Zitten er echt bestrijdingsmiddelen in je havermout?

“Onveilige niveaus van een onkruiddodende chemische stof in haverproducten,” schreeuwt een kop van CNN die eerder deze week is gepubliceerd. Het begeleidende artikel citeert een nieuw rapport van de Environmental Working Group (EWG), een non-profit advocacy organisatie, die sporen van glyfosaat – het belangrijkste ingrediënt in het pesticide Roundup – onthulde in verschillende soorten havergranen, havermout, granola en snackrepen. Bijna driekwart van de geteste voedselmonsters “vertoonde hogere glyfosaatniveaus dan wat de wetenschappers van de groep als ‘beschermend voor de gezondheid van kinderen’ beschouwen,” meldde CNN.

Dit klinkt behoorlijk eng, vooral voor iedereen die regelmatig haver eet. (Op de gezondheid, dat is een heleboel van ons-de hele graan verlaagt cholesterol, verbrandt vet, en vult je met vezels, foliumzuur, en kalium). Plus, we hebben de laatste tijd veel gehoord over Roundup: Vorige week kende een Californische jury 289 miljoen dollar toe aan een man die zegt dat hij kanker kreeg door herhaalde blootstelling aan de chemische stof tijdens zijn jaren als ongediertebestrijdingsmanager voor het San Francisco schooldistrict.

We konden het niet helpen, maar we vroegen ons af: Betekent dit dat we onze go-to ochtendmaaltijd moeten dumpen? We groeven een beetje dieper, en hier is wat we ontdekten.

Wat is glyfosaat, en waarom is het in ons voedsel?

Glyfosaat is de meest gebruikte onkruidverdelger ter wereld, en wordt gebruikt in honderden onkruidverdelgende producten. Veel gezondheids- en landbouwdeskundigen zeggen dat mensen glyfosaat niet op dezelfde manier absorberen als schadelijke chemicaliën zoals DDT, dus het is veilig in lage hoeveelheden – zoals wat er achterblijft op bespoten gewassen nadat ze zijn geoogst, schoongemaakt en voorbereid voor voedselverkoop.

In 2015 echter, classificeerde het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek glyfosaat als een “waarschijnlijk kankerverwekkend voor de mens” nadat studies het hadden gekoppeld aan non-Hodgkin-lymfoom. In 2016 kondigde de FDA aan dat het zou beginnen met het testen op glyfosaat in vier veelgebruikte gewassen: sojabonen, maïs, melk en eieren.

Om onze topverhalen geleverd te krijgen in uw inbox, meld u aan voor de nieuwsbrief Gezond leven

Dus hoeveel is er echt – en hoeveel is veilig?

Eerst het slechte nieuws: Het is waar dat glyfosaat is aangetroffen in verschillende soorten haverproducten. Wetenschappers van de U.S. Food and Drug Administration (FDA) hebben hier zelfs zelf over gesproken: In een presentatie tijdens de North American Chemical Residue Workshop in 2016 benadrukte FDA-onderzoeker Narong Chamkasem de hoeveelheden die werden aangetroffen in monsters van instant havermout (maple brown sugar, cinnamon spice, peach and cream), non-instant steel cut oats, en infant oat cereal (plain, banana, en banana strawberry). Deze hoeveelheden varieerden van 0,3 tot 1,67 delen per miljoen.

Nu, het betere nieuws: De toelaatbare limiet voor glyfosaatresidu in granen, vastgesteld door het Environmental Protection Agency, is 30 ppm. De hoeveelheden gevonden in dat onderzoek, dan, waren ruim onder die limiet. (Ze lagen ook onder de strengere Europese limiet van 20 ppm.) Destijds vertelde een woordvoerder van de FDA aan Health dat het testen van havermout was gedaan als onderdeel van een onafhankelijk onderzoeksproject, en dat de resultaten niet waren gepubliceerd of door vakgenoten waren beoordeeld. Sindsdien, zegt het Agentschap, hebben voorlopige tests van andere voedingsmiddelen ook geen glyfosaatresiduen boven de toegestane limieten gevonden.

Het nieuwe EWG-rapport bevat cijfers die een beetje alarmerender klinken, maar ze moeten ook in perspectief worden bekeken. De EWG’s tests vonden gyfosaat niveaus variërend van 0 tot 1.300 delen per miljard (ppb). Let wel: dat zijn delen per miljard, terwijl we het eerder hadden over delen per miljoen. Wanneer de getallen worden omgerekend, is zelfs de hoogste concentratie gevonden in het nieuwe EWG rapport-1.300 ppb, of 1,3 ppm, nog steeds in lijn met wat de FDA eerder aankondigde, en nog steeds lager dan de toelaatbare drempelwaarde van de EPA.

Dus wat is het probleem dan?

De toelaatbare grens van de EPA is niet goed genoeg voor de EWG, waarvan de wetenschappers zeggen dat “legaal niet hetzelfde is als veilig.” De auteurs van het nieuwe rapport citeren een andere glyfosaatrichtlijn voor volwassenen – 1,1 milligram per dag – voorgesteld door het Office of Environmental Health Hazard Assessment van de staat Californië om te beschermen tegen kanker. “Dat niveau van blootstelling is meer dan 60 keer lager dan het veiligheidsniveau dat is vastgesteld door het Environmental Protection Agency,” stelt het rapport.

Vervolgens heeft de EWG “een extra 10-voudige veiligheidsmarge” ingecalculeerd, om rekening te houden met het feit dat kinderen veel minder aan chemicaliën hoeven te worden blootgesteld om nadelige gezondheidseffecten te ondervinden, wat hen het volgende opleverde: “EWG berekende dat een inname van 0,01 milligram glyfosaat per dag een kankerrisico van één op een miljoen zou inhouden,” aldus het rapport. “Om deze maximale dosis te bereiken, zou men slechts een enkele portie van 60 gram voedsel moeten eten met een glyfosaatgehalte van 160 delen per miljard, of ppb.”

Met andere woorden, de EWG’s benchmark voor een veilig niveau van glyfosaat is lager dan 160 ppb, of 0,16 ppm-en de meeste monsters van conventionele haverproducten die in hun studie werden getest, overschreden dit. In het onderzoek werden verschillende merken haver en granola getest, waaronder Quaker Oats, Cheerios, Barbara’s, en Giant. Quaker Old Fashioned Oats bleek het meeste glyfosaat per monster te hebben, met meer dan 1.000 ppb in twee van de drie geteste monsters.

Op de website van Quaker Oats zegt het bedrijf dat het geen glyfosaat toevoegt tijdens enig onderdeel van het maalproces, maar dat het algemeen wordt gebruikt door boeren die het vóór de oogst toepassen. “Zodra de haver naar ons is getransporteerd”, staat op een FAQ-pagina, “doorlopen we ons strenge proces waarbij de haver grondig wordt gereinigd (gepeld, schoongemaakt, geroosterd en in vlokken gesneden). Alle niveaus van glyfosaat die kunnen achterblijven zijn sporen en liggen aanzienlijk onder de limieten die door de Environmental Protection Agency (EPA) zijn vastgesteld als veilig voor menselijke consumptie.”

Dus wat betekent dit allemaal voor onze gezondheid?

Helaas, niets definitiefs. Het is duidelijk dat veel conventioneel geteelde gewassen die we in Amerika eten met glyfosaat worden bespoten voordat ze worden geoogst, maar tot nu toe hebben geen studies niveaus gevonden die hoog genoeg zijn om rode vlaggen te doen rinkelen, althans niet officieel.

Wil je op veilig spelen? Het vermijden van haver heeft ook zijn nadelen: De stevige hele korrels zijn rijk aan vezels en belangrijke voedingsstoffen, en ze zijn lang aangeprezen als een natuurlijke manier om het cholesterolgehalte te verlagen.

In feite vond een studie uit 2016 dat haverconsumptie niet alleen helpt het LDL (slechte) cholesterolgehalte te verlagen, maar dat het ook twee andere markers van cardiovasculaire risico’s verlaagt-non-HDL-cholesterol (totaal cholesterol minus HDL) en apolipoproteïne B, een eiwit dat slechte cholesterol door het bloed voert.

Als je je gewone ontbijtkommetje niet wilt opgeven, maar je maakt je zorgen over de hoeveelheid pesticiden, is er één ding dat je kunt doen: Kies biologische haver, zegt Health bijdragende voedingsredacteur Cynthia Sass, RD.

GERELATEERD: 11 Foods You Should Buy Organic

Eating organic kan u helpen uw blootstelling aan zelfs sporen van pesticiden te verlagen, zegt Sass, met name voor voedingsmiddelen die u dagelijks eet. In de nieuwe EWG-studie bevatten enkele van de geteste biologische producten sporen van glyfosaat – mogelijk afkomstig van pesticiden die afkomstig zijn van conventioneel geteelde gewassen in de buurt, of van kruisbesmetting in fabrieken. Maar geen van de niveaus waren zelfs boven de EWG’s strenge drempel voor veiligheid.

Organisch voedsel is duurder dan conventioneel geteelde, maar ze hoeven de bank niet te breken, zegt Sass. “Als je een budget hebt, zoek dan naar biologische producten van een winkelmerk”, raadt ze aan. “En je kunt besparen op biologische merkfabrikanten door te zoeken naar afdrukbare coupons op hun websites of op sites van winkeliers.” Ze stelt ook voor om de bulksectie in uw supermarkt te controleren, waar items meestal minder kosten per portie, voor biologische opties.

Gratis lidmaatschap

Geef voedingsbegeleiding, wellness-advies en gezonde inspiratie rechtstreeks naar uw inbox van Health