Belarusische taal, Wit-Russisch ook gespeld als Wit-Russisch, oudere schrijfwijzen Wit-Russisch en Wit-Russisch, vroeger Wit-Roethenisch of Wit-Russisch genoemd (niet te verwarren met de “Witte” Russen die na de Russische Revolutie van 1917 tegen de communisten vochten), Wit-Russisch Belaruskaja mova, Oost-Slavische taal die historisch gezien de moedertaal is van de meeste Wit-Russen. Vele Wit-Russische regeringen in de 20e eeuw voerden een beleid ten gunste van het Russisch, met als gevolg dat in het onderwijs en het openbare leven meer gebruik wordt gemaakt van het Russisch dan van het Wit-Russisch. Het Witrussisch vormt een schakel tussen de Russische en de Oekraïense taal, aangezien de dialecten ervan geleidelijk overgaan in Russische dialecten en Oekraïense dialecten aan de respectieve grenzen. De centrale dialecten, te midden van verschillende grote dialectzones, vormen de basis voor het Standaard Wit-Russisch. De taal bevat veel Poolse leenwoorden en wordt geschreven in een vorm van het cyrillische alfabet. Een oudere vorm van het Witrussisch werd in de 14de tot de 16de eeuw als officiële bestuurstaal gebruikt in het Groothertogdom Litouwen, dat naast het huidige Wit-Rusland ook Litouwen en Oekraïne omvatte.
