Rozkwit Hammer Film Productions trwał od lat 50-tych do 70-tych, z chwalebnie gotyckimi adaptacjami klasycznych historii o potworach, w których wystąpili Christopher Lee, Peter Cushing i inne brytyjskie gwiazdy tamtych czasów. Oto nasze spojrzenie na najlepsze i najgorsze filmy studia… choć nawet „złe” filmy Hammera mają swoje tandetne zalety.
Ta przeglądarka nie obsługuje elementu wideo.
Najlepsze!
1. Klątwa Frankensteina
Hammer nakręcił swój pierwszy kolorowy horror w 1957 roku, a kolorem tym była krwista czerwień. Dzikooki Cushing gra diabolicznego szwajcarskiego lekarza barona Victora Frankensteina, a roztargniony Lee (który tak naprawdę nie pojawia się w poniższym zwiastunie) gra potwora z martwych części ciała. Wszystko w tym filmie – wyreżyserowanym przez stałego bywalca Hammera, Terence’a Fishera – jest cudownie teatralne, i na szczęście dla Hammera i wielbicieli filmów o stworach, był to mega wielki hit.
Reklama
2. Curse of the Werewolf
Fisher reżyseruje drapieżnego i intensywnego młodego Olivera Reeda, który wkrótce stanie się jednym z najbardziej legendarnych łowców piekieł w filmie Hammera z 1961 roku o księżycowej bestii.
Reklama
3. Plaga zombie
Dwa lata przed tym, jak George A. Romero sterroryzował żywymi trupami okolice Pensylwanii, Hammer uwolnił je na upiornych angielskich wrzosowiskach, w czasach wiktoriańskich. Czary! Voodoo! Polowanie na lisy? Tak! Niezbędny nie tylko dla fanów Hammera, ale także dla miłośników zombie.
Reklama
4. Quatermass and the Pit
Wydany w Stanach Zjednoczonych pod jeszcze bardziej sugestywnym tytułem Five Million Years to Earth, Quatermass and the Pit z 1967 roku był trzecią częścią serii opartej na programie telewizyjnym BBC, również zatytułowanym Quatermass and the Pit. Jest to najbardziej ocierająca się o science fiction pozycja na tej liście, opowiadająca o odkryciu starożytnej rasy obcych, którzy wciąż są w stanie siać szalone spustoszenie wśród ludzkości. Piekielne spustoszenie, można nawet powiedzieć.
Reklama
5. Dracula, a.k.a. Horror of Dracula
Kolejna współpraca Fisher-Cushing-Lee, ten thriller z 1958 roku podążył za sukcesem Klątwy Frankensteina z kolejnym klasycznym potworem. („Horror of” został dodany do tytułu w Ameryce, aby upewnić się, że fani Beli Lugosiego wiedzą, którą wersję dostają). Lee gra hrabiego; Cushing gra jego nemezis, Van Helsinga; a młodzieńczy Michael „Alfred Pennyworth” Gough gra człowieka, którego żona i szwagierka są zagrożone przez you-know-who’s fondness for fine young throat.
Advertisement
6. Taste of Fear, a.k.a. Scream of Fear
W pełnym zwrotów akcji, czarno-białym thrillerze Hammera z 1961 roku pojawia się Christopher Lee w roli drugoplanowej, ale głównym bohaterem jest amerykańska gwiazda Susan Strasberg, która jest świetna jako młoda, bogata, poruszająca się na wózku inwalidzkim kobieta, która może, ale nie musi powoli tracić zmysły.
Reklama
7. The Devil Rides Out, aka The Devil’s Bride
Fisher ponownie reżyseruje Lee, ale tym razem według scenariusza Richarda Mathesona (adaptacja powieści Dennisa Wheatleya). A zły potwór jest tu wielkim tatusiem z nich wszystkich, z najbardziej fotogenicznym kultem wyznawców: SATAN!
Reklama
8. Legenda 7 Złotych Wampirów
Ostatni film Hammera o Drakuli (z udziałem Cushinga w roli Van Helsinga, ale bez Lee, który zrezygnował z kłów w 1973 roku z powodów, które wyjaśnimy poniżej) ukazał się w 1974 roku. Była to współpraca z hongkońskim studiem Shaw Brothers, a w tamtych czasach połączenie wampirów i sztuk walki mogło nieco zdezorientować widzów i krytyków. Ale w dzisiejszej walucie takie połączenie to kultowe filmowe złoto. Jak w Złotych Wampirach.
Reklama
9. Kochankowie wampirów
Pierwszy z „Trylogii Karnsteina”, ten porywający film z 1970 roku czerpie swoją opowieść z noweli Carmilla z 1872 roku, jednego z najwcześniejszych dzieł o wampirach. Peter Cushing występuje w roli głównej (choć nie w tej innej scenerii, jako Van Helsing), ale obraz należy do Ingrid Pitt, która gra Marcillę/Karmillę, uwodzicielską wampirzycę, która (skandalicznie, w 1970 roku) obiera sobie za cel kobiety – choć tak naprawdę, załatwi każdego, kto stanie jej na drodze.
Reklama
10. Dr Jekyll i siostra Hyde
Gdy naukowiec Dr Jekyll (Ralph Bates) przekształca się, staje się super gorący i złowroga siostra Hyde (Martine Beswick)! Ta koncepcja sama w sobie byłaby wystarczająco niesamowita, ale ten zwycięski film z 1971 roku zdołał również wciągnąć do opowieści Kubę Rozpruwacza i duet łowców ciał Burke i Hare.
Reklama
I Hmmmm….
Dracula A.D. 1972 i The Satanic Rites of Dracula
Mamy tu dwa filmy, które ośmieliły się zastanowić, co by było, gdyby Van Helsing Cushinga i Dracula Lee istnieli nie w wiktoriańskiej Anglii, ale w swingującym Londynie wczesnych lat 70-tych. Oba filmy łączy sceneria i podobne postacie… a także to, że nie są zbyt dobrymi filmami – zwłaszcza w porównaniu z gwiezdną filmografią, która je poprzedzała. Po Rytuałach Szatana, podstarzały Lee zawiesił pelerynę, kończąc swoje 15-letnie panowanie jako wampir Hammera.
Reklama