Het is niet echt een dinosaurus, maar misschien kan het er een spelen op tv.
ontvang e-mails over komende NOVA-programma’s en aanverwante inhoud, evenals speciale reportages over actuele gebeurtenissen door een wetenschappelijke lens.
Een onderzoeksteam geleid door wetenschappers van Yale en Harvard hebben de activiteit van eiwitten in een kippenembryo aangepast om een kip met een reptielachtig gezicht te creëren. Toen dinosaurussen langzaam overgingen in hun aviaire nakomelingen, veranderden hun snuiten geleidelijk in snavels. Het terugbrengen van deze snuiten maakt deel uit van een poging tot reverse engineering van dinosaurussen, waaruit vogels 150 miljoen jaar geleden zijn voortgekomen.
Hun eerste stap was vast te stellen waarom vogelgezichten er anders uitzien dan reptielengezichten. Het onderzoeksteam merkte op dat de cellen die twee eiwitten aanmaken die betrokken zijn bij de gezichtsontwikkeling een ander patroon hebben bij vogels in ontwikkeling dan bij reptielen in ontwikkeling. Om te zien of deze eiwitten belangrijk zijn voor de snavelvorming, brachten zij een kleine kraal met eiwitremmers in en implanteerden deze in het gezicht van het zich ontwikkelende kippenembryo.
Ewen Callaway, rapporterend voor Nature , beschrijft wat zij zagen:
De onderzoekers hebben de eieren niet daadwerkelijk uitgebroed, zegt Bhullar, omdat ze die stap niet in hun goedgekeurde onderzoeksprotocol hebben geschreven. In plaats daarvan zagen ze verschillen in de gezichten van kuikens die klaar waren om uit te komen, die er subtiel anders uitzagen dan kuikens waarvan de eiwitten niet waren geremd. De veranderde kuikens hadden nog steeds een huidflap over hun snavels, dus het verschil is niet duidelijk, zegt Bhullar. “Als je deze dieren van buiten bekijkt, zou je nog steeds denken dat het een snavel is. Maar als je het skelet zou zien, zou je gewoon erg in de war raken,” zegt hij. “Ik zou niet zeggen dat we vogels snuiten hebben gegeven.”
In sommige embryo’s waren de premaxillae gedeeltelijk versmolten, terwijl in andere de twee botten afzonderlijk waren en veel korter; sommige van de veranderde embryo’s zagen er niet zo anders uit dan die van gewone kippen. Het team maakte digitale modellen van hun schedels met een computertomografie-scanner en ontdekte dat sommige van deze meer leken op de botten van vroege vogels zoals Archaeopteryx en dinosaurussen zoals Velociraptor, dan op niet-gemodificeerde kippen.
Dit onderzoek werd dinsdag online gepubliceerd door het tijdschrift Evolution, en de wetenschappers die er verantwoordelijk voor zijn houden niet van de dino-kip bijnaam. “Ons doel hier was om de moleculaire onderbouwing van een belangrijke evolutionaire overgang te begrijpen, niet om een ‘dino-kip’ te creëren gewoon omwille van het,” zegt Bhart-Anjan S. Bhullar in een nieuwsbericht. Bhullar is de assistent-professor aan Yale die de studie leidde.
Hun bevindingen hebben gemengde beoordelingen ontvangen van de wetenschappelijke gemeenschap, rapporteert Carl Zimmer voor de New York Times . Sommigen uiten hun bezorgdheid dat de eiwitremmers een te bot instrument waren om veel te leren over de werkelijke effecten van deze eiwitten – anderen vonden de resultaten veelbelovend. Hoe dan ook, dit voegt zich bij de groeiende wetenschappelijke beweging van het gebruik van farmaceutische en genetische instrumenten om wezens te begrijpen die al lang uitgestorven zijn, of nog niet geboren zijn.