In de bouw worden wering meestal aangetroffen in een gemetselde fineer- of spouwmuur, net boven het gootstuk. De spouw dient als een manier om dit water af te voeren via de waterkeringen. Door de waterkeringsgaten kan de wind een luchtstroom door de spouw veroorzaken. De luchtstroom voert het verdampte water uit de spouw naar buiten af. Ook boven vensters worden wel eens tredegaten aangebracht om droogrot van een houten kozijn te voorkomen.
Open kopvoegenEdit
De open kopvoegen worden gemaakt door mortel uit de voegen weg te laten. Hierdoor ontstaan open gaten van dezelfde grootte als de typische tussenruimte van de voegen. Dit is de meest gebruikelijke methode en de meest effectieve manier om water uit de spouw te laten verdampen. De afstand tussen de open kopse voegen kan om de 24 inches (61 cm) worden gedaan. Een van de problemen met deze methode is dat de open kopvoegen grote gaten creëren die niet aantrekkelijk zijn. Sommige onderhoudswerkers kunnen die gaten ook onopzettelijk dichten zonder te beseffen dat het gaat om waterkeringen. Er zijn producten zoals aluminium ventilatieroosters en plastic roosters, die in de gaten kunnen worden aangebracht om ze minder opvallend te maken.
Katoentouw wickingEdit
Katoenen lontjes kunnen worden gebruikt voor het maken van weps. Een touw van maximaal 12 inch (30 cm) lang wordt in de voegen geplaatst. Het andere eind van het touw wordt tot in de spouwmuur doorgetrokken. Het katoen kan het vocht in de muur opnemen en naar buiten afvoeren, maar het omgekeerde is ook waar – het katoentouw kan een kleine hoeveelheid vocht van buiten naar binnen de muur afvoeren. Het verdampingsproces verloopt langzamer dan bij een gat in de muur. Ook zou het katoen vlam kunnen vatten.
BuizenEdit
Een ander type waterkering is een buis die kan worden gemaakt door gebruik te maken van holle kunststof of metaal. De afstand tussen de buizen is ongeveer 16 inch (41 cm) uit elkaar. De installatie van de buizen gebeurt onder een hoek om water te laten uitdruipen. Als de hoek te steil is, zal de opening in de muurspouw te hoog zijn voor water om eruit te komen. Als de hoek te vlak is, kan de mortel die voor het leggen van de bakstenen is gebruikt, in de spouw vallen en de buizen blokkeren. Soms wordt een ondiepe laag grind gelegd om te voorkomen dat de mortel in de buizen valt en deze verstopt. De dikte van de plastic buis, hoe klein ook, zal een kleine dam vormen waardoor water zich in de spouw van de muur kan verzamelen.
Een andere techniek om buizen te vormen in plaats van permanent buismateriaal te gebruiken, is het gebruik van geoliede staven of touwen. De geoliede staaf of touwen worden geplaatst en in de voegen gemetseld. De olie voorkomt mortelbinding en de staven of touwen kunnen worden verwijderd nadat de mortel is uitgehard, waardoor een gat ontstaat dat vergelijkbaar is met het gebruik van een buis.
Het voordeel van het buistype is dat het minder opvalt. De kleine gaatjes kunnen echter de lucht niet goed laten circuleren en het vocht niet goed afvoeren.
Gegolfde kanalenEdit
Een nieuwere techniek voor het maken van waterkeringen maakt gebruik van gegolfd plastic om waterkanalen/tunnels te maken die de onderzijde van de bedvoeg van mortel vormen. Deze tunnels leiden het water snel uit de muur door meerdere openingen voor de waterkering en zorgen ervoor dat het water op het laagste punt in de muur naar buiten kan. Gegolfde kunststof waterkeringen gaan over het algemeen op in de mortel en vallen minder op dan touw waterkeringen.