Heb je ooit meer gedaan dan je dacht dat je zou kunnen tijdens een training, alleen om erachter te komen dat de volgende dag voel je je uitgeput, misschien zelfs koortsig en grieperig? Dit is een voorbeeld van een door inspanning veroorzaakte symptoomopflakkering. In zijn eenvoudigste bewoordingen is een door inspanning veroorzaakte symptomenopflakkering wat er gebeurt wanneer iemand met een intolerantie voor inspanning te hard van stapel loopt in de sportschool. Wanneer lichaamsbeweging te veel voor ons is, wordt ons systeem verergerd en overbelast, en de manier van het lichaam om te reageren is om in een opflakkering te gaan 1, 2, 3
Wat is een opflakkering? Mensen die met auto-immuunziekten, fibromyalgie en andere chronische ziekten leven, weten het maar al te goed, zij zijn nauw verbonden met het concept van een flare-up. Een flare-up ziet er als volgt uit: je hebt je goed gevoeld, misschien zelfs goed, en dan opeens voel je je vreselijk, je kunt niet uit bed komen, je lichaam heeft pijn en je kunt je niet eens bewegen? Dat vreselijke, onbeschrijfelijke maar totaal slopende gevoel is een flare-up.
Flare-ups zien er voor elke persoon een beetje anders uit, afhankelijk van de individuele ziekte (bijvoorbeeld, een Crohn’s flare-up heeft een aantal symptomen zoals diarree die anders zijn dan een Hashimotos flare-up, die meer griepachtig kan zijn), maar over het algemeen ziet een flare-up er als volgt uit: uitputting, spierpijn, hersenmist, pijnlijk lichaam dat zacht aanvoelt, gebrek aan vermogen om normaal te functioneren, samen met verhoogde angst, depressie en/of verdriet.
Aflare-ups kunnen worden veroorzaakt door een groot aantal factoren, variërend van de wisseling van de seizoenen tot het eten van bepaald voedsel. Kortom, alles wat het lichaam stress bezorgt, kan een opflakkering van de symptomen veroorzaken. Stress is gedocumenteerd als een trigger van een auto-immuunziekte en van een opflakkering van de symptomen (je kunt mijn blog over stress hier lezen). En hoewel er een beperkte hoeveelheid onderzoek is dat lichaamsbeweging direct linkt aan de ervaring van een auto-immuun opflakkering, is het verband duidelijk.
Als stress een opflakkering veroorzaakt, dan veroorzaakt lichaamsbeweging een opflakkering, want- lichaamsbeweging IS gedefinieerd als een fysieke stressfactor op het lichaam. In de basis is dat eigenlijk het doel van lichaamsbeweging: het lichaam onder stress zetten, zodat het zich aan de stress kan aanpassen. In deze aanpassing vinden veranderingen plaats – onze spieren worden sterker, ons hart en onze longen werken gemakkelijker en efficiënter, ons lichaam is beter in staat hormonen te reguleren, enzovoort. Al deze aanpassingen zijn prachtig – dit zijn de dingen die onze artsen willen dat we ervaren, om onze gezondheid te verhogen.
Hoewel, om deze voordelen van lichaamsbeweging te krijgen, moeten we daadwerkelijk lichaamsbeweging uitvoeren, wat een tijdelijke verhoging van cortisol in ons systeem veroorzaakt. En voor mensen met auto-immuunziekten kan die toename van cortisol (ook bekend als ons stresshormoon) te veel zijn voor ons systeem om aan te kunnen. Zoals ik al eerder zei, kan stress (ook bekend als een toename van cortisol) auto-immuunsymptomen uitlokken. Dit is hoe oefening geïnduceerde symptoom opflakkeringen gebeuren bij mensen met een lage tolerantie voor stress – dat wil zeggen mensen die leven met een auto-immuunziekte en oefening intolerantie.
Hoewel, alleen omdat uw inspanningsintolerantie u een risico geeft op een door inspanning veroorzaakte symptoomopflakkering, betekent dit niet dat u lichaamsbeweging moet vermijden.
Lichaamsbeweging heeft aanzienlijke gezondheidsvoordelen, vooral voor mensen die leven met auto-immuunziekte en chronische ziekte.
Het betekent gewoon dat we ons trainingsplan moeten aanpassen om in lijn te blijven met de werkelijke behoeften van ons lichaam.
Zoals ik al eerder heb gezegd, is het medisch bewezen dat lichaamsbeweging gunstig is voor degenen onder ons die leven met een auto-immuunziekte. Als het goed wordt gedaan, kan lichaamsbeweging niet alleen op lange termijn algemene gezondheidsvoordelen bieden, maar het kan ons ook helpen onze specifieke auto-immuunsymptomen en opflakkeringen te beheersen. Chronische pijn en auto-immuunaandoeningen worden verergerd door ontsteking, en als het goed wordt gedaan, kan lichaamsbeweging helpen om ontsteking en pijn veroorzaakt door ontsteking te verminderen.
Daarnaast kunnen de juiste oefeningen ons lichaam leren zich aan te passen aan een pijnrespons, wat ons kan helpen om door de pijn en uitputting van onze dagelijkse activiteiten heen te komen. Ons lichaam moet leren comfortabel te zijn met ongemakkelijk zijn op een veilige, beschermde manier, zodat wanneer we worden blootgesteld aan verrassing, uitdaging en ongemak in ons dagelijks leven, ons lichaam erop is voorbereid dit aan te kunnen.
Zonder lichaamsbeweging en beweging zullen onze fysieke pijnen en pijn na verloop van tijd juist toenemen. Het doel hier is om dagelijks te bewegen, de juiste soort oefening te doen, om uw lichaam te helpen de pijnervaring te verminderen en de gezondheid te vergroten.
Dit is waar Autoimmune Strong om de hoek komt kijken: het is een workout die is ontworpen voor mensen die leven met een intolerantie voor lichaamsbeweging. Het helpt ons kracht op te bouwen zonder onze systemen te overweldigen. Het is ontworpen om ons te helpen bij het vermijden van door oefening veroorzaakte symptoom opflakkeringen. Het is ontworpen om ons te helpen ons leven weer op te pakken, van ons lichaam te houden en ons elke dag goed te voelen.
Klik hier om mee te doen aan het trainingsprogramma van Autoimmune Strong en kijk of het iets voor u is.
1. Ernst van symptoomopflakkering na matige inspanning houdt verband met cytokineactiviteit bij chronisch vermoeidheidssyndroom
2. Oefening en vermoeidheid