Światowa Rada Kościołów (WCC), chrześcijańska organizacja ekumeniczna założona w 1948 w Amsterdamie jako „wspólnota Kościołów, które przyjmują Jezusa Chrystusa, naszego Pana, jako Boga i Zbawiciela”. WCC nie jest kościołem, ani nie wydaje poleceń czy wskazówek dla kościołów. Działa na rzecz jedności i odnowy wyznań chrześcijańskich i oferuje im forum, na którym mogą współpracować w duchu tolerancji i wzajemnego zrozumienia.
WCC wywodzi się z ruchu ekumenicznego, który po I wojnie światowej zaowocował powstaniem dwóch organizacji. Ruch Życia i Pracy koncentrował się na praktycznej działalności kościołów, a Ruch Wiary i Porządku skupiał się na wierzeniach i organizacji kościołów oraz problemach związanych z ich ewentualnym zjednoczeniem. Wkrótce te dwa ruchy zaczęły pracować nad utworzeniem jednej organizacji. W 1937 roku Konferencja Wiary i Porządku w Edynburgu oraz Konferencja Życia i Pracy w Oksfordzie zaakceptowały plan utworzenia jednej rady. Konferencja przywódców kościelnych spotkała się w 1938 roku w Utrechcie, w Holandii, aby przygotować konstytucję, ale wybuchła II wojna światowa i pierwsze zgromadzenie WCC mogło się odbyć dopiero w 1948 roku. W 1961 r. Międzynarodowa Rada Misyjna połączyła się z WCC.
Członkami WCC jest większość protestantów i prawosławnych, ale nie Kościół rzymskokatolicki, chociaż często na spotkaniach pojawiają się delegaci rzymskokatoliccy. Południowi Baptyści Stanów Zjednoczonych są wśród protestanckich nie-członków. Organem kontrolnym WCC jest zgromadzenie, które spotyka się w odstępach około sześciu lat w różnych miejscach na świecie. Zgromadzenie powołuje duży komitet centralny, który z kolei wybiera spośród swoich członków komitet wykonawczy składający się z 26 członków, który wraz z wyspecjalizowanymi komitetami i 6 współprzewodniczącymi prowadzi prace pomiędzy zgromadzeniami. Siedziba rady, w Genewie, ma duży personel pod kierownictwem sekretarza generalnego.
Praca WCC jest podzielona na trzy główne działy: stosunki kościelne, ekumeniczne badania i promocja, oraz międzykościelna pomoc i służba uchodźcom. W ramach tych działów istnieje szereg grup i komisji, takich jak wiara i porządek, komisja ds. życia i pracy świeckich w Kościele oraz ds. współpracy mężczyzn i kobiet w Kościele i społeczeństwie.