Dr. Lauren Tessier is een natuurgeneeskundig arts met een praktijk in Waterbury, VT, en New York, NY. Ze is gespecialiseerd in de behandeling van schimmel-, biotoxine- en andere complicerende aandoeningen en is CIRS-gecertificeerd. Meer informatie over haar praktijk “Life After Mold” kunt u vinden op www.lifeaftermold.com. U kunt haar ook vinden op Twitter, Instagram en Facebook.

Stachybotrys chartarum, beter bekend als “zwarte schimmel”, werd voor het eerst geïdentificeerd in Praag in 1837. Een Tsjechische mycoloog ontdekte de schimmel die op een binnenmuur van een huis groeide. Ondanks deze vroege ontdekking werd de term “zwarte schimmel” pas deel van het normale lexicon van de gemiddelde huiseigenaar in de jaren 1990, toen het nachtelijke nieuws de uitdrukking “zwarte schimmel” in huizen in heel Amerika bracht. Hoewel zwarte schimmel als schadelijk wordt beschouwd, zijn er nog steeds vragen over de details. Dit artikel is bedoeld om degenen die zich zorgen maken over blootstelling aan zwarte schimmel te helpen informeren.

Een zwarte schimmel scare

In 1993 bracht een afschuwelijk mysterie 10 gevallen van bloedend longsyndroom bij baby’s in Cleveland. Deze gevallen werden later door de CDC in verband gebracht met “giftige” zwarte schimmel van achtergebleven overstromingswater in huizen. De CDC gaf later een update dat het verband onbewezen is en verder onderzoek vereist, hoewel de controverse tot op de dag van vandaag voortduurt. Sindsdien zijn de verhalen over huizen en eigendommen die verloren zijn gegaan door waterschade en de daaruit voortvloeiende schimmelgroei een bron van zorg geworden voor elke huiseigenaar in het hele land.

Wat is zwarte schimmel?

Een kleur, vele soorten

“Zwarte schimmel” is de verkeerde benaming die vaak wordt toegekend aan de schimmelsoort Stachybotrys chartarum, die slechts een van de vele soorten zwarte schimmel is. Een ander voorbeeld is Aspergillus niger. Het zal u misschien verbazen dat er meer dan 60 andere soorten zwarte schimmel zijn die schadelijke gevolgen kunnen hebben voor de menselijke gezondheid, maar dit artikel gaat alleen over Stachybotrys chartarum. Zwarte schimmel dankt zijn naam aan het feit dat hij melanine bevat, dat verantwoordelijk is voor zijn verkleuring. Interessant is dat de melanine bescherming biedt aan de schimmelkolonie tegen de schadelijke en oxiderende effecten van hun omgeving.(Eisenman & Casadevall, 2012).

Hoe vaak komt het voor?

Algemene binnenschimmels zijn Penicillium, Cladosporium Aspergillus, Alternaria en Fusarium.

Stachybotrys, hoewel berucht in naam, komt minder vaak voor in gebouwen met waterschade in vergelijking met andere schimmels. Hoewel het niet zo vaak voorkomt als andere schimmels, is het niet zeldzaam en moet het op de juiste manier worden aangepakt.

De meeste schimmels vereisen een luchtvochtigheid van 35%-70%, terwijl Stachybotrys de voorkeur geeft aan een algemene luchtvochtigheid van meer dan 90%. De lagere luchtvochtigheid van gewone schimmels is representatiever voor wat er in een gemiddeld huis te vinden is. Daarom is het waarschijnlijker dat Stachybotrys alleen in ruimtes met een hoge luchtvochtigheid voorkomt, terwijl de andere gewone schimmels meer kans hebben om in het hele huis voor te komen.

Waar wordt schimmel aangetroffen in een huis

Een onderzoek wees uit dat Stachybotrys de voorkeur geeft aan een zeer hoge relatieve luchtvochtigheid binnen muren – ongeveer 97% – wat aangeeft dat relatieve luchtvochtigheid een belangrijke risicofactor kan zijn (Boutin-Forzano et al., 2004). Voor zwarte schimmel kunt u denken aan kleinere microklimaten die een dergelijke vochtigheidsgraad kunnen herbergen: zwetende leidingen, onder gootsteenkastjes, wasmachines met voorlader, stilstaand water, daklekken, vochtige auto’s, ramen met condens, enz. Over het algemeen zijn de keuken, badkamer en wasruimte de meest voorkomende plaatsen om te controleren op schimmelgroei.

Vochtigheid alleen is echter niet de enige vereiste voor schimmelgroei-schimmel heeft voedingsstoffen nodig om te groeien. Elke omgeving met voedingsstoffen zoals cellulose (plantenvezels) of ander organisch materiaal kan schimmel herbergen als de vochtigheidsgraad goed is. Om schimmelgroei verder mogelijk te maken, is een omgeving met een slechte luchtstroom en minimale verstoring ideaal. U kunt schimmel bijvoorbeeld aantreffen op behang, meubels, gipsplaat, overvolle boekenplanken of overvolle kasten.

Hoe kunt u worden blootgesteld aan zwarte schimmel?

U kunt worden blootgesteld aan zwarte schimmel, of een andere schimmelsoort, door het inademen van microscopisch kleine schimmeldeeltjes in de lucht, of door het consumeren van voedsel dat schimmel bevat.

Stachybotrys is uniek omdat de sporen “kleverig” zijn en zich gemakkelijk aan een oppervlak hechten wanneer de schimmelkolonie opdroogt. Ze worden niet regelmatig in de lucht aangetroffen, tenzij de schimmelkolonie is verstoord. Hoewel de sporen niet gemakkelijk door de lucht worden verspreid, kan zwarte schimmel andere schadelijke verontreinigingen produceren die gemakkelijker in de lucht worden aangetroffen (zoals in het volgende hoofdstuk wordt uitgelegd).

Een verstoring van een zwarte-schimmelkolonie kan zo eenvoudig zijn als het dichtslaan van een deur, het openen van een raam of het stoten tegen besmet meubilair. Er is meer kracht nodig om Stachybotrys-sporen in de lucht te krijgen, in vergelijking met andere veel voorkomende binnenshuis voorkomende schimmels (Aleksic et al., 2017).

Hoe zit het met kleine schimmeltoxines aka mycotoxines?

Zoals hierboven vermeld, hoewel de Stachybotrys-sporen plakkerig kunnen zijn en niet gemakkelijk door de lucht kunnen worden verspreid, zijn er andere verontreinigingen in de lucht om je zorgen over te maken: kleine schimmelfragmenten en speciale toxines die mycotoxines worden genoemd. Deze verontreinigingen kunnen ziekte veroorzaken bij degenen die eraan worden blootgesteld, waarbij mycotoxinen het meest zorgwekkend zijn.

Je kunt mycotoxinen zien als de verdediging van de schimmel: ze worden gebruikt als bescherming tegen bedreigingen van het milieu. Mycotoxinen zijn minuscule organische verbindingen zo klein als 0,03 micron. Deze minuscule moleculen kunnen zich vasthechten aan deeltjes die al door de lucht zweven. In studies zijn Stachybotrys-mycotoxinen aangetroffen op schimmelfragmenten die zijn afgebroken van een schimmelkolonie nadat deze was verstoord (Brasel et al., 2005). Dit kan schadelijk zijn – in de lucht zwevende deeltjes kleiner dan 1,0 micron worden gemakkelijk ingeademd in het ademhalingsstelsel, waar ze irritatie en mogelijk allergische reacties kunnen veroorzaken. Als dit gebeurt, kunnen mycotoxinen zich ophopen in plaatselijk weefsel en uiteindelijk in de bloedbaan terechtkomen. Uit het hierboven geciteerde onderzoek van Brasel (2005) bleek dat trichothecenen konden worden gemeten in het bloed van mensen die waren blootgesteld aan een binnenmilieu met Stachybotrys.

Stachybotrys creëert een klasse mycotoxinen die trichothecenen worden genoemd. Trichothecenen zijn uitgebreid bestudeerd en het is bewezen dat ze schadelijk zijn voor de gezondheid van mensen, dieren en planten. In feite zijn trichothecenen onderzocht met het oog op biologische oorlogsvoering (Zajtchuk, 1997); onnodig te zeggen dat ze niet iets zijn waaraan u wilt worden blootgesteld.

Kunnen uw symptomen van een algemene schimmelallergie zijn?

Ontgeacht de soort schimmel in kwestie, kunnen de symptomen van een schimmelallergie erg op elkaar lijken, vooral wanneer je naar veel individuen kijkt. Dus als u zwartgekleurde schimmel ziet (of schimmel met een groenige tint, want Stachybotrys kan ook deze kleur hebben) en allergische symptomen ervaart, kan het Stachybotrys zijn, maar het kan ook een andere schimmelsoort zijn. Dezelfde persoon kan echter verschillend reageren op verschillende schimmels. De ene persoon kan bijvoorbeeld ernstige droge ogen krijgen als reactie op een blootstelling aan Cladosporium, terwijl een blootstelling aan Aspergillus kan leiden tot piepende ademhaling en astma-achtige symptomen.

Algemene allergische effecten van schimmel

Voor mensen die gevoelig zijn voor schimmel, somt de CDC de volgende symptomen op die schimmel in het algemeen (niet specifiek voor zwarte schimmel) kan veroorzaken:

  • Nasverstopping
  • Keelirritatie
  • Hoesten of een piepende ademhaling
  • Oog- of huidirritatie

Voor mensen met schimmelallergie of astma kan blootstelling aan elke vorm van schimmel ernstigere reacties veroorzaken, zoals:

  • Koorts
  • Belemmering

Andere symptomen van een schimmelgerelateerde ziekte

Mold kan naast de bekende schimmelallergieën vele vormen van ziekte veroorzaken, waaronder:

  • Infectie
  • Systeemontsteking
  • Toxiciteit
  • Algemene irritatie

Mensen die meer kans hebben op een schimmelinfectie

De CDC beschrijft ook wie meer kans heeft op schimmelinfecties. Mensen die meer kans hebben om ernstige schimmelinfecties in hun longen te krijgen bij blootstelling aan welke vorm van schimmel dan ook, kunnen zijn:

  • Mensen met een verzwakt immuunsysteem (immuungecompromitteerd)
  • Mensen die behandeld worden voor kanker
  • Mensen die een orgaan- of stamceltransplantatie hebben ondergaan
  • Mensen die medicijnen gebruiken om het immuunsysteem te onderdrukken

Verder zijn er veel modificerende factoren die uw reactiviteit op schimmel kunnen verhogen of verlagen, die kunnen omvatten:

  • Voedingsstatus
  • Functionaliteit van het immuunsysteem
  • Genetica
  • Detox vermogen
  • Lengte van blootstelling,
  • Types van schimmel en mycotoxine blootstelling,
  • Vorm van blootstelling (inhalatie vs. ingestie)
  • Comorbide aandoeningen

Tekenen en symptomen van zwarte schimmel vergiftiging

Blootstelling aan zwarte schimmel kan zich vaak presenteren met uw typische allergische klachten die hierboven zijn opgesomd. Men moet er echter rekening mee houden dat er andere niet-allergische, schimmelgerelateerde ziekten bestaan die zich op dezelfde manier kunnen presenteren als een schimmelallergie, maar vaak met meer schijnbaar niet-gerelateerde symptomen.

Onderzoek (Kilburn 2003) heeft uitgewezen dat mensen die zijn blootgesteld aan gemengde schimmel, schimmelsporen en mycotoxinen, neurologische en gedragsmatige symptomen hebben ervaren. Deze symptomen zijn bevestigd door andere studies zoals Gordon et al. (2004) en Rea et al. (2003).

Dergelijke niet-allergische symptomen voor schimmel (inclusief zwarte schimmel) kunnen omvatten, maar zijn niet beperkt tot:

  • Cognitieve stoornissen
  • Depressie
  • Slaapstoornissen
  • Balansproblemen
  • Hersenmist
  • Circulatieproblemen
  • Zwellingen
  • Digestieve klachten
  • vermoeidheid
  • visusveranderingen
  • angst
  • spierpijn
  • gewrichtspijn
  • duizeligheid
  • neurologische klachten

Hoe kom je van zwarte schimmel af

Zoals vermeld, Stachybotrys kan er zwart of groen uitzien, dus kleur is een onbetrouwbare identificatie. Als u vermoedt dat u aan schimmel bent blootgesteld en geen zichtbare groei kunt zien, kunt u overwegen een gerenommeerd bedrijf in te huren om een schimmelinspectie uit te voeren. U kunt op zoek gaan naar binnenmilieuprofessionals (IEP’s) die zijn gecertificeerd door de American Council for Accredited Certification (ACAC).

In het algemeen zal een goede IEP veel apparatuur meenemen naar hun bezoek ter plaatse, waaronder een deeltjesteller, een hygrometer en een thermische beeldvormingscamera. Typisch, zou u moeten verwachten dat zij gebieden van verhoogde vochtigheid samen met thermische variaties identificeren. Weet dat een visuele inspectie niet voldoende is, omdat waterschade en dus schimmel, kan bestaan in muren en op verborgen plaatsen.

Hoe zwarte schimmel te voorkomen

Vochtigheid onder controle houden

De sleutel tot het voorkomen van Stachybotrys groei is het onder controle houden van de vochtigheid. Een goede vuistregel is om de luchtvochtigheid in de zomer onder de 50% te houden, en in de winter mogelijk onder de 40%. Houd er rekening mee dat verschillende vochtigheidsniveaus van toepassing zijn op verschillende tijden van het jaar en verschillende klimaten. Het is het beste om met uw lokale gerenommeerde Indoor Environmental Professional (IEP) en lokale gerenommeerde HVAC professional te spreken om het juiste niveau voor uw huis te vinden.

In het algemeen kan een luchtontvochtiger worden gebruikt om de juiste vochtigheidsniveaus in huis te handhaven. Wees bedacht op het energieverbruik, want oudere modellen luchtontvochtigers kunnen hoge pieken in de elektriciteitsrekening veroorzaken. Overweeg het gebruik van een ENERGY STAR apparaat dat is ingesteld op 35% luchtvochtigheid. Als u ervoor kiest om een ontvochtiger te gebruiken, zorg er dan voor dat u deze regelmatig leegmaakt.

Reinig oppervlakken regelmatig

U mag niet vergeten dat schimmel een medium nodig heeft om te groeien. Daarom kan het schoonhouden van uw leefruimte en vrij van celluloserijk stof en vuil een lange weg gaan om schimmelgroei te voorkomen. Overweeg het gebruik van niet-giftige schoonmaakmiddelen op niet-poreuze oppervlakken en laat het oppervlak na het schoonmaken goed drogen. Droge statische stofdoeken of -doeken kunnen ook een grote bijdrage leveren aan het opzuigen van achtergebleven stofdeeltjes.

Zorg voor goede ventilatie

De andere hoeksteen van schimmelpreventie is een goede ventilatie. Een goede ventilatie zorgt voor luchtcirculatie, wat kan helpen de vochtigheid te verminderen als de lucht naar de buitenkant van het huis wordt afgevoerd. Bovendien geeft schimmel de voorkeur aan een ongestoorde omgeving en voldoende ventilatie maakt het des te moeilijker om te groeien.

Gebruik een luchtzuiveraar

Hoewel luchtzuivering structurele schimmelschade aan huizen niet kan terugdraaien, kan het helpen om de blootstelling aan schimmel te verminderen. Vergeet niet dat schimmelfragmenten klein zijn en in de lucht terecht kunnen komen, en allergieën kunnen veroorzaken terwijl ze ook gevaarlijke mycotoxinen met zich meedragen.

Een HEPA-filter is de traditionele methode van luchtzuivering en kan sommige schimmelsporen aanpakken, hoewel er onder de juiste omstandigheden een mogelijkheid is dat schimmel op het filteroppervlak kan groeien. HEPA filters verwijderen 99,97% van de deeltjes die 0,3 micron of kleiner zijn. Mycotoxinen die niet gebonden zijn aan grotere schimmeldeeltjes zijn veel kleiner dan dit-typisch 0,03 micron in grootte.

U kunt meer te weten komen over de beste luchtreiniger voor schimmel hier. De Molekule-technologie is uniek omdat deze schimmelsporen kan vernietigen, zonder gevaarlijke ozon te produceren.

Onbekend bij de mycoloog die in 1837 de beruchte zwarte schimmel (Stachybotrys chartarum) ontdekte, zou zijn ontdekking de basis leggen voor de tijdloze strijd tussen de huiseigenaar en de vochtige omgeving binnenshuis. Hoewel zwarte schimmel schadelijk is, zijn er manieren om het te verwijderen en te voorkomen dat het in uw huis groeit. Zichtbare schimmel verwijderen en de hierboven genoemde preventieve stappen nemen, kan u en uw gezin beschermen tegen schimmel in de lucht, inclusief de gezondheidseffecten van zwarte schimmel.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.