Ælla został królem po tym, jak Osberht (Osbryht) został obalony. Początek jego panowania tradycyjnie datuje się na 862 lub 863 r., ale dowody dotyczące chronologii królewskiej Northumbrii przed 867 r. są niewiarygodne. Jego panowanie mogło rozpocząć się dopiero w 866 roku. Prawie nic nie wiadomo o panowaniu Ælla; Symeon z Durham stwierdza, że Ælla zagarnął ziemie w Billingham, Ileclif, Wigeclif i Crece, które należały do kościoła. Choć w większości źródeł Ælla jest opisywany jako tyran i nieślubny król, jedno ze źródeł podaje, że był bratem Osberhta.
Wielka Armia Pogańska, złożona głównie z duńskich, norweskich i fryzyjskich wikingów, wylądowała w Northumbrii w połowie 866 r. i zdobyła York do 21 listopada.
Następne wydarzenia są opisywane przez historyków takich jak Symeon z Durham, Asser i Æthelweard w relacjach, które różnią się jedynie szczegółami. Według Historia Regum Anglorum, po inwazji Duńczyków, poprzednia „niezgoda” między Osberhtem i Ællą „została załagodzona przez boską radę” i innych szlachciców Northumbrii. Osberht i Ælla „połączywszy swoje siły i utworzywszy armię, przybyli do miasta York” 21 marca 867 roku. Większość „shipmenów” (wikingów) sprawiała wrażenie, że ucieka przed zbliżającymi się Northumbrianami. „Chrześcijanie, widząc ich ucieczkę i przerażenie”, zaatakowali, ale przekonali się, że wikingowie „byli silniejszą stroną”. Otoczeni, Northumbriowie „walczyli z każdej strony z wielką zaciekłością”, aż Osberht i Ælla zostali zabici. The ocalały Northumbrians „made peace with the Danes”.
After this, the Vikings appointed a puppet king of Northumbria, named Ecgberht. Według anglo-normańskiej genealogii, Ælla miała córkę o imieniu Æthelthryth i przez nią była dziadkiem Eadwulfa z Bamburgh, „króla północnych Anglików”, który zmarł w 913.
The Anglo-Saxon Chronicle nie wymienia przywódców wikingów, ale stwierdza, że „Hingwar i Hubba” (prawdopodobnie Ivar i Ubba) później zabili króla Edmunda z Anglii Wschodniej. Ubba został również wymieniony jako przywódca armii w Northumbrii przez Abbo z Fleury i przez Historia de Sancto Cuthberto. Symeon z Durham wymienia przywódców armii wikingów jako „Halfdene , Inguar , Hubba, Beicsecg, Guthrun, Oscytell , Amund, Sidroc i inny książę o tym samym imieniu, Osbern, Frana i Harold.”
.