By: Janae Webb, M.S.Ed., LMFTA
Znęcanie się jest definiowane jako niechciane agresywne zachowanie, obserwowana lub postrzegana nierównowaga sił, i może być bezpośrednie lub pośrednie (nie w obecności celu, takie jak rozprzestrzenianie plotek). Istnieją 4 rodzaje znęcania się: fizyczne, werbalne, relacyjne (wysiłki mające na celu zszarganie reputacji lub relacji osoby, do której skierowane są działania) oraz uszkodzenie mienia. Wiemy, że znęcanie się zdarza się w wielu miejscach, w tym w naszych szkołach, a w Internecie może być jeszcze gorzej. Świadomość znęcania się z pewnością rośnie, ale ile tak naprawdę wiemy o znęcaniu się?
Poniżej znajduje się lista 10 faktów na temat znęcania się i sposobów uzyskania pomocy:
- Między 1 na 4 a 1 na 3 młodych ludzi było znęcanych. Niewiele mniej jest ofiarą cyberprzemocy.
- Większość przypadków znęcania się ma miejsce w szkole średniej. Najczęstsze typy to werbalny i relacyjny.
- Znęcanie się nie jest na ogół prostą interakcją między znęcającym się a celem, często dotyczy grupy uczniów, którzy wspierają się nawzajem w znęcaniu się nad innymi grupami uczniów.
- 15% uczniów w klasach 9-12 doświadczyło cyberprzemocy w ciągu ostatniego roku, 55% młodzieży LGBTQ doświadczyło cyberprzemocy.
- Tylko 20-30% młodzieży, która jest nękana, powiadamia o tym dorosłych.
- Przemoc dotyka WSZYSTKICH młodych ludzi: tych, którzy są nękani, tych, którzy nękają innych i tych, którzy są jej świadkami. Badania wskazują, że uporczywe nękanie może prowadzić do poczucia samotności, odrzucenia, wykluczenia i beznadziejności, a także do depresji i niepokoju, które mogą prowadzić do zachowań samobójczych/homikobójczych.
- Nękanie może zdarzyć się każdej młodej osobie, ale młodzież LGBTQ jest bardziej narażona na ryzyko bycia celem zachowań nękających.
- Jedno z dużych badań wykazało, że uczniowie szkół średnich doświadczyli znęcania się w następujących miejscach w szkole: klasa (29,3%); korytarz lub szafki (29,0%); stołówka (23,4%); sala gimnastyczna lub zajęcia wychowania fizycznego (19,5%); łazienka (12,2%); plac zabaw lub przerwa (6,2%).
- Nie istnieje żadne prawo federalne zakazujące znęcania się. Czterdzieści dziewięć z 50 stanów ma ustawodawstwo przeciwko znęcaniu się, ale samo znęcanie się nie jest niezgodne z prawem. Jeśli nękanie staje się molestowaniem, łamie prawo federalne.
Promocyjne strategie zapobiegania nękaniu
Zapobieganie nękaniu w środowisku edukacyjnym obejmuje strategie z wielu punktów widzenia i angażuje wiele osób, takich jak kierowcy autobusów, pielęgniarki, personel kawiarni, personel administracyjny, personel biurowy, nauczyciele, uczniowie i rodzice/opiekunowie w tworzeniu kultury szacunku. Zero tolerancji i wydalanie uczniów nie okazały się skutecznymi metodami rozwiązania tego problemu. Więc, co robimy z tym problemem?
Co zrobić z zastraszaniem:
- Porozmawiaj z młodzieżą w twoim życiu. Zapytaj ich, czy byli ofiarami znęcania się. Jeśli tak, powiadom szkołę i zachęć młodzież do poinformowania dorosłych w szkole, jeśli problem będzie się powtarzał. Większość szkół ma politykę dotyczącą zastraszania i może podjąć działania.
- Pozwól im wiedzieć, że jesteś tam, aby ich wspierać i chcesz wiedzieć, czy w ich życiu ma miejsce jakiekolwiek zastraszanie. Utrzymuj linie komunikacyjne otwarte.
- Dorośli mogą zapobiec znęcaniu się poprzez zachęcanie młodzieży w ich życiu do robienia tego, co kochają, modelowania miłości i życzliwości, oraz do szukania pomocy, jeśli są zastraszani lub znają innych, którzy są zastraszani.
- Jeśli zauważysz poważne zmiany w życiu ucznia, w tym obniżenie wyników w nauce lub frekwencji, różnice w jedzeniu lub wzorcach snu, izolacja, skargi zdrowotne, zażywanie substancji, lub utrata zainteresowania rzeczami, które kiedyś lubili, szukaj pomocy u specjalisty zdrowia psychicznego. Nasi doradcy i trenerzy są Crosswinds są tutaj, aby pomóc!