Meerdere generaties Amerikanen groeiden op met het kijken naar Mr. Rogers’ Neighborhood, de langlopende televisieshow voor kinderen (1968-2001), gepresenteerd door de vestjes dragende Fred McFeely Rogers, die in 2003 overleed.
Rogers’ zachte stem, zachte houding en niet aflatende vriendelijkheid leidden tot nieuwsgierigheid en speculaties over zijn privé-leven gedurende zijn hele carrière. Geruchten over de heer Rogers liepen uiteen van beweringen dat hij een vroegere carrière had als sluipschutter bij de Marine of Navy SEAL (hij diende in geen enkele hoedanigheid in het leger), tot de beschuldiging dat hij een veroordeelde kindermisbruiker was (er is geen enkel strafblad aan het licht gekomen), tot geruchten dat hij ondanks een huwelijk van een halve eeuw met dezelfde vrouw, eigenlijk homo was (in tegenstelling tot alle beschikbare bewijzen).
Een nieuwe biografie gepubliceerd in 2018 (The Good Neighbor: The Life and Work of Fred Rogers, door Maxwell King) bevestigde opnieuw dat Fred Rogers in bijna elk opzicht precies was wie hij leek te zijn, zelfs terwijl het boek een hele nieuwe ronde van speculaties over zijn seksualiteit inspireerde. Kort na de publicatie werden de sociale medianetwerken aangestoken met de onthulling dat de heer Rogers, naar verluidt, biseksueel was:
Hoe dan ook, het wildste wat me de laatste tijd is overkomen, is toen ik met mijn grootmoeder ging praten en ze zoiets had van “wist je dat de heer Rogers biseksueel was?” en mijn homoseksuele kont, homo van de familie, Miss Family Homosexual moest zijn als “hij was WAT?”
– ProblemsofaBookNerd (@CeceEwing_) March 3, 2019
Vandaag heb ik geleerd dat Mr. Rogers biseksueel was en dat maakte me heel blij.
– DaisyFM ✒︎ (@peprally) March 7, 2019
Mr. Rogers is het biseksuele Icoon waarvan we nooit wisten dat we het nodig hadden! Ik kan me voorstellen hoe hij zou reageren op dit rumoer over zijn seksualiteit: “Als het je geliefd laat voelen. En het maakt dat je je geaccepteerd voelt. Dan kan jij & ik zijn wie we zijn, zoals we zijn.” #bihero https://t.co/qkWwBRK23I
– Lorelei Erisis (@Erisis) March 6, 2019
Het enige bewijs dat werd aangehaald om die bewering te staven was de volgende passage uit The Good Neighbor: The Life and Work of Fred Rogers:
Rogers zelf werd vaak bestempeld als “een mietje,” of homo, in denigrerende zin. Maar zoals zijn oude medewerker Eliot Daley het uitdrukte: “Fred is een van de sterkste mensen die ik ooit in mijn leven heb ontmoet. Dus als ze zeggen dat hij homo is omdat … dat een surrogaat is voor zeggen dat hij zwak is, dan is dat niet juist, want hij is ongelooflijk sterk.” Hij voegt eraan toe: “Hij was geen erg mannelijk persoon, hij was geen erg vrouwelijk persoon; hij was androgyn.”
In een interview uit 1975 voor de New York Times merkte Rogers droogjes op: “Ik ben John Wayne niet, dus dientengevolge ben ik voor sommige mensen niet het model voor de man in huis.”
In gesprek met een van zijn vrienden, de openlijk homoseksuele Dr. William Hirsch, concludeerde Fred Rogers zelf dat als seksualiteit werd gemeten op een schaal van één tot tien: “Nou, weet je, ik moet precies in het midden zitten. Want ik heb vrouwen aantrekkelijk gevonden, en ik heb mannen aantrekkelijk gevonden.”
Michael Horton, de stem van de poppen uit de buurt en al tientallen jaren een goede vriend van de Rogers-familie, merkt op dat hem altijd als eerste over Fred Rogers wordt gevraagd: “Was hij echt zo?”
“Ik zeg dan: ‘Bedoel je, was hij een aardige, vriendelijke persoon buiten beeld, zoals hij overkomt?’ Het antwoord is altijd ja.”
Dan de follow-up: “Mensen zeggen niet tegen mij: ‘Was hij homo,’ maar: ‘Is hij geen homo?’ Voor mij is dat op een bepaalde manier heel onthullend, omdat mensen zo aanmatigend kunnen zijn. Met andere woorden, ‘Is hij geen homo?’ doet je denken dat Fred misschien een dubbelleven had of zoiets. Er was geen dubbelleven. En zonder uitzondering concludeerden naaste medewerkers dat Fred Rogers absoluut trouw was aan zijn huwelijksgeloften.
Significant is dat dit de enige passage in het hele boek was waarin Rogers’ seksuele geaardheid ter sprake kwam, en het belangrijkste bewijsstuk was een citaat van twee zinnen lang.
We hebben geen reden om te twijfelen aan de waarheidsgetrouwheid van de bron, Dr. William Hirsch, die elders in het boek wordt beschreven als een goede vriend van de familie (zo goed zelfs dat Hirsch aan Rogers’ bed stond toen de laatste aan kanker stierf). Toch moet het feit dat Rogers gevierd wordt als een “biseksueel icoon” op basis van één enkele, geïsoleerde opmerking ons tot nadenken stemmen. Hij heeft zichzelf nooit publiekelijk als biseksueel geïdentificeerd (en voor zover wij weten, zou hij er bezwaar tegen hebben om zo te worden bestempeld als hij nog zou leven). Bovendien levert een onderzoek van ander biografisch materiaal over Rogers geen bevestigend bewijs op.
Rogers’ seksualiteit werd kort besproken in de documentaire Won’t You Be My Neighbor uit 2018, maar de discussie concentreerde zich op geruchten dat hij homoseksueel was. Een van de geïnterviewden over het onderwerp was een andere goede vriend en medewerker, François Clemmons, die een terugkerende rol speelde in Mr. Rogers’ Neighborhood en zelf (op het moment van het interview) openlijk homo was. In reactie op de geruchten over Rogers’ seksuele geaardheid, zei Clemmons: “Allereerst, nee, hij is geen homo. Ik zeg tegen iedereen die het vraagt: ‘Nee, hij is geen homo.’ … Ik heb genoeg tijd met hem doorgebracht dat als er een homoseksuele vibe zou zijn, ik die zou hebben opgepikt. Nope, niet voor zover ik weet.”
Zoals USA Today meldde, was de consensus onder Rogers’ vrienden en kennissen die werden geïnterviewd voor de documentaire dat hij heteroseksueel was, ondanks vermoedens van mensen van het tegendeel. Zijn vrouw Joanne pakte de vraag als volgt aan:
De fluisteringen stoorden Joanne natuurlijk, die zichzelf en haar man zo beschreef: “Het was echt een heel, heel goede vriendschap. Ik heb mensen horen zeggen dat mannen en vrouwen geen vrienden en minnaars kunnen zijn. We waren echt vrienden, en ik weet dat we minnaars waren.”
“Ik denk dat Fred die vrouwelijke gevoeligheid had,” zei ze. “Alle mannen die ik in de loop der jaren als vrienden heb gekozen, lijken dat te hebben, en ik denk dat het een prachtige kwaliteit is als je dat kunt vinden in de persoon met wie je gaat samenleven.”
Niets van dit alles ondermijnt de geloofwaardigheid van de bewering dat Rogers privé erkende zich aangetrokken te voelen tot zowel mannen als vrouwen, natuurlijk, maar het benadrukt wel de valkuilen van het postuum plakken van etiketten op mensen, vooral op basis van zulke geringe bewijzen. Wat zijn de criteria om te beoordelen of iemand in de categorie “biseksueel” valt? Toen we het Bisexual Resource Center om hulp vroegen bij het definiëren van de term, stuitten we op minstens evenveel vragen als antwoorden:
Is het begrip biseksualiteit betekenisvol in verschillende culturen, en heeft het altijd dezelfde betekenis? Sommige culturen gebruiken het woord biseksueel+ niet, en zelfs in de culturen die het wel gebruiken, kunnen veel mensen er niet mee bekend zijn of het verkeerd begrijpen. Omvat biseksualiteit mensen van wie de fysieke, seksuele, emotionele en romantische aantrekkingskracht in de loop van de tijd verandert? Als je eenmaal biseksueel+ bent, ben je dan altijd biseksueel+? Als je een langdurige relatie hebt, stop je dan met biseksueel+ zijn en “word” je homo of hetero, afhankelijk van het geslacht van je partner? En voor elk van deze vragen, wie beslist daarover? (Het antwoord op die laatste vraag, als je biseksueel+ bent, is JIJ en JIJ alleen!)
Wanneer we het hebben over biseksualiteit, is het soms nuttig om onderscheid te maken tussen gedrag, aantrekkingskracht, en identiteit. Iemand die seksuele ervaring heeft met of zelfs alleen maar aantrekkingskracht heeft tot mensen van meer dan één geslacht, kan worden omschreven als biseksueel+, maar identificeert zich misschien niet zo. Evenzo kan iemand zich identificeren als biseksueel+ ongeacht seksuele ervaring. Bovendien kunnen identiteiten in de loop der tijd veranderen of in verschillende contexten worden gebruikt, of het nu gaat om persoonlijke, maatschappelijke of politieke identiteiten. Definities kunnen ook veranderen.
De kwestie van identiteit lijkt van cruciaal belang in het geval van Rogers. Hij vertrouwde ooit een vriend toe dat hij zowel mannen als vrouwen aantrekkelijk vond, maar er is geen bewijs dat hij ooit naar de eerste heeft gehandeld. Is het onder die omstandigheden geldig om te zeggen dat hij “biseksueel” was? Er is geen eenvoudig, waar of niet waar antwoord op die vraag. In ieder geval, Mr Rogers is niet langer hier om het etiket te bezitten of te verwerpen.