Jefferson erfde veel slaven. Zijn vrouw bracht een bruidsschat van meer dan 100 slaven mee, en hij kocht er nog veel meer gedurende zijn leven. Op sommige momenten was hij een van de grootste slaveneigenaren in Virginia.
1821, schrijvend over gebeurtenissen van ca. 1770: “Ik heb één poging gedaan in (de wetgevende macht van Virginia) om de emancipatie van slaven toe te staan, die werd afgewezen: en inderdaad, tijdens de regeringsperiode kon niets liberaals op succes rekenen.” (Jefferson, 1984, p5.)
1774: “De afschaffing van de slavernij in eigen land is het voornaamste doel in de koloniën waar deze helaas in de kinderschoenen is komen te staan. Maar voordat de slaven die wij hebben het recht op vrijheid krijgen, is het noodzakelijk om alle verdere import uit Afrika uit te sluiten…” (Jefferson, 1984, p115.)
1776: “Hij heeft een wrede oorlog gevoerd tegen de menselijke natuur zelf, zijn heiligste rechten van leven en vrijheid geschonden in de persoon van een verafgelegen volk dat hem nooit heeft beledigd, en hen gevangen &genomen & tot slavernij gebracht op een ander halfrond, of tot een ellendige dood tijdens hun vervoer daarheen. Deze piratenoorlog, de afkeuring van ongelovige machten, is de oorlogsvoering van de CHRISTIANSE koning van Groot-Brittannië. Vastbesloten om een markt open te houden waar MEN zou worden gekocht en verkocht, heeft hij zijn negatief geprostitueerd voor het onderdrukken van elke wetgevende poging om deze afschuwelijke handel te verbieden of in te dammen: En opdat dit samenraapsel van verschrikkingen geen feit van voorname dood zou behoeven, spoort hij nu juist die mensen aan om de wapens tegen ons op te nemen, en de vrijheid waarvan hij hen heeft beroofd, te kopen door de mensen te vermoorden aan wie hij hen ook heeft opgedrongen, waardoor hij vroegere misdaden tegen de vrijheden van het ene volk afrekent met misdaden die hij hen aanspoort te plegen tegen het leven van een ander.” -Van Jeffersons ontwerp van de Onafhankelijkheidsverklaring. Deze paragraaf werd weggestemd door het Congres. (Jefferson, 1984, p22.)
1778: “Ik bracht een wetsvoorstel in om verdere import te voorkomen . Dit wetsvoorstel werd zonder tegenstand aangenomen en maakte een einde aan de toename van het kwaad door de invoer, terwijl de definitieve uitroeiing ervan aan toekomstige inspanningen werd overgelaten. (gepubliceerd in 1821.) (Jefferson, 1984, p 34.)
1787: “Onder de milde behandeling die onze slaven ondergaan, en hun gezonde, hoewel grove voeding, neemt deze smet in ons land even snel, of sneller, toe dan bij de blanken.” (Jefferson, 1984. p 214.)
1787: Jefferson besprak zijn wetsvoorstel uit 1777 dat, indien aangenomen, uiteindelijk de slaven van Virginia zou hebben bevrijd en gedeporteerd: Men zal zich waarschijnlijk afvragen: “Waarom de zwarten niet behouden en in de staat opnemen…? Diepgewortelde vooroordelen bij de blanken; tienduizenden herinneringen, bij de zwarten, aan de verwondingen die zij hebben ondergaan; nieuwe provocaties; de werkelijke verschillen die de natuur heeft gemaakt; en vele andere omstandigheden, zullen ons in partijen verdelen, en stuiptrekkingen teweegbrengen die waarschijnlijk nooit anders zullen eindigen dan in de uitroeiing van het ene of het andere ras.” (Jefferson, 1984. p 264.)
1787: “Ik beschouw het daarom slechts als een vermoeden dat de zwarten, of zij nu van oorsprong een apart ras zijn, of door tijd en omstandigheden apart zijn komen te staan, inferieur zijn aan de blanken wat betreft de begaafdheid van lichaam en geest.” (Jefferson, 1984. p 270.)
1787: “Er moet ongetwijfeld een ongelukkige invloed zijn op de manieren van ons volk, veroorzaakt door het bestaan van slavernij onder ons. De hele handel tussen meester en slaaf is een voortdurende oefening van de meest onstuimige passies, het meest onophoudelijke despotisme aan de ene kant, en vernederende onderwerpingen aan de andere kant… Ik beef voor mijn land als ik bedenk dat God rechtvaardig is: dat, alleen rekening houdend met aantallen, natuur en natuurlijke middelen, een omwenteling van het rad van fortuin, een uitwisseling van situatie, tot de mogelijke gebeurtenissen behoort: dat het waarschijnlijk kan worden door bovennatuurlijke tussenkomst De Almachtige heeft geen eigenschap die partij voor ons kan kiezen in zo’n wedstrijd.” (Jefferson, 1984. p 288-9)
1787: “Deze onwil ( is voor hun bestwil, niet voor mijn eigen bestwil; omdat mijn schulden eenmaal zijn vereffend, zal ik een of ander plan uitproberen om hun situatie gelukkiger te maken, vastbesloten om mezelf tevreden te stellen met een klein deel van hun arbeid.” (Miller, p57.)
In 1790 schonk Jefferson zijn pas getrouwde dochter en haar man 1000 acres land en 25 slaven. (Miller)
In 1798 bezat Jefferson 141 slaven, waaronder veel bejaarden. Twee jaar later bezat hij er 93. (Bigelow,p537.)
1800: “We zijn echt te beklagen!” -Jefferson’s reactie op Gabriel’s Conspiracy, een poging tot een slavenopstand in Virginia. (Miller, p127.)
Een van Jeffersons slavinnen was Sally Hemings, naar verluidt de halfzuster van zijn overleden vrouw. Tijdens Jeffersons presidentschap verscheen het gerucht in de pers dat zij zijn minnares was. Jefferson ontkende dit verhaal, dat ook werd doorgegeven als Hemings familietraditie.De jongste van Hemings zes kinderen stamde zeker af van de Jefferson-lijn, waarschijnlijk via Jefferson, zijn broer Randolph, of een van Randolphs zonen. Jefferson was in de buurt van Sally Hemings tijdens elke periode van de conceptie. ( Miller, p148-176:.) Voor een bespreking van de DNA kwestie zie: http://tinyurl.com/ckfkk2 en: http://jeffersondna.com
Jefferson bevrijdde een van Hemings kinderen en stond een ander toe om ongestoord weg te lopen. Beiden waren licht genoeg om met succes voor blanke te kunnen doorgaan.(Zie Miller, p165.)
1807: Jefferson vertelde een Engelse diplomaat dat de zwarten “even ver inferieur waren aan de rest van de mensheid als de muilezel is aan het paard, en net zo gemaakt om lasten te dragen.” (Miller, p57.)
1807: Volgens de grondwet mocht het Congres de slavenhandel (d.w.z. de invoer van slaven in het land) pas in 1808 verbieden. In maart van 1807 beval president Jefferson een dergelijke wet aan, die op 1 januari 1808 van kracht zou worden, en het Congres keurde deze wet goed. (Miller, p145)
(ongeveer) 1814: “De samensmelting van blanken en zwarten veroorzaakt een degradatie waarmee geen enkele liefhebber van zijn land, geen enkele liefhebber van de uitmuntendheid van het menselijk karakter, onschuldig kan instemmen.” (Miller, p207)
1815: “De slaaf moet door onderricht en gewoonte worden voorbereid op zelfbestuur, en op de eerlijke bezigheden van industrie en sociale plicht. Het eerste moet voorafgaan aan het tweede.” (Miller, p253.)
1820: (Over slavernij) “We hebben de wolf bij de oren en we kunnen hem niet vasthouden noch veilig laten gaan. Gerechtigheid is in de ene schaal en zelfbehoud in de andere.” (Miller, p241)
1821: “Niets staat zekerder in het boek van het lot geschreven dan dat deze mensen vrij zullen zijn. Evenmin is het minder zeker dat de twee rassen, die even vrij zijn, niet in dezelfde regering kunnen leven. De natuur, de gewoonte en de mening hebben onuitwisbare scheidslijnen tussen hen getrokken.” Voor de moderne geest leest de eerste zin als een strijdkreet voor emancipatie. In Jeffersons context betekende het bijna het tegenovergestelde: aangezien emancipatie onvermijdelijk was, was het onnodig en waarschijnlijk contraproductief om te proberen die te bespoedigen. De eerste zin is gegraveerd op de muren van het Jefferson Memorial; de andere zinnen niet. (Jefferson, 1984. p 44)
1824: Jefferson bespreekt zijn voortdurende hoop dat de slaven naar Afrika kunnen worden gestuurd: “To send off the whole of these at once, nobody conceives to be practicable for us, or expedient for them. Laten we vijfentwintig jaar nemen voor de voltooiing ervan, binnen welke tijd ze zullen worden verdubbeld. Hun geschatte waarde als eigendom… moet door iemand betaald of verloren worden.” (Jefferson, 1984. p1485)
(Zie Miller, p168)
De enige slaven die Jefferson in zijn testament bevrijdde waren kinderen van Sally Hemings. Zijn dochter Martha bevrijdde Sally later.