emily: „Proces może być ważny. Kiedy był młody, zawsze ubieraliśmy go w tej samej kolejności w majtki, koszulę, spodnie, itp. w tym samym pokoju, jak rytuał, aby uczynić to przewidywalnym i bardziej komfortowym wydarzeniem.”
Tory: „Jeśli dziecko ma problemy z przekraczaniem linii środkowej, proszę poeksperymentować z zakładaniem ubrań zaczynając od ulubionej strony ciała: prawa ręka, głowa, lewa ręka… czasami to również robi różnicę w tolerancji.”
Kolory i kształty
Erik: „Mam alergię na obroże typu V, ponieważ po prostu nie mogę znieść ich kształtu. Ale jednocześnie zbyt ciasne okrągłe kołnierzyki przyprawiają mnie o zawroty głowy”.
Jako dziecko istniały tylko dwa możliwe kolory moich ubrań: ciemnoniebieski i mniej ciemnoniebieski. W pewnym momencie, ku uciesze moich rodziców, czarny, brązowy i zielony również przypadły mi do gustu. Innych kolorów po prostu stanowczo odmawiałem noszenia.
Dopiero kiedy osiągnąłem wiek około 21 lat, zacząłem się z tym pogodzić – popadłem w depresję i wtedy jakoś dotarło do mojej świadomości, że kolory mogą być używane aktywnie, również w ubraniach. I kiedy zdałem sobie z tego sprawę, ku kompletnemu niedowierzaniu i szokowi moich rodziców, pierwszą rzeczą, jaką kupiłem był ten wielki czerwony płaszcz narciarski w kształcie wozu strażackiego.
A potem zacząłem również nosić żółte buty, czerwone spodnie, bladozielone lub ogniście zielone, niebieskie, żółte i czerwone swetry, ponieważ czułem, że te kolory pomogły mi wyjść z mojej depresji. Nawiasem mówiąc, było to w latach 80-tych, kiedy takie kolory były w modzie ulicznej na topie… Nadal zaczynam nosić takie jaskrawe kolory, kiedy czuję, że schodzę na dno. Normalnie noszę ciemne kolory, ale obsesyjny wybór jest z niego usunięty.”
Emily: „Gładki, miękki i szary całkiem dużo opisuje jego garderobę. Dżinsy i koszulki, szara bluza z kapturem – przez cały rok.”
Ruch i faktura
Erik: „Wydaję się być wyjątkiem, ponieważ absolutnie kocham uczucie owczej wełny na mojej gołej skórze. Jedwab i satyna oraz bardzo miękkie tkaniny syntetyczne są dla mnie przytłaczająco, uzależniająco atrakcyjne w swojej miękkości i ruchu.
Jeśli noszę ubrania z tego rodzaju tkaniny (odzież do biegania, ubrania sportowe są wykonane z bardzo miękkiej tkaniny syntetycznej) muszę być bardzo ostrożny, aby nie 'zamarznąć’ i nie zatracić się w sobie, w moim doświadczeniu, w samym odczuwaniu tej tkaniny na mojej skórze. Jako dziecko, moi rodzice 'zgubili’ mnie w ten sposób przy kilku różnych okazjach.”
Elizabeth: „Nadal mam problemy sensoryczne jako osoba dorosła, chociaż teraz bardzo niewielkie, ale zaczęło się to we wczesnym okresie mojego życia. Nienawidziłam nosić dżinsów z powodu szorstkości na moich nogach i szwów (nigdy ich nie nosiłam).
Musiałam nosić głównie 100% miękką bawełnę i wolałam nosić sukienki, więc nie były dla mnie tak przylegające. To samo dotyczy tagów w koszulach, kazałabym mojej mamie wyciąć je lub złamać szew w koszulach, aby całkowicie je usunąć.
Ja nadal mam niektóre z tych problemów jako osoba dorosła. Powiedziałbym, żeby spróbować bezszwowych skarpet, miękkich bawełnianych koszul bez znaczników i miękkich wygodnych elastycznych szortów odpadowych itp. Nie wiem ile lat ma twoje dziecko, ale poeksperymentowałbym pozwalając im pomóc ci się ubrać i poczuć, że mają większą kontrolę nad tym, co się dzieje.
To może pomóc poczuć się pewniej i mogą poświęcić swój czas. Wiem, że to może być naprawdę paskudne uczucie, kiedy coś nie czuje się dobrze na twojej skórze/ciele. Nadal nienawidzę chodzić boso, ponieważ jeśli jedna mała drobina piasku znajdzie się na mojej stopie, doprowadza mnie to do absolutnego szaleństwa.”
Ciężkie, ciepłe tkaniny i ubrania
MB: „Polar był moją zbawczą łaską. Prześcieradła z polaru są odpowiedzią na moje modlitwy. Długa bielizna jest dobra, aby zapewnić odrobinę nacisku i spójności, jeśli jest miło i zimno na zewnątrz.”
Erik: „Od samego początku i do dziś, mam kilka problemów z ubraniami. Ciężkie ubrania dają mi poczucie bezpieczeństwa, ochrony. Więc mam tendencję do noszenia coraz cięższych ubrań w momentach, kiedy czuję się niepewnie w życiu lub kiedy moje zmysły się 'otwierają’. Ciężkie dżinsowe spodnie lub nawet skórzane spodnie, ciężkie wojskowe buty, ciężki skórzany płaszcz, ciężki i szorstki w dotyku wełniany sweter, czapka lub maska – ten rodzaj odzieży.
Ubrania, które są nieuniknione, aby poczuć na mojej skórze i ciele, będą umieszczać sensorycznie zajmującą warstwę między mną a resztą świata. Potrzebuję tego, aby się skupić, aby nie zostać przytłoczonym przez inne przychodzące informacje, tak jak ludzie używają osobistej muzyki (odtwarzacz mp3 i inne), aby mieć ochronny kokon. Albo jak przenośny ważony koc, taki jakiego używasz w nocy w łóżku.”
Karen: „Mój syn nie lubi uczucia powietrza na rękach i nogach. Preferuje długie rękawy i długie spodnie przez cały rok, woli swetry i ciężkie tkaniny. W domu lubi zawijać się w gruby polarowy koc, nawet latem. Bycie przykrytym daje mu poczucie bezpieczeństwa.”
Be Wary Of Seams
Tory: „Wolę ubrania typu pull-on, wszystkie z tym, co nazywają french finish na szwach, żeby nie wystawały. Albo podkoszulek na zewnątrz, aby chronić skórę przed koszulą, która może mieć drażniące szwy. Byłem podrażniony przez i uczulony na tak wiele rzeczy jako dziecko. Teraz czuję się o wiele lepiej. Twoje dziecko też to zrobi.”
Emily: „Ubieranie mojego małego synka nie było generalnie łatwe, ponieważ ściągał swoje ubrania tak szybko, jak ja mogłam je założyć. Nie mógł nic znieść na swoich nogach i był bardzo wrażliwy na ubrania (i świat w ogóle).
Prawie wszystko, co nosił, gdy był mały, było dziane, miękkie lub było osobliwie oburzające, ale w jakiś sposób mu się podobało. Ubrania noszone wewnątrz pomagały, ponieważ utrzymywały szwy z dala od jego skóry (skarpetki, majtki/bokserki, koszulki, piżamy, bluzy, swetry, itp). Jest teraz nastolatkiem i nadal woli nosić szwy na zewnątrz lub znaleźć ubrania skonstruowane tak, aby wyglądały jak te noszone na zewnątrz.”
Melinda: „Moje dziecko żyje w linii ubrań C9 firmy Champion w sklepie Target. Mają minimalne szwy.”
Erik: „Ostre lub kłujące szwy mogą doprowadzić mnie do krawędzi tak, że wtedy i tam mogę zniszczyć nowe ubranie tylko po to, żeby je wyjąć.”
A Sense Of Control
Erin: „Naszym największym było pozwolić mu wybrać jego własne ubrania i to, co chciał nosić (mieliśmy problemy ze szwami i metkami, plus on woli pewne rodzaje ubrań od innych). Więc jeśli chce nosić spodnie typu docker zamiast dżinsów, niech tak będzie. Koszule bez metek i bielizna są błogosławieństwem. Zawsze wyciągałem metki z moich własnych koszul.
Ale myślę, że naprawdę największą rzeczą jako część, którą możemy zrobić jest nie walczyć z rzeczami sensorycznymi. Mam dziecko, które nosiło kaptur na kurtce zimowej nawet w domu, nie chciało zmoczyć włosów ani twarzy, nie mogło się ostrzyc, itd. i kiedy zwróciliśmy się do niego i daliśmy mu tyle kontroli nad tym, ile to możliwe, wszystko się poprawiło w jego czasie, nie w naszym.”
Lucy: „Kiedy był młodszy, nasz syn wolał spodnie dresowe z bardzo miękkim polarem od wewnątrz i bezszwowe skarpetki. Więc spodnie dresowe i skarpetki do rurek to było to!”
Kellie: „On nienawidzi metek na swoich ubraniach – musimy je wszystkie odcinać! Mamy dużo, dużo i dużo ubrań, więc może sam wybierać, co chce nosić. Nauczyliśmy się, że tak jest z nim najłatwiej. Nie jest to opłacalne, ale daje mu poczucie kontroli. Przeważnie pozwalamy mu też wybierać ubrania do kupienia – aby mógł je najpierw pomacać i zdecydować, czy mu się podobają.
Ale podczas gdy lubi swoje wygodne, luźne ubrania, uwielbia też ładnie się ubrać – jak to określa. Na każdą specjalną okazję schodzi po schodach w spodniach od sukienki, koszuli z długim rękawem, kamizelce i krawacie!”
.