Er zijn twee basiscategorieën bitten, de snaffle en de hefboombit. In dit artikel bespreken we wat een snaffle is, de verschillende soorten snaffles, en het gebruik van verschillende snaffle bitten.

Wat is een snaffle bit?

Het is een algemeen geloof dat elk bit met een gebroken mondstuk een snaffle is. De meeste snaffle bitten hebben een gebroken mondstuk, maar niet allemaal. Een Mullen snaffle heeft een massief mondstuk. Curb straps mogen niet gebruikt worden met snaffle bitten. Zie hieronder voor snaffle bitten die je kunt gebruiken als je paard zijn mond opent en het bit erdoor laat glijden.

Een snaffle bit is een bit waarbij het kopstuk van het hoofdstel en de teugels in dezelfde ring vastzitten. Dit type bevestiging resulteert in een 1:1 verhouding van trekkracht, wat betekent dat één pond druk van de teugel gelijk is aan één pond druk op de mondhoeken en stangen van het paard. Een hefboombit heeft een hogere drukverhouding op basis van de lengte van de schachten.

Snaffelbitten kunnen zacht of hard zijn!

Snaffels kunnen dikke en zachte mondstukken hebben. Aan de andere kant zijn dunne mondstukken, zoals gedraaid draad, strenger. De lichtere 1:1 druk is de reden waarom snaffle bitten vaak worden gebruikt om jonge paarden te starten of om oudere paarden te hertrainen die wat terug naar de basis werk nodig hebben. Echter, in de verkeerde handen kan elk bit hard zijn, met inbegrip van snaffles. Uitstekende rijkunst vereist zachte, lage handen van de ruiter.

Hoe gebruik je een snaffle bit?

Heb je ooit van de uitdrukking “plow reining” gehoord? Directe druk wordt gebruikt om het paard zijwaarts te laten draaien in beide richtingen. Het vereist dat de ruiter twee handen gebruikt. De ene hand trekt aan een teugel terwijl de andere hand de andere teugel over de nek van het paard duwt. Bijvoorbeeld, om naar rechts te draaien, zou de ruiter lichte druk uitoefenen op de rechter teugel terwijl hij de linker teugel op de hals legt. Het gewenste resultaat is dat het paard zal reageren door toe te geven aan de druk en zal draaien in de richting van de trekkracht. Als het paard zich verzet, dan kan meer trekkracht worden uitgeoefend. Dit trekken is het meest effectief wanneer de handen van de ruiter laag zijn en aan de zijkanten van de hals van het paard.

Houd in gedachten dat je moet vragen met lichte druk, aandringen met kleine rukjes, en eisen door het hoofd van het paard rond te trekken. Met geduld en consequentie, zal je paard beginnen te reageren op lichte druk.

Types van Snaffle bitten:

Ring Snaffles (Eerste keuze voor beginnende ruiters):

De meest gebruikte snaffle in de vroege training is toevallig ook de meest vergevingsgezinde van de ruiter fouten. De ringen zijn los, en er is een enkele jointed mondstuk. Ze kunnen ook worden gevonden met een massief Mullen mondstuk.

Met ring snaffles, kan het paard onmiddellijk worden gewaarschuwd voor dreigende actie wanneer de ruiter de teugels oppakt. Het losse ontwerp van de ringen maakt dit mogelijk. De druk is het meest geconcentreerd waar de ringen de mondhoeken van het paard raken. Maar de kleinere maat van de ringen, 2,5″ tot 3″, maakt het gemakkelijker voor dit bit om door de paardenmond te worden getrokken.

D-Ring Snaffles (2e keus voor beginnende ruiters):

De ringen van de D-ring snaffle kunnen niet draaien, en ze hebben vaste butsen. Trekken aan de zijkant van het bit resulteert in druk aan de andere kant van het bit. De druk op de andere wang maakt het gemakkelijker voor het paard om de cue te begrijpen om hun hoofd te geven.

De Dee-ring snaffle wordt meestal aangetroffen met een eierstaart mondstuk. Er zijn echter ook andere mondstukken verkrijgbaar. Denk eraan hoe dunner het mondstuk, hoe strenger het bit is.

De Full Cheek Snaffle (voor paarden die de ringen door hun mond laten glijden of paarden die niet zijdelings willen buigen):

Stel je een Dee Snaffle voor met spijlen die op en neer gaan. Deze bars voorkomen dat de ringen te trekken door de mond van het paard. Net als de D-ring, is er druk aan de andere kant van het bit. De stangen bedekken een breder gebied van het gezicht, en de cue voor het paard om hun hoofd te draaien met de trekkracht en weg van de druk is makkelijker voor hen om te begrijpen.

Mondstukken beschikbaar in Snaffle Bits:

Tot nu toe hebben we de ringen op Snaffle bitten besproken. Nu, laten we eens kijken naar de mondstukken die beschikbaar zijn.

Eggbutt Snaffles (het zachtste mondstuk):

Eggbutt snaffles kunnen zowel O-ring of D-ring shanked zijn. De naam komt van het mondstuk. Het mondstuk heeft een enigszins ovale verbinding waar het de ring ontmoet. De uiteinden van het bit die de wang raken zijn het dikst, en lopen geleidelijk taps toe naar het midden. Dit bredere, gladde bit zet minder druk op de tralies van de paardenmond.

Een uitstekende manier om dit te demonstreren is om met één vinger aan de hoek van je wang te trekken. Neem dan 3 of 4 vingers en trek. Welke voelt beter? Maar net als mensen, zullen paarden verschillende meningen hebben over wat comfortabel is of niet. Sommigen houden niet van de “zwaarte” van een Eggbutt snaffle. Als ze bezwaar hebben, probeer dan een lichtere, kleinere snaffle.

Maar ik moet het herhalen: hoe dunner het mondstuk, hoe zwaarder het bit.

Een ervaren trainer kan sneller resultaten krijgen met een dunner bit, maar het vereist lichte, vaardige handen om de gewenste resultaten te krijgen. Een beginnende ruiter zal een mondstuk willen dat glad is en niet te dun.

Twisted Wire (Een mondstuk voor ervaren trainers):

Het dunste mondstuk is de twisted wire. De naam beschrijft hoe het bit eruit ziet. De twisted wire is een bit voor ervaren trainers die snel resultaten willen. Het kan zeer pijnlijk zijn voor het paard in de verkeerde handen en meer problemen veroorzaken dan het helpt.

Andere variëteiten mondstukken:

Er zijn verschillende variëteiten mondstukken zoals glad (Eggbutt), Lifesaver, Waterford, French link, Dogbone met rollers, Twisted wire, of de Mullen (massief mondstuk).

Sommige van deze hebben twee schakels in plaats van één. Het hebben van twee schakels verdeelt de druk in de mond gelijkmatiger over de tralies en de tong. Dit helpt om overmatige druk op de tong of het gehemelte, veroorzaakt door een ruiter met zware handen, te verminderen.

Welk bit moet je gebruiken?

Wanneer je beslist welk bit je gaat gebruiken, moet je rekening houden met de vaardigheden van de ruiter en de ervaring van het paard. Een beginnende ruiter en een jong paard zullen een zachter, minder hard bit willen. Wees niet bang om een ouder paard als het ware terug te brengen naar de kleuterschool, en begin opnieuw met een basis bit en basistraining om slecht gedrag eruit te werken. Overgaan op zwaardere bitten is vaak niet de oplossing. Als je de controle nodig hebt van een dunner bit, vraag dan om advies van een ervaren ruiter. Onthoud dat zachte, lage handen belangrijk zijn.

Over de auteur

Wendy Sumner (onderzoeker/schrijver)

Wendy is opgegroeid op een quarter horse ranch in Wyoming. Ze hielp paarden op te voeden en te trainen om te showen in de American Quarter Horse Association. Op de universiteit behaalde ze haar diploma Equine Science en vervolgde ze haar liefde voor alles wat met paarden te maken heeft. De laatste 35 jaar heeft ze paarden opgevoed, getraind en lesgegeven. We zijn blij dat ze heeft ingestemd om ons team te versterken als onderzoeker en schrijver.

Sharing is caring!

472shares
  • Share444
  • Tweet
  • Pin28

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.