Kijkt u uit naar yams met Thanksgiving?
Wel, ik heb een kalkoendag-bijgerechtwaarschuwing voor u – de kans is groot dat de yams waar u in gaat graven eigenlijk zoete aardappels zijn!
Wat?
Het is waar, zoete aardappels doen zich al jaren voor als yams!
Is dit allemaal een geval van persoonsverwisseling? Of is er iets snode aan de hand?
Wel, we hebben wat rondgespit; dit is wat we te weten zijn gekomen…
Two Peas In A Pod? Uh, No.
Je zou kunnen denken dat yams en zoete aardappelen veel op elkaar lijken.
Beiden zijn wortelgroenten vol met gezonde voedingsstoffen en over de hele wereld genoten.
Gebakken, gekookt, geroosterd, gebakken – zowel yamswortelen als zoete aardappelen kunnen op bijna eindeloos veel manieren worden gekookt en zowel hartig als zoet worden geserveerd.
Yamswortelen en zoete aardappelen hebben misschien een paar dingen gemeen, maar biologisch gezien zijn deze twee knollen heel verschillend.
En hun fysieke kenmerken zijn zo verschillend, dat het vrij eenvoudig is om echte yamswortelen en zoete aardappelen in een oogopslag uit elkaar te houden!
Laten we een kijkje nemen op elk …
Sweet Potatoes – Tubers For Your Sweet Tooth
Bekend als Ipomoea batatas aan de wetenschap nerds, dit zijn de zoete aardappelen Amerikanen zijn het meest vertrouwd met.
En laten we een ding duidelijk op dit moment: Zoete aardappelen zijn technisch gezien geen aardappelen. Alle gewone aardappelen die je kent en liefhebt, zoals roodbruin, rood, wit, vingerlingen en andere behoren tot de nachtschadefamilie.
Zoete aardappelen komen uit een heel andere stamboom – de Convolvulaceae, beter bekend als de “morning glory” plantenfamilie.
De meeste zoete aardappelvariëteiten (er zijn er ongeveer 400) hebben ten minste één taps toelopend uiteinde en een tamelijk glad oppervlak. De schil kan wit, geel, rood, koper en zelfs paars zijn.
Dit zijn de twee soorten zoete aardappelen die u waarschijnlijk in uw plaatselijke supermarkt zult aantreffen:
1. Een goudkleurige schil met binnenin stevig vruchtvlees dat lichtgeel of roomwit is. Deze zoete aardappel blijft na het koken vrij vastkokend (meer zoals een witte of russet aardappel) en heeft een iets drogere en een soort wasachtige textuur. Veel voorkomende variëteiten hier zijn Hannah en O’Henry. In kruidenierswinkels worden ze vaak gewoon als “witte zoete aardappelen” bestempeld. Donkerder, koperbruine schil met zacht vruchtvlees dat varieert van licht oranje tot donkerder rood-oranje. Zoete smaak met een zacht-silky textuur, deze zoete aardappelen zijn zeer vochtig wanneer gekookt. Enkele van de populaire variëteiten die u waarschijnlijk in de bakken van uw kruidenier hebt gezien zijn Jewel, Garnet, Beauregard, en Covington. Supermarkten vaak label deze oranje gevlekte knollen als ofwel “zoete aardappelen” of “yams” of een combinatie van beide.
Yams – Roots In Africa and Asia
Dit zijn de echte ding. Authentieke yams.
De wetenschappelijke naam voor deze schoonheden: Dioscorea.
Geen enkele relatie met traditionele aardappelen of zoete aardappelen.
Yams komen uit weer een andere grote, vrolijke plantenfamilie, de Dioscoreacae – tot hun naaste verwanten behoren lelies en grassen.
Gecultiveerde yams zijn historisch verbonden met Afrika en Azië, maar worden nu geteeld in Latijns-Amerika, het Caribisch gebied en andere tropische gebieden. De echte yamswortels die in de VS in speciaalzaken te vinden zijn, zijn waarschijnlijk geïmporteerd.
Er zijn zo’n 600 yamswortelsoorten die in zeer uiteenlopende maten en vormen groeien, met al even uiteenlopende kleuren schil en vruchtvlees. Sommige kunnen een lengte van 2,5 meter of meer bereiken en wegen meer dan 100 pond. Een van de meest geteelde en gedistribueerde yams is gemakkelijk te onderscheiden alleen al door zijn donkere (bruin of zwart) huid die zeer ruw en schilferig aanvoelt – bijna als boomschors.
Vergeleken met zoete aardappelen, zijn yams over het algemeen minder zoet, bevatten meer zetmeel, en zijn een beetje droger dan zoete aardappelen.
Dat zijn dus enkele van de onderscheidende kenmerken van echte yams.
Klinkt je dat niet bekend in de oren?
Dat komt waarschijnlijk omdat je nog nooit een echte yam hebt gegeten.
Waarom worden de zoete aardappelen in mijn winkel dan als “yams” aangeduid?
Hoe komen zoete aardappelen in de wereld aan de naam “yams”, terwijl ze niet eens in de buurt van het echte werk komen?
Het antwoord is hier, in een tweedelig verhaal dat eeuwen en continenten overbrugt …
Deel één: In de koloniale tijd noemden tot slaaf gemaakte Afrikanen de zoete aardappelen die hier werden geteeld “nyami”, omdat de knol hen deed denken aan de smaak en textuur van hun inheemse yams. Dat West-Afrikaanse woord werd afgekort tot gewoon “yam” en werd geleidelijk een aanvaardbare benaming voor zoete aardappelen in de Nieuwe Wereld.
Deel twee: Dankzij ouderwetse selectieve plantenveredeling in de jaren 1930, kwamen landbouwers van de Louisiana State University met een nieuwe zoete aardappel waar ze echt trots op waren. Het was een fel oranje cultivar van een Puerto Ricaanse knol. Zo helder, dachten ze, dat de concurrerende zoete aardappelen uit Maryland, Virginia en New Jersey er bleekjes bij afstaken. Deze zoete aardappel, zo dachten de wetenschappers, verdiende een geheel nieuwe naam. Dus lobbyde LSU bij het Amerikaanse ministerie van Landbouw voor een naamsverandering. Hoe wilde men ze noemen? Je raadt het al: “Yams.” De USDA zei oké, maar met de voorwaarde dat de nieuw-gedoopte yams ook zouden worden geëtiketteerd als “zoete aardappelen.”
Dus zo werd de term “yams” geassocieerd met zowat elke oranje zoete aardappel die je vandaag in de Amerikaanse kruideniersbakken ziet.
Jij zegt Aardappel, ik zeg Yam…
Well what’s in a name, right?
Op het einde van de dag, het maakt niet zo veel uit of zoete aardappelen soms worden verward met yams of vice versa.
Wat telt is dat het niet uitmaakt hoe ze worden gekookt, oranje zoete aardappelen vol met vitale voedingsstoffen en vullende vezels blijven een geweldige keuze voor gezonde diëten zoals paleo.
En als een bonus, zoete aardappelen (aka yams) zijn vrij zoet om rond te hebben tijdens de feestdagen, zou je niet zeggen? Vooral wanneer bereid met een beetje extra liefde en gedeeld rond de tafel met familie en vrienden.