By Paul J. Gough
4 Min Read
NEW YORK (Hollywood Reporter) – Z otaczającymi ich skomplikowanymi melodiami muzyki, którą tak bardzo kochał, rodzina i przyjaciele Eda Bradleya pożegnali korespondenta „60 Minutes” we wtorek podczas trzygodzinnego nabożeństwa wypełnionego życiem, miłością i śmiechem.
Wdowa po Edzie Bradleyu, Patricia Blanchet (L), wita piosenkarkę Irmę Thomas, podczas nabożeństwa żałobnego dla korespondenta „60 Minut” i newsmana CBS, Eda Bradleya, w kościele Riverside w Nowym Jorku 21 listopada 2006 roku. REUTERS/Jeffery Neira/Handout
Prawie 2,000 osób wypełniło dostojny Riverside Church na brzegu rzeki Hudson, aby oddać hołd Bradleyowi, który zmarł 9 listopada w wieku 65 lat. Pochodzili oni z szerokiego spektrum życia Bradleya: od jego młodości jako nauczyciela matematyki w szóstej klasie w Filadelfii do jego wczesnych dni w CBS Radio i relacjonowania wojny w Wietnamie do jego przyjaciół w jazzie i innej muzyce oraz wielu ludzi, z którymi zetknął się jako korespondent podróżujący po całym świecie.
„Pojawił się na scenie w jednym z najbardziej ekscytujących okresów w historii Ameryki, i objął to, co Oliver Wendell Holmes nazwał 'akcją i pasją swoich czasów’,” powiedziała Charlayne Hunter-Gault, która podróżowała ze swojego domu w Afryce, aby być z Bradleyem w jego ostatnich dniach.
„On był, mimo wszystko, mistrzem jazzu,” powiedział były prezydent Clinton, jeden z wielu tematów wywiadów, których Bradley rozbroił swoim sposobem. „Zawsze grał w kluczu rozumu, a jego piosenki były pełne nut faktów, ale wiedział, że aby w pełni wykorzystać muzykę, trzeba improwizować.”
Muzyka przenikała nabożeństwo, szczególnie jazz, który Bradley uwielbiał i styl nowoorleański, który pokochał. Orkiestra dęta wykonała dyrygenturę procesyjną, aby otworzyć usługę, powracając, aby zamknąć ją w tradycyjnym stylu z „When the Saints Go Marching In”. Lizz Wright wykonała „Complicated Melody” India.Arie, która została wybrana przez żonę Bradleya, Patricię Blanchet. Wystąpił Wynton Marsalis, podobnie jak legenda nowoorleańskiego jazzu Irma Thomas, która zaśpiewała trzy piosenki. Przyjaciel Bradleya, Jimmy Buffett i Allen Toussaint wykonali „Do You Know What It Means to Miss New Orleans?”, a inny przyjaciel Bradleya, Aaron Neville, zaśpiewał „Amazing Grace.”
Among those attending were Bradley’s CBS News colleagues Mike Wallace, Andy Rooney, Lesley Stahl, Steve Kroft and retired anchors Walter Cronkite and Dan Rather; such other network journalists as NBC’s Brian Williams, Meredith Vieira and Steve Capus, and ABC’s Diane Sawyer; along with Bill Cosby, Paul Simon, the Rev. Jesse Jackson, Leslie Moonves, Richard Parsons i Howard Stern.
„Nigdy nie zapomniał, skąd pochodził, i zawsze oddawał hojnie, ze swoim czasem, pieniędzmi i radą”, powiedziała wieloletnia przyjaciółka z Filadelfii Marie Brown.
Kroft pamiętał, że Bradley nigdy nie był napędzany przez to, co Kroft nazwał „stoper ’60 Minutes'”. Powiedział, że przez pewien czas Bradley był następcą Rathera, ale nie chciał kotwicy.
„Nie chciał być przywiązany do biurka z wiadomościami …. CBS News było jego pracą, a nie życiem” – powiedział Kroft.
Dwanaście dni przed śmiercią Bradley wypisał się ze szpitala Mount Sinai, aby nagrać narrację do tego, co miało być jego ostatnim reportażem w „60 Minutes”. Był tak słaby, że żona musiała go podtrzymywać.
„Słuchałem tego i usłyszałem człowieka, który wykonywał swoją pracę z pasją i odwagą aż do dnia śmierci”, powiedział producent David Gelber.
„Znalezienie drugiego Eda Bradleya jest tak bliskie niemożliwemu zadaniu, jak wszystko w nadawaniu”, powiedział Don Hewitt, który zatrudnił Bradleya w „60 Minutes” na początku lat 80-tych.
„Jeśli chcesz iść w ślady Eda Bradleya, nie możesz siedzieć za biurkiem dobrze wyglądając”, powiedział Hunter-Gault. „Musisz założyć swoje buty do podróżowania. Musisz chodzić, a nie tylko gadać.”
Reuters/Hollywood Reporter
.